ابزار رصد ، دوربین دو چشمی و تلسکوپ
از جمله اابزارهای نجومی مورد استفاده می توان به دوربین دوچشمی و تلسکوپ اشاره کرد که به علاقه مندان نجوم و کارشناسان این علم کمک می کند که آسمان و ستارگان را راحتر و بهتر مشاهده کنند.
دوربين دوچشمي وسيلهاي است براي بزرگنمايي اجسام دور. عمل بزرگنمايي به وسيله عبور تصاوير از دو سري لنز مجاور و يک منشور ايستاده صورت ميگيرد. دوربينهاي دوچشمي تصوير را مستقيم نشان ميدهند برعکس تلسکوپها که تصاوير را وارونه نشان ميدهند
اگر بزرگنمايي عدسي را ثابت فرض کنيم، هرچه قطر عدسي شيئي بيشتر باشد تصويري روشنتر بدست ميآيد. اين نوع دوربين در واقع در نور کم کارايي بهتري دارد.
دوربينهايي با مشخصات 60×20 يا 80×20 براي مقاصد رصدي بسيار مناسب هستند
ناظر با تغيير دادن فاصله ميان عدسيهاي شيئي و چشمي ميتواند تصاويري واضح از اشيا فواصل مختلف بدست آورد. دوربينهاي دوچشمي از نظر ميزان کردن فاصله ، تفاوتهايي با يکديگر دارند و عموما با چرخاندن پيچي که در حد فاصل دو بخش دور بين قرار دارد، تصوير واضح ميشود.
مزيتهاي دوربينهاي دوچشمي در مقايسه با تلسکوپ :
1- دوربين هاي دوچشمي ميدان ديد گسترده اي دارند، با آنها راحت تر و سريع تر مي توانيد اجرام غير ستاره اي را پيدا کنيد. تلسکوپ ها بزرگنمايي زيادي دارند و بخش کوچکي از آسمان را نشان مي دهند.
2 - تصوير در دوربين هاي دو چشمي مستقيم است و در صورتي که معمولا در تلسکوپ ها تصور وارونگي جانبي دارد .
3- دوربينهاي دو چشمي ارزان و در دسترس تر هستند و حمل و نقل آنها آسان است. دوربين دوچشمي توان ديد شما را نسبت به چشم غير مسلح آنقدر افزايش مي دهد، که تلسکوپ توان ديد شما را نسبت به دوربين دو چشمي. پس دوربين دو چشمي وسيله اي است ميان چشم هاي شما و تلسکوپ. قيمت دوربين دوچشمي معمولا بين يکدهم تا يک چهارم تلسکوپ هاي کوچک است.
تلسکوپ
تلسکوپ وسيله اي نوري است که جهت مشاهده ومطالعه اجسام سماوي وعکسبرداري از آنها بکاربرده مي شود. در تلسکوپ پرتوهاي موازي نور که از يک نقطه بسيار دور مانند ستاره مي آيند همگراشده يعني به يک نقطه مي رسند سپس بکمک يک عدسي ديگر مي توان تصويري از آن نقطه مشاهده نمود که داراي ويژگيهاي بزرگ وجالبي است.
http://www.hamkelasi.com/UserFiles/teles.jpg
براين اساس تلسکوپ داراي سه ويژگي است.
1-بزرگ نمودن زاويه ظاهري ديده شدن جسم يا توان بزرگنمايي.مقدار عددي بزرگنمايي با تقسيم نمودن فاصله کانوني عدسي شيئي يا آيينه اصلي (هردو حکم همان عدسي رادارند که از چشم دورتر است)بر فاصله کانوني عدسي چشمي(بطور کلي همان عدسي که به چشم نزديکتر است) بدست مي آيد.بنابراين با داشتن چندين عدسي چشمي يک تلسکوپ چندين بزرگنمايي مختلف را دراختيار رصد کننده قرار مي دهد.
2-افزايش مقدار نوري که از جسم وارد چشم انسان مي شود.اين افزايش بستگي به مساحت عدسي يا آيينه اصلي دارد وهرچه اندازه عدسي يا آيينه بزرگتر باشد ميزان جمع آوري نور تلسکوپ بيشتر بوده ودر نتيجه قدرت آن در مشاهده اجرام کم نور بيشتر مي شود.
3- افزايش قدرت تفکيک يا جداسازي تصوير نقاط نوراني تشکيل دهنده جسم مانند ستاره هاي دوتايي .اين افزايش به قطر و در واقع مساحت عدسي يا آيينه اصلي بستگي دارد.
مورد 1 متغيير وتابعي از فاصله کانوني آيينه يا عدسي وچشمي بوده در حاليکه موارد 2 و3 ثابت بوده وفقط تابعي از قطر عدسي يا آيينه مي باشند.
