علم قاضی در حدود و تعزیرات، راه اثبات حدود الهی

با سلام مهریناز دانشجوی دکتری

مقاله زیر حاصل تحقیقات گسترده از شرع مقدس و قرآن کریم و همچنین شیوه عمل معصومین (ع) و استفتائات مجتهدین عالیقدر اسلام و منظور مقنن محترم در قانون مجازات اسلامی است که عنوان مینماید علم قاضی در اثبات مستقیم حدود الهی به خصوص زنا و لواط جایز نیست و زمانی حجت است که بینه شرعی و احکام حدود الهی مترتب گریدیده و بنابراین علم قاضی وارد عمل میشود تا صدق گفتار 4 بینه شرعی و راستی آزمایی آن را مشخص نماید. در غیر این صورت بر طبق گفته شارع مقدس و قرآن کریم و خداوند متعال علم قاضی در حدود الهی جایگاهی ندارد.
پی بردن به جایگاه علم قاضی در حدود مشکل نیست!! کاملا واضح است که علم قاضی در حدود الهی جایگاهی ندارد و قاصر و بی اعتبار است اما زمانی حجت است که احکام آن مرتب گردد(یعنی 4 بینه مثلا در زنا مرتب گردد) و سپس علم قاضی وارد عمل میشود تا صدق گفتار و راستی آزمایی بینه شرعی را مورد سنجش قرار دهد.


خداوند در سوره نساء آیه 15 فرموده است:
از زنان شما آنان که عمل بسیار قبیح را انجام میدهند سپس 4 شاهد بیاورید و بعد مجازات کنید!! اما خداوند نفرموده است که اگر به زنانتان شک کردید 4 شاهد بگیرید!! این نشاندهنده این است که علم بر وقوع زنا، بر خداوند و همچنین کسی که قصد مجازات همسرش را دارد مشهود شده است!! اما تا زمانی که 4 شاهد مورد قبول حاظر نشوند و بر دخول شهادت ندهند و موضوع را به مانند هم تعریف نکنند، کسی حق مجازات ندارد!!
زیرا غالبا با وجود 2 یا 3 نفر شاهد حتی بر دخول!! و یا لخت دستگیر شدن دونفر در آغوش یکدیگر!! و یا وجود یک فیلم ویدیویی!! علم یقین بر قاضی و اطرافیان حاصل میگردد!! ولی بر طبق گفته شرع مقدس و قرآن به هیچ وجه کسی حق مجازات ندارد مگر اینکه احکام خاص آن (4 شاهد بر دخول با احکام خاص و یا 4 بار اقرار) مرتب گردد. مطمئنا اگر چنین نباشد خوب دیگر احکام و قرآن چه معنی پیدا میکند؟ دیگر نیازی به بینه نخواهد بود!! زیرا دو نفر را در آغوش هم لخت دستگیر میکنند و علم یقین حاصل کرده و سپس حکم حد را نیز جاری میکنند!! نخیر اسلام و شارع مقدس این را نگفته است!! بلکه تاکید نموده است حتی اگر 3 نفر بر دخول نیز شهادت دادند و قابل قبول نیز بودند و علم یقین نیز حاصل شد نه تنها مرتکب را آزاد نمایید بلکه میبایست آن 3 نفر نیز قذف شوند(شلاق بخورند)!! این گفته خداوند و قرآن است و اگر آن را قبول داریم، چه خوب و چه بد الزاما باید دستور خداوند را رعایت کنیم.


