مفاهيم عمده در آموزش جغرافيا
جغرافیا علمی است كه سعی دارد ویژگی‌های مكانها و پراكندگی پدیده‌ها، انسانها و فرایندها را برروی زمین تبیین كند. جغرافیا به روابط متقابل بین انسان و محیط اهمیت خاص قایل است. ویژگی اصلی علم جغرافیا، نگرش تركیبی آن و شناخت نمود غالب است و همانند دیگر علوم در حل مسائل از روش علمی استفاده می‌كند.
جغرافیا از طریق شناساندن محیط، سهم عمده‌ای در اعتلای فرهنگ عمومی دارد و روش صحیح حفظ محیط و بهره‌برداری بهینه از آن را آموزش می‌دهد. به‌عبارت دیگر جغرافیا می‌كوشد به سؤالات زیر پاسخ دهد:
- چه‌چیز (What)؟
- كجا (Where)؟
- چرا آن‌جا (Why)؟
- چگونه به‌وجود می‌آید؟
- چه اثراتی دارد؟
- چگونه باید از آن بهره‌برداری كرد تا تعادل محیط حفظ شود (How)؟
- چه كسی (Who)؟ كِی (When)؟
بنابراین اهداف اصلی آموزش جغرافیا بایستی شناخت جامع محیط و ارائه روشهای حفاظت و بهره‌برداری منطقی از آن باشد. آموزش جغرافیا باید تواناییهای زیر را در دانش‌آموزان ایجاد كند:
- درك و فهم دانش جغرافیایی (مفاهیم و اصول علم جغرافیا و ...)
- مهارتهای جغرافیایی
- قدرت تفكر و ایجاد نگرشها و ارزشهای منطقی
