1 فایل پیوست
ارائهي الگوي برنامهريزي راهبردي توسعهي گردشگري پايدار روستايي
چکیده :
گردشگري روستايي يکي از انواع گردشگري است که شکل پايدار آن در ابعاد مختلفِ اقتصادي، اجتماعي و محيطي، بسترساز دستيابي به توسعهي پايدار جوامع محلّي ميشود. از اينرو، دستيابي به اين مهم، نيازمند طرّاحي، تدوين و بهکارگيري الگوي راهبردي، بههمراه راهبردهاي مناسب و ويژهي اين نواحي از سوي برنامهريزان و مديران گردشگري است.
بنابراين اين پژوهش با هدف تدوين الگوي راهبردي مناسب براي توسعهي گردشگري در روستاهاي منطقهي مورد مطالعه انجام شده است. سؤال اساسي پژوهش اين است که الگوي راهبردي مناسب براي توسعهي گردشگري كه به توسعهي پايدار روستايي منجر شود، کدام است؟
بر اين اساس، پژوهش پيشِرو با بررسيهاي اسنادي و ميداني و نيز، روششناسي توصيفي ـ تحليلي و از سه گروه مشارکتکنندهي (مردم روستا 170 نفر، گردشگران 140 نفر، مسئولان 25 نفر) در 14 روستاي دهستان لواسان كوچك و ديدگاههاي آنها در ابعاد اقتصادي، اجتماعي، محيطي مورد بررسي قرار گرفته است. براي تجزيه و تحليل اطلاعات و ارائهي الگوي راهبردي توسعهي گردشگري روستايي در چارچوب جامع راهبردي، از روش تحليلي سوات استفاده شده است. با توجّه به نتايج از بين مجموع عوامل داخلي، تعداد 9 قوّت و تعداد 11 ضعف و از بين مجموع عوامل خارجي، تعداد 7 عامل، بهعنوان فرصت خارجي و تعداد 11 عامل، بهعنوان تهديد خارجي پيش روي اين نواحي شناسايي شدند.
اين نتايج بيانگر اين مطلب است كه سطح آسيبپذيري اغلب روستاها، بهدليل توسعهي گردشگري بسيار بالاست و توزيع و تخصيص مجدّد منابع در سطح نواحي مورد مطالعه با توجّه به محدود بودن فرصتها و بالابودن نقاط ضعف، امري الزامي است.