همچنین اگر مرتکب، همسر دائم داشته باشد ولی هر وقت که میخواسته نمیتوانسته با همسرش تمکین داشته باشد(هر وقت!!) و یا همسر در مسافرت بوده باشد(فرقی نمیکند چه مدت و برای چه به مسافرت رفته باشد) یا بیمار بوده باشد و یا با همسرش اختلاف داشته باشد شامل احصان نمیگردد بنابراین، صرف داشتن همسر دائم، احصان مورد قبول نیست! ( ماده 226 و 227 قانون مجازات جدید) و علم قاضی نیز نمیتواند احصان را مشخص نماید زیرا ممکن است همسر مرتکب از روی نفرت مرتکب زنا، به دروغ ادعای تمکین کند!!
در مورد فیلم ویدیویی نیز ممکن است انعکاس نور عمل دخول را نمایش دهد اما دخولی انجام نشده باشد!! و یا فیلم جعلی باشد!! و از آن گذشته حتی بر فرض حقیقی بودن فیلم با استناد بر شرع مقدس تا زمانی که مرتکب، 4 بار اقرار نکند و احکام حدود زنا و لواط مرتب نگردد حد محصنه صادر نمیشود!! شاید با فیلم ویدیویی در کنار ادله دیگر همچون اقرار (البته کمتر از 4 بار) بتوان ارتباط نامشروع دون زنا را اثبات نمود که مجازاتش سبکتر است مثلا 35 تا 70 ضربه شلاق تعزیر!! اما اجرای حد زنا هرگز. زیرا حد، مجازاتی است سنگین که الزاما نیاز به اثبات شرعی دارد و صرف مجازات من درآورده نمیتوان حکم داد چرا که در آنصورت با احکام قرآن و شرع مقدس در تناقض خواهد بود.)


قانون مجازات اسلامی جدید:
در قانون مجازات اسلامی جدید کلیه جرایم حدی دارای راه اثبات و بینه خاص خود میباشند. مثلا "بینه" در شرب الکلی با بینه در اثبات زنا متفاوت است. همچنین به طور مثال راههای اثبات زنا به طور مجزا توضیح داده شده است (ماده220 تا 227 قانون مجازات جدید) ولیکن در ماده 211 نیز مقنن محترم عنوان نموده است که علم قاضی میبایست یقین حاصل از مستندات "بین" باشد. با کمی تفکر درمیابیم که مقنن محترم با استناد بر کلمه "بین" فی مابین جرایم مختلف از قبیل سرقت و قتل و زنا و غیره تفاوت قائل شده است و برای اثبات هر جرمی میبایست به بینه آن جرم و راههای اثباتش مراجعه گردد. مقنن محترم که نمیتوانسته برای هر جرمی یک کتاب مجزا بنویسد!! بنابراین با استناد بر بینه شرعی هر جرم اکتفا نموده است. از آن گذشته علم قاضی در حدود میبایست جمع امارات قضایی باشد و اصل، عدم جواز حکم حاکم در حدود الهی است و در حدود الهی که عرضی بوده و جنبه موضوعیت دارند علم قاضی میبایست زمانی وارد گردد که احکام حدود الهی مانند زنا مرتب گردند و قاضی، با هوش و استعداد خود در صدد صدق گفتار بینه شرعی و آن 4 نفر شهود بر میآید نه اینکه مثلا با وجود 3 نفر شاهد یا هر نوع قرائن و شواهد دیگر زنا را مستقیما اثبات نماید! در غیر اینصورت، قطعا این عدالت الهی گفته شده در سوره نساء آیه 15 (برای زن محصنه) و در سوره نور ( زن غیر محصنه) نخواهد بود!!


اگر قرار است که ما انسانها مجازات سنگینی برای حدود، اجرا و رعایت کنیم به خاطر این است که خداوند و شرع دستور داده اینکار را داده است! بنابراین الزاما باید راه اثباتش هم همانی باشد که شارع مقدس و خداوند و معصومین (ع) گفته اند. آیا نعوذ بلله ما از خداوند متعال و قرآن و شرع و معصومین (ع)، بالاتریم؟!! علی (ع) و امام صادق(ع) در حدود، حتی با حصول علم یقین بر وقوع، تا زمانی که احکام آن مرتب نمیشد حکم صادر نمیکردند).
نمیشود که ما بخشی از دستور خداوند را اجرا نماییم و حد سنگین را اجرا کنیم اما راه اثباتش را من در آورده عمل کنیم! و دستور خداوند را رعایت نکرده و راههای اثبات را دائما ساده تر نموده و تحریف نماییم. خلاصه اینکه (در حدود الهی) مجازات، مشخص است و راه اثباتش هم مشخص و علم قاضی در آن جایی ندارد مگر آنکه بعد از گرد آمدن بینه شرعی و طرق شرعی به طور کامل، علم قاضی در صدد صدق گفتار بینه شرعی ظاهر گردد و نه اثبات مستقیم جرم حدود.
به نظر میرسد منظور از 4 شاهد این است که اگر 4 شاهد بر دخول حاظر باشند و قابل قبول هم باشند، دیگر بخششی در کار نخواهد بود به این خاطر که مشخص است شخص به دنبال لذت شخصی نبوده است بلکه به دنبال ویران نمودن اعتقادات دیگران و اشاعه و ترویج فحشا بوده است.
همچنین بعد از اثبات زنا اگر شخصی همسر دائم داشته باشد و هر وقت که میخواسته میتوانسته با همسرش تمکین داشته باشد و همسر در مسافرت نبوده یا بیمار نبوده باشد و با همسرش اختلاف نداشته باشد شامل احصان میگردد. بنابراین، صرف داشتن همسر دائم، احصان مورد قبول نیست! ( ماده 226 و 227 قانون مجازات جدید) و علم قاضی نیز نمیتواند احصان را مشخص نماید زیرا ممکن است همسر مرتکب از روی نفرت مرتکب زنا، به دروغ ادعای تمکین کند!!


