تحليل تجربه های زنان سنندجی از فالگيری (مطالعه کيفی دلايل و پيامدهای فالگيری)
چکیده :
مقاله حاضر به روش کيفی و به قصد راه بُردن به دلايل روی آوردن زنان به فالگيری، دلالتها و پيامدهای فالگيری در زندگی فردی و خانوادگی زنان صورت گرفته است. يافته‌های تحقيق به کمک تکنيک مشاهده و مصاحبه نيمه‌ساخت‌يافته گردآوری و برای عمليات ميدانی تحقيق و تحليل دادهها نيز روش نظريه مبنايی استفاده شده است.
با کمک روش نمونه‌گيری گلوله برفی با 30نمونه از مطلعان کليدی مصاحبه شده تا اشباع نظری حاصل گردد. بر مبنای نتايج تحقيق، زنان به دلايلی چون روزمرگی، آينده نگری، فشارهنجاری، فقدان حمايت اجتماعی به فالگيری روی ميآورند. در اين ميان، مدرن‌شدن و روانکاوانه شدن فالگيری به عنوان شرايط مداخله گر و فردی شدن باورها و کليشههای جنسيتی به عنوان زمينه تسهيلگر عمل مينمايد.
بر مبنای تجربه و درک زنان، مراکز فالگيری در کنار کارکردهای مشکل‌گشا و فراغتی به نوعی پاتوق زنانه مبدل شده است. زنان تخليه روانی، افسونزدگی زندگی، احساس ندامت را از مهمترين پيامدهای مراجعه به فالگير تلقی ميکنند. مقوله هسته استخراج شده از تجربه و درک زنان از فالگيری بر ناامنی زندگی زنان دلالت دارد.
