کثرت گرایی دینی

[porsa]

اینکه در فهم و درک انسان، احتمال خطا وجود دارد غیر قابل انکار است

برای فهم اینکه شناخت ما صحیح هست یا نه علم معرفت شناسی (شناخت شناسی یا همون اپیستمولوژی) مطرح شده.

علم معرفت شناسی برای به تفاهم رسیدن، یکسری مبانی مشترک عقلی رو مبنای تشخیص فهم درست از فهم نادرست قرار می دهد.

و همین که انسان بر آن شده که مبنایی برای شناخت شناسی داشته باشد، معنایش این است که همه شناخت ها و درک ها درست نیستند!

بلکه ادراک و فهم های متناقض وجود دارند اما آیا همه صحیح هستند؟

قاعده عقلی و منطقی می گوید: دو متناقض با هم جمع نمی شوند، یعنی اگر دو برداشت و فهم داشتیم که با هم متناقض بودند فقط یکی از آنها درست است نه هر دوی آنها

پس طبق قاعده عقلی محال بودن اجتماع نقیضین، مواردی از شناخت ها پیدا می شود که قابل جمع شدن با هم نیستند

و همین بس است برای اینکه به این نتیجه برسیم که اینطور نیست که قرائت های مختلف از یک موضوع حتما درست باشند

چرا که در مواردی (قرائت های متناقض) باید فقط یک قرائت را انتخاب نمود آن هم طبق مبانی درست شناخت شناسی در هر علم!

پس در اینجا دو مسئله بود که از نظر مفهومی با هم فرق دارند:

وجود قرائت های مختلف از یک موضوع (انکار شدنی نیست)
صحیح بودن همه قرائت های مختلف از یک موضوع (که طبق دلیلی که آورده شد این مورد نقض می شود)

جناب کمان ابرو

ینده خیلی واضح و روشن عرض کردم که تفسیری از کثرت گرایی را که همه تفاسیر دینی را صحیح می داند ( حتی تفاسیر متناقض را ) نه مورد ادعای بنده است و نه مورد تایید منطق است و نه به مبانی معرفت شناسی ربطی دارد .

در مقابل تفسیر مقبول و منطقی از کثرت گرایی را تحت عنوان تفسیر دوم خدمتان ارائه کردم عرض کردم ادعای استارتر این پست همین است و مبانیش معرفت شناسانه است .

تقاضا کردم این را نقد کنید اما ظاهرا شما زحمت کشیدید همان اولی را که خودتان طرح کرده بودید خودتان هم نقد کردید .

البته متوجه هستم که نقد آن اولی کار راحتتریست ولی شما لطفا کار راحتتر را انجام ندهید و به ادعای مدعی بپردازید .

همانطور که چند بار عرض کردم ادعای بنده این نبوده که هر تفسیری درست است که شما تناقضش را پیدا کردید ادعای بنده این بوده که هیچکس نمی تواند ادعا کند که تفسیرش خالی از خطا ( در اندیشه و انگیزه ) می باشد .

به عبارت دیگر بنده ادعا نکرده ام که تمام تفاسیر مقدسند بنابراین همه را تحمل کنیم بلکه به روشنی ادعا کرده ام که هیچ تفسیری مقدس نیست بنابراین همه را تحمل کنیم.

چون تقدس نیست و اینها همه ادراکات ذهنی ما هستند بنابراین سیاست ما باید مماشات و تسامح باشد در مقابل ادراکات مختلف ( قرائتهای دینی متفاوت ) .

این یعنی کثرت گرایی .

شما هم اگر می خواهید خلافش را ثابت کنید یا نقدش کنید یا تصحیحش کنید راهش این است که همانگونه که فرمودید واقعا به معرفت شناسی مراجعه کنید و به ما نشان دهید که کدام قسمت از دانسته های ما خطاپذیر نیستند .

اگر پیدا کردید و تفاسیر دینی هم در همان قسمتها بود ما از ادعای خود دست بر می داریم .

پرسا