بهینه سازی اختلاط بتن با استفاده از روش های طراحی آماری

بهینه سازی اختلاط بتن با استفاده از روش های طراحی آماری

(Concrete mixture optimization using statistical mixture design methods)

بهینه سازی نسبت های اختلاط برای بتن هایی با کارایی بالا که شامل اجزای اصلی متعددی بوده و اغلب مربوط به چندین قید کارایی است می تواند یک کار مشکل و وقت گیر باشد.طراحی تجربی آماری و روش های تحلیلی به منظور بهینه سازی طزح اختلاط محصولاتی مانند بتن که خواص نهایی آنها بستگی به مقدار نسبی اجزای آنها دارد تاکنون تدوین شده است ولی این روش در صنعت بتن چندان مورد توجه قرار نگرفته است.

در این مقاله یک آزمایش اختلاط آماری برای بهینه کردن شش جزء اختلاط بتن که چندین شرط کارایی مورد نظر را ارضا نمایند توضیح داده شده است. این آزمایش به منظور نشان دادن سودمندی این تفکیک برای طرح اختلاط بتن هایی با کارایی بالا انجام گردید .

مقدمه

به زبانی ساده بتن مخلوطی از آب،سیمان پرتلند ،مصالح سنگی ریز دانه و درشت دانه می باشد.اجزای اضافی مانند ترکیب شیمیایی (مواد هوازا ،فوق روان کننده ها و ...)و ترکیبات معدنی (ماسه بادی ،گرد سیلیس ،سرباره و..) ممکن است برای بهبود خواص مشخصی از بتن تازه سخت شده به مخلوط اصلی اضافه شوند. بتن هایی با کارایی بالا که ممکن است چندین معیار کارایی را همزمان ایجاب نمایند (مانند مقاومت فشاری ،مدول الاسیسیته ،دوام و ...)نوعا شامل حداقل شش جزء می باشند.

مترجم:عبدالله شفیعی زاده