- پیامبر اسلام (ص): به خدا قسم اگر قرار بود بدون بینه شرعی در حدود حکم نموده و رجم کنم، حتما اینکار را میکردم اما خداوند فرموده است، واجب است بر بینه و احکام آن دقت نمایید تا احکام آن مترتب گردند.
- حضرت علی (ع): با سر وصدا گناهکاران را از وجودتان باخبر نمایید تا قبل ازاینکه شاهد زنای آنان باشید بترسند و گناه خویش را بپوشانند نه اینکه در زندگی مومنین تجسس نمایید که گناهی بس بزرگ است!
- امام صادق (ع) فرمودند: اگر شاهد زنا باشم و دخول آلت تناسلی را همچون نخ بر سوزن ببینم قبل از هر چیز به درگاه خدا استغفار مینمایم و سپس هرگز قبل از 3 نفر دیگر شهادت نخواهم داد زیرا خوف آن دارم که آن 3 نفر ضد و نقیض شهادت دهند و یا یکی از آنها منصرف گردد من نیز قذف شوم (شلاق بخورم)!!


با توجه به نحوه بازجویی قاضی بر طبق شرع مقدس و شیوه عمل علی (ع) در حدود الهی و (کتاب آیت الله دستغیب جلد 1) ، چطور ممکن است که قضات، باید به راحتی اقرار را نپذیرند و در صدد تشویق انکار باشند و یا بر اساس شرع، حتی 3 شاهد را نپذیرفته و آنها را قذف کنند(شلاق بزنند) و یا به سختی و موشکافانه شهادت 4 نفر را بپذیرند!! اما از آنطرف یک قاضی بیاید و به راحتی علم بر زنا حاصل نموده و حکم حد را جاری نماید؟!!! آیا با عقل و گفته خداوند جور در میآید؟


به نمونه هایی از استفتائات مجتهدین معظم له و مراجع عالیقدر اسلام میپردازیم:


- سایت دانشگاهی و مسائل حقوقی دانشگاهی رهبری معظم له:
شماره نامه: 100246131
تاريخ :92/10/19
بسمه تعالی
-در پاسخ به سؤالتان خوب است اين نکته را مدنظر قرار دهيد که ماده 211 قانون مجازات اسلامي جديد مقرر مي‌دارد: «علم قاضي عبارت از يقين حاصل از مستندات بيّن در امري است که نزد وي مطرح مي‌شود. در مواردي که مستند حکم، علم قاضي است، وي موظف است قرائن و امارات بيّن مستند علم خود را به ‌طور صريح در حكم قيد كند.
تبصره- مواردي از قبيل نظريه کارشناس، معاينه محل، تحقيقات محلي، اظهارات مطلع، گزارش ضابطان و ساير قرائن و امارات كه نوعاً علم‌آور باشند مي‌تواند مستند علم قاضي قرار گيرد. در هرحال مجرّد علم استنباطي كه نوعاً موجب يقين قاضي نمي‌شود، نمي‌تواند ملاك صدور حكم باشد.»
[با توجه به سياق اين ماده کاملا مشخص مي‌شود که مستندات علم قاضي بايد بيّن و روشن بوده و هيچ شکي در آن نباشد.]
همچنين ملاک علم بايد جمع امارات قضائي و شرعی باشد و بینه برای هر جرمی با استناد به راه های اثبات آن نوع جرم در نظر گرفته میشود و نه صرف وجود يک فيلم! بنابراين به نظر نمي‌رسد در محاکم نيز به صرف وجود يک فيلم، حکم به زاني بودن داده و شخص را محکوم به حد زنا کرد.
http://www.porseman.org/q


