توليد نانوداروي جديد ضد سرطان
http://media.isna.ir/content/363.jpg/3محققان «BWH» اولين گروهي هستند که طراحي منطقي دارو را با نانوشيمي ابرمولکولي ترکيب کرده و از آن در درمان سرطان استفاده کرده‌اند. شيمي ابرمولکولي به معني توليد سامانه‌هاي پيچيده شيميايي با استفاده از واحدهاي ساختماني مولکولي است. محققان بيمارستان بريگام و زنان (BWH) از اين روش‌ها براي ايجاد نانوذراتي استفاده کرده‌اند که در حين دارا بودن سميت پايين، فعاليت ضدتوموري بالايي روي سرطان سينه و رحم از خود نشان مي‌دهند. «شيلاديتيا سنگوپتا»، استاديار مهندسي زيستي «BWH» و نويسنده ارشد مقاله مربوط به اين کار مي‌گويد: اين کار فراتر از استفاده از فناوري نانو به عنوان حامل‌هاي رسانش دارو است و در حقيقت در حوزه مهندسي مجدد خود دارو و تبديل آن به نانودارو قرار مي‌گيرد.
محققان در اين کار از سيس‌پلاتين به عنوان داروي ضدسرطان استفاده کرده‌اند. آنها يک نانوذره سيس‌پلاتيني طراحي کرده‌اند که حاوي اجزاي مختلفي است؛ از جمله اين اجزا مي‌توان به پلاتين دو ظرفيتي منحصر به فردي اشاره کرد که به يک پايه کلسترولي پيوند يافته است. اين طراحي، محيطي براي نانوذرات فراهم مي‌آورد که بتوانند در آن به شکلي موثر آرايش يابند.
يافته‌هاي محققان نشان مي‌دهد که اين نانوذرات جديد در محيط برون‌تني و در مقايسه با کربوپلاتين يا سيس‌پلاتين موثرتر عمل کرده و در شرايط مقاوم به سيس‌پلاتين فعاليت خود را حفظ مي‌کنند. «سنگوپتا» مي‌گويد: در 30 سال گذشته تنها سه داروي مبتني بر پلاتين وجود داشته است که استفاده از آنها در تمام انواع سرطان‌ها مورد تأييد بوده است. يک داروي پلاتيني چهارم که به صورت اختصاصي در تومور جمع شده، قدرت درماني بيشتري داشته و در حين حال از ايمني بيشتري برخوردار باشد، مي‌تواند اثر مثبت زيادي بر شيمي‌درماني بر جاي بگذارد.
با در نظر داشتن اين نکته که داروهاي شيمي‌درماني مبتني بر پلاتين در خط مقدم مبارزه با بسياري از انواع سرطان‌ها قرار دارند، محققان بر اين باورند که افزايش کارايي و کاهش سميت اين طراحي جديد منجر به توليد نسل بعدي داروهاي ضدسرطان شود. جزئيات اين کار در «Proceedings of the National Academy of Sciences» منتشر شده است.
پزشکی بالینی
