سالن مرغداري با سيستم بسته
سالن مرغداري با سيستم بسته
سالن بسته به سالني گفته مي شود كه در آن كليه شرايط تا آنجا كه امكان دارد در حد طبيعي نگهداشته شود وكاملاً بسته وهيچگونه پنجره اي نداشته باشد . در اين نوع سالنها هواي تازه از طريق كانالهايي وارد سالن شده و از طريق هواكشهاي خروجي خارج مي شود .براي روشنائي بجاي نور طبيعي روز از نور مصنوعي استفاده ميشود . درجائيكه حرارت محيطي بالاست براي خنك كردن داخل سالن بايد روشهاي خاصي را بكار برد . معمولاً درماههاي خنك سال براي گرم كردن از سيستم هاي گرم كننده استفاده نمي كنند، زيراگرماي خود طيور حرارت سالن را به حد مناسب مي رساند .اساس كلي سالنهاي بسته و باز شبيه به هم است و پايه ريزي و شيرواني مناسبي بايد داشته باشند .عايق بندي يك ضرورت است و ديوارهاو سقف بايد عايق بندي شوند .لزومي ندارد كه سايه بان شيرواني زياد باشد زيرا ديوارها كاملاً پوشيده هستند ولي تهويه سالن كاملاً بسته مشكل است .جزئيات امر بايد به دقت مورد توجه قرار گيرد تا جريان هواي كافي و يكنواخت هم در هواي گرم و هم در هواي سرد وجود داشته باشد .
عرض سالن
چون در سالنهاي بسته هوا توسط وسايل مكانيكي خارج مي شود، عرض سالنهاي بسته مي تواند بيش از آنچه در مورد سالنهاي باز گفتيم در نظر گرفته شود .اين سالنها بايد حدود 5/16 – 2/12 متر عرض داشته باشند .اكثر سيستمهاي تهويه هواي كافي را از اين عرض خارج مي نمايند ولي در عرضهاي بزرگتر اينكار با اشكال روبرو مي شود .
جريان مكانيكي هوا
در سالنهاي مرغداري بسته براي تأمين اكسيژن و خارج نمودن رطوبت و گاز آمونياك و تأمين حرارت مناسب بايد جريان هوا وجود داشته باشد .جريان هوا بايد از بالا به پايين و از پهلو به پهلو يكنواخت باشد .براي اينكار دستگاههاي تهويه مخصوص لازم ميگردند .
معمولاً هوا از طريق دريچه هاي ورودي كه در ناحيه لبه شيرواني قرار دارند، دريچه هاي نوري ايجاد شده در روي ديوار يا انتهاي سالن، و يا از طريق روزنه هاي سيستم خنك كننده وارد سالن مي شود .ميزان هواي خروجي تعيين كننده اندازه و تعداد هواكش خواهد بود ولي بايد مطمئن باشيم كه تيغه هاي هواكش و پشت پنجره ها كاملاً تميز هستند، چون وقتي اينها كثيف باشند عملاً جريان هوا كاهش خواهد يافت .اغلب هواكشهاي تهويه اي كه در سالنهاي مرغداري استفاده مي شوند 9/0 متر قطر دارند كه بايك موتور با نيروي نيم اسب كار مي كنند و در هر دقيقه حدود 10000 فوت مكعب (283مترمكعب) هوا را جابجا مي نمايند . هواكشهاي بزرگتر با قطر 4/1 متر نيز موجود مي باشند كه مي توانند در هر دقيقه حدود 30000فوت مكعب (850 مترمكعب) هوا را جابجا كنند.
كاربرد هواكش
ظرفيت هواكش بايدبه اندازه نياز در مواقع حداكثر دما و حداكثر تراكم باشد . كل ظرفيت هواكش در سالن مرغداري بايد بنحوي باشد كه بتواند زمانيكه دماي محيط بالاترين حد است، گرماي سالن راخارج نمايد .در دماي پائين تر كه نياز به هواي كمتري است روشهائي جهت كاستن جريان هوا وجود دارد :
1 – نصب رئوستا در هواكش .بعضي از هواكشها دستي تنظيم مي شوند و بعضي ديگر با تغييرات دماي سالن بطور اتوماتيك كار مي كنند .رئوستا قادر است سرعت موتور هواكش راتغييردهد .
2 – بكار بردن تعدادي از هواكشها . از آنجائيكه هواكشها در فاصله هاي معيني در طول سالن نصب مي گردند از اينرو زمانيكه احتياج به هواي كمتري است ميتوان بعضي از آنها را خاموش كرد يا اينكه معمولاً هواكشها در گروههاي 2 يا 3تايي پهلوي هم نصب مي شود كه كوچكترين آنها مي تواند بطور دائم كاركند و بقيه زمانيكه نياز به هواي كمتري است خاموش باشند .هواكشهاي اخير مي توانند متناوباً كار كنند، يعني 10 دقيقه روشن و 5 دقيقه خاموش باشند .