- استفتاء حضرت آیت الله العظمی صانعی:
پاسخ نامه شماره[147454]دفتر
بسمه تعالی
باعرض سلام ؛
ج- علم قاضي در حقوق مدني و اجتماعي كه از حقوق النّاس است، اگر مستند به امارات و قرائني باشد كه معمولاً موجب علم یقین است و مي توان آن قرائن را ارائه داد تا مورد از مظانّ تهمت نباشد و قاضي متّهم نگردد، حجّت است و به عمل معصومين(عليهم السلام) معتضد و مؤيّد است و هر چه قاضي در فنّ قضا قوي تر باشد، تحصيل علم برايش زيادتر و راحت است;
امّا در باب حدود ( حق الله) كه جنبه عِرضي دارد، مانند زنا و لواط، راه اثباتش منحصر به 4 مرتبه اقرار خود متّهم، آن هم از روي اختيار و بدون هيچ شائبه توطئه و نقشه.
يا 4 شاهد عادل است، آن هم به نحوه خاصّي كه در روايات آمده است،
نه شهادت حدسي و نه هرگونه شهادت حسّي و قرائن و شواهد! گرچه موجب يقين صد در صد هم باشد، چه رسد به اطمينان!
موضوع، حكم حاكم به اجراي حدود نيست، ناگفته نماند كه علم حاكم، جنبه موضوعيّت دارد نه طريقيّت و مقتضاي اصل هم، عدم جواز حكم است. در تعزيرات هم كه به نوعی جنبه عِرضي دارد، تنها شهادت عدلين و اقرار متّهم، ولو يك مرتبه حجّت است; (در حدود اینگونه نیست و 4 مرتبه است) و امّا غير آن حجّيت علم قاضي، همانند حقوق اجتماعي كه گذشت و سيره عملي اميرالمؤمنين(عليه السلام) بر آن بوده و به جهت جلوگيري از تخلّفها و معصيتها كفايت مي كند.
ناگفته نماند كه در مسائل حدود كه جنبه حقّ الله دارد و مسائلِ عرضي مطرح است، تحصيل علم براي قاضي، غير واجب، بلكه مذموم (اگر نگوييم ممنوع) است، چون امر به دَرءِ حدود با شبهه شده «اِدرَئوا الحدود بالشبهات» و جمله معروف «الحدود تدرء بالشبهات» از همين امر و حديث و روايات عمليّه استفاده شده است.
وسلام
http://1saanei.org


- استفتاء حضرت آیت الله العظمی شاهرودی:
پاسخ نامه شماره[923445]دفتر
بسمه تعالی
باعرض سلام ؛
1- آيا این درست است که دائما راه هاي اثبات حدود زنا را توسط پیشرفت تکنولوژي (فیلم و امثالهم) ساده تر نمود! اما مجازات زنا همان مجازات سنگين شرع باشد؟! (زيرا اسلام راه اثبات حدود زنا را بسيار سخت قرار داده است و در قبال آن سختی، چنین مجازات سختی قرار داده است! در حالی که تکنولوژی، راه اثبات را تغییر داده است و ساده تر نموده است و در واقع طرق شرعی را زیر سوال برده است.) خیر، درست نیست.
2- آيا شيوه علي (ع) در قضاوت، طوري نبود که بين حدود مثلا زنا با ديگر جرايم، فرق قائل ميشدند؟ و در صورت حتي حصول علم يقين در حدود زنا، تا زماني که طرق شرعي(اقرار و شهود) و احکام آن مرتب نميشد حکم صادر نمينمودند! آری فرق قائل میشدند.
3- در صورت فرض بر وجود و حقيقي بودن فيلم (که البته تکنولوژي همواره داراي ابهام است و ممکن است مونتاژ شده باشد يا انعکاس نور، عمل دخول را نشان دهد) آيا فلسفه وجود 4 شاهد از بين نميرود؟ زیرا قرآن به 4 نفر تاکید دارد،
چون که قاضی یا دادستان 1 نفر است! و در صورتي که قاضي بخواهد به 3 نفر ديگر فيلم را نشان دهد آيا خود اين عمل اشاعه گناه يا جرم نيست؟ [قاضی نمیتواند این کار را انجام دهد و عملش جرم است] .
4- شايد دو نفر هرگز زنا نکرده باشند اما توسط ارسال پيامک و حرفهاي زشت شامل دخول فرضي، ارضاء شده ياشند، آيا در هنگام مطالعه متن پيامک توسط قاضي محترم علم يقين زنا حاصل ميگردد؟! خیر
5- آیا اگر در زمان پیغمبر (ص) تکنولوژی وجود داشت، ایشان تدابیر بیشتری جهت مشکل نمودن راه اثبات حدود قرار نمیدادند؟! یا اینکه هر چه راه اثبات ساده تر شود باید سنگینی مجازات نیز ساده گردد؟ یا اینکه به طور کل اعلام مینمودند که فیلم و پیام کوتاه را اصلا قبول نکنید؟؟!!! اثبات حدود فقط با وسایل تعیین شده از جانب شریعت
بخش استفتاء – دفتر آیت الله العظمی شاهرودی دام ظله/
http://www.shahroudi.com/portal.aspx?cultcure=fa


