استفاده از جلبک دریایی به عنوان عایق

http://www.sanat.me/wp-content/uploads/seaweed.jpg
اگر نزدیک دریای مدیترانه زندگی می کنید ممکن است با توپ های کوچک جلبک دریایی آشنا باشید که به طور منظم در ساحل جمع و شسته می شوند. این از گیاه Posidonia oceanicaبه عنوان علف نپتون شناخته شده است و به طور کلی تصور می رود که مایه آزار است. هم اکنون”موسسه آلمانی فران هوفر برای فناوری شیمیایی” در پروژه ای درگیر است که از توپ های کوچک به عنوان عایق با کیفیت ساختمانی استفاده کند.
علاوه بر اینکه این مواد فراوان وتجدیدپذیر است و برای چیز دیگری هم استفاده نمی شود جلبک دریایی مرده بنا به گزارش قالب مقاوم و تقریبا کاملا غیرقابل اشتعال است و نمی تواند فاسد شود و نیازی به افزودن ترکیبات دیگری نیست که برای افرادی که حساس به مواد شیمیایی هستند این خبر خوبی است. این می تواند همچنین بخار آب را جذب کند و آن را دوباره آزاد سازد بدون اینکه ارزش عایق به خطر بیفتد.تبدیل توپ های نپتون به فرمی از عایق که به راحتی قابل کاربرد است چالش برانگیز می تواند باشد. در فرم نورد، جلبک دریایی شن زیادی در آن است و رشته های آن گرایش دارند تا چیزهایی را بگیرند که باعث می شود توپ را با یکدیگر انبوه می کند.به لحاظ مکانیکی جلبک دریایی را می لرزانند. این باعث می شود توپ ها با یکدیگر انبوه شوند تا جدا شده و شن از آن بیفتد. بعد از لرزاندن، توپ های نپتون به سمت تسمه نقاله می رود و بریده می شوند. در نتیجه، جلبک دریایی بیشتر در فرم توپ نیست اما به جای آن شامل رشته های ۱٫۵ تا ۲ سانتی متر از دست می روند. همه این فرآیند گفته می شود به انرژی نسبی کمی نیاز دارند.این رشته ها می توانند و در کیسه های پلاستیکی حمل و نقل شوند و سپس با دست در دیوارها مانند انواع دیگر عایق بسته بندی شوند. مواد سست ارزش انرژی ۲۵۰۲ ژول در هر کیلوگرم کلوین دارد که فران هافر مدعی است بیشتر از عایق چوب محور است. برنامه هایی همچنین وجود دارد تا آن را در فرم صفحه دردسترس قرار دهد.توپ های نپتونی اخیرا توسط دست برداشته می شوند و از طریق آلمان به تونس و آلبانی وارد می شوند. این عایق تحت نام نپتوترم توسط شرکتی به همین نام تولید و بازاریابی می شود.