چگونگي همگرا شدن پرتوهاي دور مارا به دو دسته متفاوت از تلسکوپها رهنمون مي کند که شامل تلسکوپهاي شکستي است و تلسکوپهاي بازتابي. البته تلسکوپهايي نيز اختراع شده اند که در حقيقت ترکيبي از دو نوع تلسکوپ ياد شده مي باشند.
به تلسکوپهايي که در ساختمان آنها از دو يا چند عدسي محدب استفاده ميکنند "شکستي" يا "انکساري" ميگويند. يعني نور را ميشکنند و با اين کار نور را کانوني ميکنند. تلسکوپ در واقع وسيلهاي است که بخاطر جمع آوري نور بيشتر (نسبت به چشم انسان) اهميت دارد نه به دليل بزرگنمايي. در واقع چشم انسان کمتر از يک سانتيمتر مربع براي جذب نور (در واقع عصبهاي حسي براي احساس نور) دارد. پس اگر قطر شيئي تلسکوپي مثلا 10 سانتيمتر باشد، بيشتر از سي برابر چشم آدم نور جذب ميکند. اين باعث ميشود که اجرام خيلي کم نورتر هم ديده شوند.
http://www.hamkelasi.com/UserFiles/shekasti1.gif
نيوتن که روي نور آزمايشهاي زيادي انجام داده بود، براي جمع آوري نور بيشتر (و در واقع کانوني کردن يک سطح) به جاي عدسي از آينه مقعر استفاده کرد. به اين ترتيب که در انتهاي لوله يک آينه مقعر قرار داد سپس در جلوي لوله يک آينه تخت کوچک ( آينه ثانويه ) با زاويه 45 درجه قرار داد تا نور را به سمت بدنه هدايت کند و بعد عدسي چشمي را در درون بدنه و عمود به لوله اصلي قرار داد . پس هر چه قطر شيئي بزرگتر باشد، تلسکوپ بهتري خواهيم داشت. مشکلي که در اين بين وجود دارد اين است که شيشههايي را که به عنوان شيئي استفاده ميشود، نميشود از يک حدي بزرگتر ساخت. خود شيشه ، نور زيادي را جذب ميکند و تا اندازهاي باعث تجزيه نور هم ميشود. هر چند که با کمک راه حلهايي توانستهاند عدسيهاي بزرگي را تراش بدهند، اما باز هم اين کار محدوديت زيادي دارد. نيوتن اولين کسي بود که راه حلي براي اين مشکل پيدا کرد.به اين ترتيب ، مشکل شکست نور و ابيراهي رفع ميشد.
به کمک همين تکنولوژي است که ما امروزه ميتوانيم تلسکوپهاي غول پيکر بسازيم و در اعماق آسمان جستجو کنيم
نقد و بررسی Canon EOS 6D بهترین دوربین نجومی
نقد و بررسی Canon EOS 6D بهترین دوربین نجومی
http://images.persianblog.ir/219274_QFKl0kRO.jpg
تاریخچه ی دوربین های DSLR فول فریم تقریبا به سال 2002 و Canon EOS 1Ds بر می گردد. این دوربین 11 مگاپیکسلی عکاسان دیجیتال را از بند میدان دید محدود دوربین های کراپ سنسور رهانید. 1Ds و مدل پس از آن یعنی 1Ds Mark II فول فریم های خیلی بزرگ جثه و گران قیمتی بودن که با توانایی عکاسی پیاپی با سرعت بالایی که ارائه می کردند در حقیقت دوربین هایی به حساب می آمدند که می شد با آن ها از صحنه های خیلی سریع ورزشی عکاسی کرد. 1Ds در زمان ورود به بازار حدود 8000 دلار قیمت داشت. به هر صورت در سال 2005 بود که کانن تصمیم گرفت فول فریمی مناسب عکاسان با بودجه ی کمتر تولید کند. بنابراین مدل 5D را بیرون داد. این دوربین فوق العاده محبوب بود چرا که کیفیت بالا را با قیمتی کاملا مناسب ارائه می داد. اما نیکون خیلی دیرتر وارد رقابت فول فریم ها شد به طوری که در سال 2007 دوربین D3 را معرفی کرد که آن هم از آن فول فریم های گران قیمت بود. فول فریم ارزان قیمت این شرکت در سال 2008 و با نام D700 وارد بازار شد. به هر صورت همه ی این دوربین ها راه تکامل خود را پیش گرفتند تا در سال 2012 آخرین مدل های آن ها یعنی Canon 1Dx، Nikon D4، Canon 5D Mark III و Nikon D800 معرفی شدند. هرچند که Mark III و D800 فول فریم های ارزان قیمت هستند ولی باز هم تا 3500 دلار قیمت دارند. بنابراین باز هم به تحولی دیگر در آن ها نیاز بود. تا زمان نوشتن این نقد و بررسی هنوز از قیمت دقیق 6D خبر نداریم ولی Nikon D600 حدود 2000 دلار قیمت دارد. اگر در نظر بگیریم که 6D هم قیمتی در همین حدود داشته باشد، بنابراین واقعا این فول فریم ها انقلابی هستند.