- استفتاء حضرت آیت الله سید علی حسینی سیستانی:
پاسخ دفتر
بسمه تعالی
باعرض سلام؛
پرسش: با توجه به مقدمه، آیا قاضی می تواند در حدود الهی (علم متعارف یا غیر متعارف) به علم خود حکم کند؟
پاسخ: علم قاضی، جای بینه و اقرار را نمی گیرد و لکن [در مورد جرایم غیر از حدود] بینه مختص به شهادت عدلین نیست. چنانچه امر در نزد قاضی واضح باشد (از راههای علمی قانونا و بر گرفته از راه های اثبات) می تواند که بر طبق آن، در غیر اجراء حدود الهی حکم نماید و در اجراء حدود اشکال دارد.
وسلام.
http://www.sistani.org/persian


- استفتاء حضرت آیت الله العظمی بیات زنجانی :
بسمه تعالی
پاسخ: با سلام و تحیت
به اعتقاد بنده نه فقط در زنا که در تمام حدود علم قاضی حجیت ندارد و تا شهود و اقرار بینه با شرایط خاص وجود نداشته باشد نمیتوان حکمی را جاری کرد و بهترین دلیل برای این موضوع شیوه حکومت پنج ساله امیرالموئمنین (ع) است.
http://bayat.info


- استفتاء آیت الله محقق کابلی
بسم الله الرحمن الرحیم
همانطور که در سوال ذکر شده است،
شارع مقدس برای اثبات زنا فقط و منحصرا دو طریق قرارداده است،
یکی شهادت چهار نفر مرد عادل و دوم چهار بار اقرار نمودن و احتیاطاً در چهار مجلس باشد. وسلام
همیشه در پناه خداوند مؤید باشید
http://www.mohaqeq.org/fa



- استفتاء حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی:
کد رهگیری: 9210160078
بسمه تعالی
با اهداء سلام و تحيت؛
پاسخ:
اسناد و نوشته هاى معتبر عقلايى ، حجت شرعيه است; ولى نوار و فيلم و مانند آن دليلى براعتبارش نيست
و حجيت علم قاضى تنها در صورتى است که از مبادى حسيه، مانند مشاهده قريب به حس و بینه شرعی (شهود - اقرار بینه) حاصل شود.(الحدود تدرء بالشبهات)
http://makarem.ir


- استفتاء حضرت آیت الله العضمی علوی گرگانی:
-بسمه تعالی
1_ از انجاییکه اکثر قضات فعلی در حقیقت منصوب از ناحیه قاضی شرع هستند و خودشان اجتهاد ندارند معصوم نیستند و لذا علم آنها بدون استناد به قرائن و شواهد علم آور شرعی و راه اثبات شرعی حجیت ندارد.
2_ در صورت عدم اثبات گناه نباید حکم اجرا شود و اعتنا به یک فیلم در صورت عدم اطمینان شرعی حجیت ندارد.
3_ نشان دادن فیلم به سه شاهد دیگر موجب نمی شود که چهار بینه درست شود! راههای اثبات حکم زنا هم متفاوت است و هر کدام مستقل از دیگری است.
4_ این امور (تکنولوژی، فیلم، پیام کوتاه) موجب علم به زنا نمی شود.
وسلام.
http://gorgani.ir



