غزل زاییده¬ی عشق و عشق زاییده¬ی جمال

[نارون1]

چکیده

شعر غنایی­ شعریست که ­احساسات و عواطف شخصی ­گوینده را بیان­ کند و اگر حاوی و اندیشه­های مختلفی هم باشد، این معانی و اندیشه ها در خدمت بیان عواطف شاعر است. غزل بارزترین نوع شعر غنایی است که بر مدار عشق می­گردد. خواه عاشقانه خواه عارفانه، عاطفه عشق را پیش از آن که جزو وجود شاعر و تجربه­ ی غالب حیات او شود، نمی­توان به گونه ای کاذب بر خود بست، به همین سبب صمیمیت عاطفی و غالباً حقیقی عشق بر زبان غزل تأثیر می گذارد و از آنجا که انسان موجودیست سرشار از عواطف متناقضی همچون عشق، نفرت و غم، شادی و یأس، امید و ترس، دلاوری و خشم و رحم و میل، ادب غنایی و غزل می تواند عرصه­ی بروز و ظهور این عواطف باشد. عشق نتیجه­ی جلوه­ی معشوق است و جلوه لازمه­ی ضروری حسن. جمال معشوق است که عاشق را شیفته می سازد یعنی زیبایی عشق آفرین است و جمال از عشق که زاییده ی آن است تفکیک ناپذیر است، عشق که نخستین فرزند جمال است با خود گرما و نیرویی را به همراه دارد که همه ی موجودات هستی را به حرکت در می آورد. این مقال بر آن است که پیوند بین غزل و عشق و همچنین عشق و جمال را به روش تحلیل متن مورد واکاوی و توصیف قرار دهد.

دانلــود مقــاله

منبع:
پژوهشنامه ادب غنایی

[هنرجو]

با سلام وخداقوت
از ارسال متن زیبا، به نوبه خودم از شما تشکر می کنم .لطفا پس از ارسال یکبار به دقت آنرا را مطالعه نمائید.

[نارون1]

با سلام وخداقوت
از ارسال متن زیبا، به نوبه خودم از شما تشکر می کنم .لطفا پس از ارسال یکبار به دقت آنرا را مطالعه نمائید.

سلام دوست عزیز

قبل از ارسال متن ، این مقاله چک شده بود .... ولی متاسفانه بعداز گذشت مدتی از ارسال فایل ، گویا سایت مرجوع خراب شده است .

این متن مقاله .امیدوارم بهره ببرید .


مقاله