بیش از اینکه 6D یک 5D کوچک باشد، آن را می توان یک 60D فول فریم شده دانست. این موضوع را می توان از شباهت طراحی و ابعاد بررسی کرد. البته برخلاف 60D جنس بدنه ی این دوربین از آلیاژ منیزیوم و پلی کربنات است تا از نظر مقاومت و کیفیت در حد Mark III و 7D باشد. البته قسمت بالایی این دوربین به خاطر آنتن GPS و Wi-Fi از پلاستیک ساخته شده تا گیرندگی بهتری داشته باشند. به خصوص از پشت که به این دوربین نگاه کنیم، چینش دکمه ها دقیقا مثل 60D می باشد. خبری از Joy Stick Mark III و ردیف دکمه های سمت چپ نمایشگر آن نیز بر روی 6D نیست. پیچ تنظیم این دوربین نیز دارای مودهای اتوماتیک می باشد. این دوربین هم از آخرین نوآوری های کانن در طراحی مثل سویچ پاور پایین پیچ مودهای عکاسی، دکمه ی Live view/Movie کنار چشمی و دکمه ی Quick Control بهره می برد. 6D نخستین دوربین فول فریم کانن است که برای ذخیره ی عکس ها فقط به کارت حافظه ی SD اتکا می کند و توانایی پشتیبانی از کارت های حافظه ی CF را ندارد.
هرچند که 6D مجهز به GPS و Wi-Fi داخلی است ولی به طور کلی می توان گفت که D600 با توجه به بهره گیری از سیستم فوکوس خودکار پیشرفته تر، دو شیار کارت حافظه، چشمی اپتیکال با توانایی 100 درصد میدان دید، پشتیبانی از CF و فلاش داخلی دوربین مجهز تری می باشد. کانن در این دوربین از سنسور تصویر جدیدی استفاده کرده است. این سنسور تصویر 20 مگاپیکسل رزولوشن دارد و با ترکیب با پردازشگر تصویر DIGIC 5+ گستره ی ایزوی 100 تا 25600 را ارائه می کند. البته این مقدار در حالت گسترده از 50 تا 102400 می باشد. سیستم فوکوس خودکار این دوربین 11 نقطه ای است ولی فقط نقطه ی مرکزی از نوع Cross Type می باشد. Cross Type ها به جزئیات عمودی و افقی حساس است. طبق ادعای کانن این سیستم فوکوس خودکار کاملا حساس است و می تواند تا منهای 3 استاپ عمل فوکوس خودکار را ارائه کند. این حدود 1 استاپ کم نورتر از Mark III می باشد. این در حالیست که سیستم فوکوس خودکار D600 از نوع 39 نقطه ای است.
GPS داخلی این دوربین دقیقا همان عملکردی را ارائه می کند که در دوربین های کامپکت این شرکت هم ارائه می شود. بدین ترتیب که موقعیت دقیق مکانی عکس هایی که می گیرید به همراه آن ها ثبت می شود. به هر صورت این ویژگی می تواند محبوب عکاسانی که زیاد مسافرت می کنند قرار گیرد. اما Wi-Fi می تواند ویژگی جالب تری باشد. شما می توانید عکس هایی که گرفته اید را به صورت بیسیم به گوشی هوشمند، تبلت یا لپ تاپ خود منتقل کنید و یا اینکه برای پرینت مستقیم به یک پرینتر ارسال نمایید. همچنین آپلود مستقیم بر روی شبکه های اجتماعی چون فیس بوک و ایمیل آن ها نیز مهیا شده است. با این حال یک ویژگی که می تواند خیلی کاربردی تر باشد، قابلیت کنترل کامل دوربین از طریق گوشی هوشمند یا تبلت و با استفاده از نرم افزار EOS Remote App است. شما می توانید از این طریق تصویر Live view را بر روی دستگاه خود مشاهده کنید و تنظیمات نوردهی را در دست بگیرید.