- استفتاء حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی:
53627
بسم الله الرحمن الرحیم
1- سایر ابزار و وسایل تکنولوژی نمی تواند زنا را ثابت کند و فیلم و عکس و امثال این امور شرعا برای اثبات جرم حد زنا اعتبار ندارد. مگر انکه از طریق فیلم و عکس برای قاضی علم [یقین وقریب به حس در کنار ادله دیگر مانند اقرار شخص] پیدا شود که هیچ احتمال خلاف واقع ندهد، منتها با توجه به ابزارهای جعل فیلم و عکس، زمینه علم قاضی منتفی می شود.
2- روش حضرت علی (ع) درجرایمی که حدود الهی جاری می شده مانند زنا ولواط، براین بوده است که مجرم را در اقرار اول ودوم وسوم رد می کردند تاشاید آن ها بین خود و خدا توبه کنند و خود را معرفی نکنند و ازروایات استفاده می شود که زنا کار و لواط کار اگر بین خود و خدا توبه کنند و خودرا معرفی نکنند بهتر است.
3- فیلم برای اثبات زنا شرعا اعتبار ندارد مگر آنکه شخص زنا کار اقرار کند. آری نسبت به مورد سؤال، توبه چنین شخصی نیز زودتر مورد قبول واقع می شود.
4- ظاهرا در مورد پیامک و امثال آن، برای قاضی علمی که هیچ احتمال خلاف دران نباشد حاصل نمی شود.
وسلام.
http://www.fazellankarani.com


- آیت الله العظمی موسوی اردبیلی:
استفتاء 8187
بسمه تعالی
قاضی با علم خودش نمی¬تواند حکم حدّ زنا صادر کند، اگر قاضی بخواهد حکم زنای محصنه بدهد باید احصان زانی را الزاما به طرق شرعی احراز کند.


- حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی:
استفتاء 8187
بسمه تعالی
- به طور کلی احصان باید برای قاضی جامع الشرایط (مجتهد جامع الشرایط) به طریق شرعی ثابت شود تا احکام آن مرتب شود والا با احتمال و ظن احکام آن مرتب نمی شود (الحدود تدرء بالشبهات).
http://www.saafi.net/fa


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


خلاصه مطالب:
1- آیه های قرآن (سوره نساء و نور) و شارع مقدس اعلام نموده است حتی اگر 3 نفر با چشمان خود دخول را ببینند، حد ساقط است! و معصومین (ع) نیز حتی با وجود حصول علم یقین بر انجام حدود (نه جرایم دیگر!) تا زمانی که 4 بینه شرعی یا 4 بار اقرار وجود نداشت حکم حد نمیدادند. بنابراین با وجود 3 نفر شاهد قابل قبول که دخول را دیده اند! و یا دونفر را لخت دیده اند! و نه هیچ قراین و شواهد دیگر، زنا اثبات نمیشود مگر اینکه 4 بینه شرعی با احکام خاص وجود داشته باشد که همگی نیز دخول را دیده باشند! "این دستور خداوند است و چه خوب، چه بد میبایست الزاما رعایت و اجرا گردد.

2- احصان، یعنی هر وقت که مرتکب میخواسته( به کلمه هر وقت دقت شود!) همسرش در اختیارش بوده باشد و یا همسر در مسافرت نبوده باشد و یا بیماری یا اختلافی جهت عدم تمکین همسر وجود نداشته است. غیر از این احصان ساقط است. (ماده 226 و 227 قانون جدید).

