اثر بی وزنی (گرانش صفر) بر بدن
بدن انسان از بدو تولد در گرانش زمین (9.8)رشد کرده وشکل می گیرد.این گرانش در شکل گیری استخوانها نقش اساسی دارد یعنی بدن با توجه به این گرانش اسکلت اصلی را طوری پرورش می دهد که بتواند بر این گرانش غلبه کرده وشکل خود را حفظ کند.بنابراین ضخامت استخوان و میزان سختی آن با توجه به میزان گرانش تعیین می شود.معنی این جمله این است که اگر گرانش زمین بیشتر از ۸/۹ باشد استخوانها نیز ضخیم تر ومحکمتر می شوندواگر کمتر از9/8 باشد استخوانها نازکتر وضعیف تر می شوند. http://atcce.com/files/articles/atta...20-50-2DFA.jpg
تاثیرگرانش بر بدن از همان ابتدا (شروع سفرهای فضایی)مورد توجه دانشمندان بوده است.یکی از مشکلات اساسی در مورد سفرهای فضایی طولانی از دست رفتن بافت استخوانی بدن است.یعنی اگر فضانوردی مدتی طولانی درشرایط بی وزنی باشد قسمتی از استخوانهایش به بافت نرم تر (غضروف)تبدیل می شود.
با آنکه فضانوردها اجبارا باید روزی چند ساعت ورزش سنگین (بدن سازی )انجام دهند اما در یک سفر شش ماهه معمولا ۱۰ درصد استخوانها به غضروف تبدیل می شود.فضانوردان هنگام ورزش بدن خود را توسط دو کش محکم به کف سفینه وصل می کنند این کشها بدن را به سمت پایین می کشند ونقش نیروی گرانش را بازی می کنند.
http://static.ddmcdn.com/gif/exercise-in-space-3.jpg
یکی از مشکلات اساسی سفر به مریخ طولانی بودن زمان سفر است.
یکی از روشهای پیشنهادی برای حل این مشکل استفاده از سفینه های است که هنگام حرکت دور خود می چرخند نیروی گریز از مرکز ایجاد شده می تواند جانشین نیروی گرانش شود.
فیزیک اما ساده