6D قابلیت Silent Shooting یا عکاسی بی صدا را نیز از 5D Mark III به ارث برده است. همچنین دارای مودهای داخلی HDR و Multiple Exposure نیز می باشد. البته متاسفانه این ها در مود JPEG کار می کنند. این در حالیست که Mark III توانایی انجام این اعمال در مود RAW را نیز داشت. سنسور این دوربین فاقد آن پیکسل های اختصاص یافته به فوکوس خودکار Phase Detection می باشد و نمایشگر آن نیز لمسی نیست تا این دوربین هیچ ویژگی را از 650D به عاریه نگرفته باشد. نمایشگر این دوربین 3 اینچی است و چرخنده هم نیست تا فعلا هیچ دوربین DSLR فول فریم با نمایشگر چرخنده ای نداشته باشیم. کانن ادعا می کند که نمایشگر این دوربین کوچکترین سایز و بیشتر دوام را دارد.
یکی از جاذبه های بزرگ DSLR های فول فریم چشمی اپتیکال بزرگ و روشن آن هاست. 6D هم از همین چشمی ها دارد که بزرگنمایی 0.7 برابر را ارائه می دهد. اما تفاوت اصلی این است که پوشش میدان دید آن فقط تا 97 درصد می باشد و این در حالیست که همه ی مدل های فول فریم دیگر دارای چشمی با توانایی پوشش 100 درصد میدان دید می باشند. بنابراین مقداری از گوشه های عکسی که می گیرید را هیچ گاه از داخل چشمی نخواهید دید. با این حال ساختن چشمی های اپتیکال با توانایی پوشش 100 درصد میدان دید کار نسبتا مشکلیست که قیمت دوربین را بالا می برد. بنابراین از دست دادن فقط 3 درصد میدان دید ارزش کاهش چشمگیر قیمت را داشته است.
در مورد فیلم برداری هم باید گفت که خیلی نکته ی خاصی وجود ندارد. امکانات فیلم برداری این دوربین تقریبا شبیهبه Mark III است البته خبری از جک هدفون بر روی آن نیست. از این نظر هم 6D از D600 عقب می افتد چرا که D600 دارای جک هدفون نیز هست تا بتوانید در هنگام فیلم برداری به مانیتورینگ صدا بپردازید.
به هر صورت باید گفت که 6D خبر خیلی خوشحال کننده ای برای کسانی است که دوست دارند یک DSLR فول فریم باز هم ارزان قیمت تر داشته باشند. کانن با تولید این دوربین سعی کرده که کاربران آماتورتر را باز هم بیشتر به سوی خود جذب کند و برای این کار حتی GPS و Wi-Fi را نیز به این دوربین اضافه کرده است. با این حال باید گفت که رقیب مستقیم این دوربین یعنی Nikon D600 از نظر مشخصات فنی چند نکته ی برتر دارد که از مهم ترین آن ها می توان به چشمی اپتیکال با توانایی پوشش 100 درصد میدان دید و سیستم فوکوس خودکار 39 نقطه ای اشاره کرد. بعلاوه ی اینکه عکاسی پیاپی آن نیز با سرعت 5.5 فریم بر ثانیه از 4.5 فریم بر ثانیه ی 6D برتر است. هرچند که 6D برای کاربران DSLR های APS-C که وسوسه ی ارتقاء به فول فریم را دارند ساخته شده، ولی کانن در این جا باز هم برای خود مشکل ایجاد کرده است. لنزهای EF-S که مخصوص APS-C ها ساخته شده اند بر روی این دوربین جوابگو نیستند. بنابراین اگر دارای لنزهایی چون 10-22mm f/3.5-4.5 USM، 15-85mm f/3.5-5.6 IS USM و یا 60mm f/2.8 Macro USM هستید دیگر نمی توانید از آن بر روی این دوربین استفاده نمایید.
مورد دیگری که در D600 هم وجود دارد و به آن اشاره کردیم، بیشینه ی سرعت شاتر این دو دوربین است که تا 1/4000 ثانیه بیشتر نیست. این خیلی عجیب است چرا که بدین ترتیب این دوربین ها از این نظر همپایه ی دوربین های DSLR سطح مبتدی قرار می گیرند و این در حالیست که حتی DSLR های APSC سطح Prosumer مثل 60D هم بیشینه ی تا 1/8000 ثانیه را دارند. این می تواند مقداری برای حرفه ای ترها یا عکاسانی که بیشتر به سرعت های بالا احتیاج پیدا می کنند نگران کننده باشد. در آخر نیز باید منتظر ورود این دوربین به بازار و دیدن نتیجه ی عکس های آن باشیم.
نقاط قوت
ایفای نقش به عنوان یک DSLR فول فریم ارزان قیمت
بدنه ی کوچک و وزن سبک
طراحی و کیفیت ساخت بسیار عالی
بهره گیری از GPS و Wi-Fi داخلی
نقاط ضعف
عدم سازگاری با لنزهای EF-S
مقداری امکانات کمتر نسبت به رقیب مستقیم یعنی Nikon D600
منبع: دیجی کالا