3- قانون مجازات جدید و آیین دادرسی کیفری همگی راه های اثبات جرایم مختلف از جمله حدود را مشخص نموده اند. (مثلا زنا ماده 220 تا 227 قانون جدید). همچنین مقنن، در ماده 211 به طور مجزا از علم قاضی نامبرده است و سپس با استناد بر کلمه "بین" فی مابین جرایم تفاوت قائل شده است! ماده 211 عنوان مینماید: علم قاضی میبایست یقین حاصل از مستندات بین باشد! بدیهی است "بین" در هر جرمی، به راههای اثبات آن جرم مربوط است. مقنن، که نمیتوانست برای هر جرمی یک کتاب بنویسد! بنابراین اشاره به "بینه" کافی است. به طور مثال "بین" در شرب الکلی 2 نفر و در زنا 4 نفراست. بنابراین ماده 211 این نیست که قاضی بر اساس قرائن، علم حاصل نماید بلکه میبایست بر اساس طرق شرعی و راه اثبات هر جرمی، زمانی که "بینه شرعی" آن جرم مهیا گردید وارد عمل شده و صدق گفتار بینه شرعی آنهم 4 نفر را، راستی آزمایی نماید. نه اینکه بر فرض 3 نفر شهود بر دخول، قاضی علم حاصل نماید! این منطقی نیست که در مورد مجازات، گفته شارع مقدس را اطاعت کنیم اما در مورد راههای اثبات، شارع مقدس را نعوذ بلله قبول نداشته باشیم! و علم قاضی و دیگر قرائن و تکنولوژی را در قرآن وارد کرده و آن را تحریف نماییم! آیا این من درآورده نیست؟!

4- کمیته استفتائات مراجع معظم له نیز الزام وجود بینه شرعی با احکام خاص را تایید نموده است و علم قاضی را در اثبات مستقیم جایز نمیدانند:
قاضی در مورد حدود الهی مجاز به مراجعه به علم حاصله خود نیست‏. (کمیسیون استفتائات و مشاورین‏ حقوقی شورای عالی قضایی،1362:40).

5- جهت اخذ سوالات و شبهات میتوانید به لینک زیر (قسمت راههای اثبات زنا) مراجعه نمایید که مربوط به دفتر مرجع و مجتهد عالیقدر اسلام حضرت آیت الله بیات میباشد:
http://bayat.info/%D8%B1%D8%B3%D8%A7...7%DB%8C%DB%8C/

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


سوال: چرا اثبات زنا اینقدر مشکل است؟ آیا مقصود خداوند صرفا مجازات مرتکب است یا قصد دیگری داشته است؟
پاسخ: ابتدا اینکه هیچ کس را یارای چرا گفتن به دستور خداوند نیست زیرا که شارع مقدس مجازات سنگینی برای حدود قرار داده است و از آنطرف نیز راههای اثبات را مشخص نموده است!
اما به طور کل میتوان عنوان نمود که اولا منظور خداوند این بوده است که عمل زشت زنا و لواط انجام نگردد. ثانیا اگر انجام گردید وخدای نکرده وساوس ذاتی بر شما غلبه گردید و بدون قصد آزار و تجاوز و ترویج فحشا، عملی انجام دادید بلافاصله توبه نمایید که درهای توبه باز است. دقت نمایید خداوند راه توبه را باز گذاشته است! بنابراین اگر قرار بود که منظور خداوند صرفا مجازات مرتکب باشد، با وجود 1 نفر شاهد و یا علم قاضی یا هر چیز دیگری، حد مجازات را صادر مینمود! نه اینکه بر وجود 4 شاهد آنهم با احکام خاص تاکید نماید! پس دلیل 4 شاهد آنهم با احکام خاص و الزام مشاهده دخول، حتی با وجود علم یقین چیست؟!
دلیلش واضح است! اگر شخصی وقیحانه در نزد 4 نفر عمل دخول انجام داده باشد، یعنی منظورش ترویج فحشاست! یعنی انسان خطرناکی است که وقاحت را به حد اعلی رسانده است! نه لذت شخصی و نه گناه قابل توبه! میبینید که خداوند در آیه 15 سوره نساء نگفته است اگر شک کردید 4 شاهد بگیرید! بلکه گفته است از زنان شما آنانکه عمل قبیح انجام میدهند4 شاهد بگیرید! پس ببینید که خداوند چقدر مهربان و با گذشت است و دری را به روی مرتکب باز گذاشته است تا به سمت توبه روانه شود و شهود کمتر از 4 نفر نیز شلاق بخورند! حال آیا این درست است که با وجود احکام و دستورات روشن شرع و خداوند باز هم علم قاضی را به طور مستقیم بر اثبات زنا وارد نماییم؟


سوال: حال اگر 3 شاهد وجود داشته باشد تکلیف چیست؟ پاسخ: اگر در مقوله اثبات زنا باشد، نه تنهازنا اثبات نمیگردد بلکه شهود شلاق میخورند. اما ممکن است با اقرار مرتکب البته کمتر از 4 بار، مجازات تعزیر درنظر گرفته شود یا ارتباط نامشروع دون زنا و مجازات آن مثلا 35 ضربه شلاق تعزیر صادر گردد، اما اثبات زنا کاملا منتفی خواهد بود. از آن گذشته، زنا با زنای محصنه متفاوت است و بر فرض اثبات زنا، صرف داشتن همسر، احصان محرز نمیشود.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


علم قاضی به طور مستقیم در اثبات زنا قابل استناد نیست مگر با استناد بر بینه شرعی و آنچه که خداوند و شارع مقدس گفته است.