.سيستم تهويه باهواي فشرده
روش ديگري كه در تهويه سالنهاي بسته بكار مي رود ولي خيلي كم متداول است، سيستم هواي فشرده يا فشار مثبت است در اين سيستم پنكه ها هوا را با قدرت بداخل سالن مي فرستند و محلهاي خروجي طوري تنظيم شده اند كه مقدار كمي فشار مثبت هوا در ساختمان ايجاد مي شود .معمولاً در اين سيستم، هوا از طريق كانالهائي كه در سرتاسر سالن تعبيه شده اند پخش مي شود .
خنك نمودن سالن مرغداري
در سالنهاي بسته زمانيكه حرارت محيط خارج به c°4/29 ميرسد بوسيله انتقال هواي بيشتر به داخل سالن نمي توان محيط مناسبي براي طيور فراهم نمود، بلكه بهترين راه خنك كردن هواست .چهار روش متداول مورد قبول براي خنك كردن به قرار ذيل است :
1 – سيستم مه پاش با فشار كم. در اين روش سوراخهاي مه پاش كه فشار آب موجود در لوله ها را تنظيم مي نمايد، در سرتاسر سالن مرغداري و يا بالاي سر پرندگان داخل قفس، نصب مي گردد .
2 – سيستم پوشال و هواكش . هواكشهاي سالن مرغداري هوا را از طريق يك پوشال مرطوب و خيس مي كشند .بخار مرطوب حاصل منجر به كاهش درجه حرارت هواي ورودي خواهد شد .
3 – سيستم مه پاش و هواكش . اين روش مشابه سيستم پوشال و هواكش است، به استثناء اينكه هواي ورودي از طريق يك كلاهك كه در آن مه پاش با فشار قوي نصب گرديده كشيده مي شود .همزمان با كشيده شدن هوا از مه پاش درجه حرارت آن كاهش مي يابد .
4 – سيستم مه پاش با فشار قوي .در اين سيستم روزنه ريز مخصوصي بر روي لوله ها، آب را به بخار تبديل ميكند .اين تغيير تأثير خنك كنندگي بسيار زيادي بر هواي مورد تماس با آن دارد .
هواكش هاي خروجي
در دورترين نقطه ديوار مقابل پوشال تبخيري، هواكشها نصب مي گردند .تعداد يك يا چند هواكش براي خروج ميزان معيني هوا لازم است كه اين بستگي به تعداد و وزن طيور و طول سالن دارد .از هواكشهاي با قطر زياد و سرعت كم كه مقدار زيادي را منتقل مي كند بايد استفاده كرد .ميزان جريان هوا در سالن داراي سيستم خنك كننده پوشال و هو اكش به عوامل ذيل بستگي دارد :
1 – تعداد طيور
2 – سن و وزن طيور
3- نوع عايق بندي سالن
4 – حداكثردماي محيط
سالنهايي كه توسط سيستم هاي فوق خنك ميشوند نسبت به سالنهايي كه فقط با جريان هوا خنك مي گردند احتياج به جريان هواي بيشتري دارند .ميزان جريان هوا در سالن به ازاء هر كيلوگرم پرنده از04/0 تا 06/0 مترمكعب در دقيقه متغير است .
قاعده عملي . به ازاء هر كيلوگرم پرنده ميزان 11/0 مترمكعب جريان هوا در دقيقه در سالن بايد توليد شود .
مثال . در يك سالن تعداد 10000 قطعه پولت لگهورن كه وزن هركدام 82/1 كيلوگرم و جمعاً 18200 كيلوگرم مي باشد نگهداري مي شوند .با نسبت 11/0 متر مكعب هوا در دقيقه به ازاء هر كيلوگرم پرنده مقدار 2000 مترمكعب هوا در دقيقه بايد از سالن خارج شود . اين ميزان مساوي 2/0 مترمكعب در دقيقه براي هر پرنده است .
تجمع گرما در سالن .هواي خنك كه از يك طرف وارد سالن مي شود، از روي طيور عبور كرده و از طرف ديگر سالن خارج مي گردد .گرماي بدن طيور باعث گرم شدن هواي مي شودكه اين افزايش درجه حرارت نبايد از c°5/4 تجاوز نمايد .اگر درجه حرارت هوا حين عبور از سالن مرغداري بيش از اين مقدار افزايش يابد، بايد بوسيله افزودن سرعت جريان، هواي بيشتري را در سالن تأمين كرد .در اكثر موارد چنين افزايشي در دجه حرارت هوا ناشي از كافي نبودن مقدار فضاي پوشال و يا هواي كافي است .بايد توجه داشت تا پوشالها هميشه تميز و مرطوب باشند . پوشالهاي كثيف موجب كندي جريان هوا و پوشالهاي خشك باعث مي شوند تا هواي ورودي خنك نگردد.
منبع: http://fars.ivo.ir/Portal/Home/ShowP...7-03a9c170f436