البته خداوند متعال در قرآن کریم به وجود علم قاضی اشاره نموده است اما به چه صورت و در مورد چه جرایمی؟
اول اینکه در مورد جرایم دیگر گفته شده است، نه حدود! چرا که راه اثبات حدود مشخص شده است! و ثانیا علم قاضی میبایست بر اساس بینه شرعی باشد و بینه در مورد هر جرمی مشخص شده است و به راه اثباتش مربوط میشود. یعنی بینه در جرم سرقت با بینه در جرم زنا متفاوت است و علم قاضی در حدود الهی باید بر اساس بینه شرعی باشد. در واقع علم قاضی به زبان ساده تر در اثبات حدود میبایست جمع امارات قضایی و شرعی باشد.
نمیشود که مثلا 4 نفر، زن و مردی را در آغوش هم لخت ببینند ولی دخول را ندیده باشند اما قاضی علم بر زنا حاصل نموده و حکم دهد! و یا وجود تکنولوژی و فیلم و امثالهم که اولا در مورد حقیقی بودن آنها ابهام وجود دارد و ثانیا بر فرض حقیقی بودن، نباید بر حد زنا استناد گردد مگر آنکه اقرار صورت گیرد. شاید بتوان با استناد به فیلم در کنار ادله دیگر ارتباط نامشروع و تعزیر حکم نمود اما زنا هرگز!! [این گفته خداوند است و الزاما بر 4 شاهد با احکام خاص استناد شده است و چه خوب یا بد باید رعایت شود]
در موارد دیگر نیز اگر وقوع زنا منوط به سرقت یا قتل یا جرایم دیگر گردد با ادله قوی و اقرار شخص میتوان حکم نمود. دقت نمایید جرم زنای از روی رضایت و شخصی با زنای به عنف (تجاوز) متفاوت است و بحث تجاوز مبحث دیگری دارد چرا که شخص متجاوز نه تنها تعرض نموده است بلکه اشاعه فحشا را به صورت تجاوز ترویج نموده است بنابراین مجازات او البته باز هم بدون شبهه و یقین قابل استناد میباشد . اما در مورد زنا بدون قصد تجاوز و تنها از روی وساوس شدید و بدون قصد آزار و تنها از روی اشتباه، تا زمانی که 4 بینه که همگی دخول را دیده باشند و جود نداشته باشد حد جاری نمیشود. در هر حال اثبات زنا مستقیما با قرآن و شرع سنجیده میشود و الزاما نیاز به استناد به احکام شرعی دارد. همچنین باید خاط نشان نمود که راه ما انسانها راه قرآن است و قرآن نیز راه توبه را برای همگان باز گذاشته است.


وسلام و با آرزوی توفیق و التماس دعا. وسلام.


( خدایا مرا آنگونه قرار بده که تو را بشناسم نه آنکه احساس کنم که میشناسم! خدایا مرا آنگونه قرار ده که تو شایسته میدانی نه اینکه خود میدانم! خدایا من در کلبه حقیر و زمینی یم چیزی دارم که تو با همه قدرتت و عرش پهناورت نداری!! زیرا من خدایی چون تو دارم ولی تو نداری!! پس به رحمت بی پایانت مرا آنگونه ببخش که لایق رحمت تو باشد، آمین..)


کلمات کلیدی: مقاله، آموزشی، تحقیق، علم قاضی، علم قاضی در حدود و تعزیرات، علم قاضی در حدود، علم قاضی در زنا، علم قاضی در امور کیفری، سنگسار، اعدام، حد زنا، راه اثبات زنا، استفتاء، تفسیر سوره نساء، قانون مجازات اسلامی جدید، فیلم، حقوق، دادگاه، دادگستری، قذف، شلاق، علم قاضی حجت است؟، اعتبار علم قاضی،