پرورش قورباغه در جهان (ایده هایی برای آینده این صنعت در ایران)

[Almas Parsi]

پرورش قورباغه در جهان (ایده هایی برای آینده این صنعت در ایران)

امروزه تحقیقات مفصل و بعضا پیچیده ای جهت افزایش بهره وری از پرورش گونه هایی چون لاک پشت، زالو، قورباغه، کروکودیل، صدف، جلبک و ... به عمل میاید. نکته ای که جلب توجه میکند پیشگام بودن برخی از کشورهای جهان سوم با سطح اقتصادی پایین در پرورش این گونه هاست. درباره صنعت پرورش قورباغه چه می دانید؟ وت پارس شما را به مطالعه کامل این مطلب در ادامه مطلب دعوت می نماید.

امروزه صنعت شیلات در مقیاس جهانی پا به فراسوی مرزهای شناخته شده پیشین گذاشته. تغییر ذائقه غذایی مردم جهان، گسترش فقر غذایی و محدود بودن منابع در حال استفاده دانشمندان و پروش دهندگان این صنعت را مجبور به اتخاذ راه کارهایی جهت تولید و فرآوری محصولات جدید با کیفیت غذایی بالا نموده است. محدود بودن منابع خشکی های کره زمین محدود است و بیش از 70% از سطح کره زمین را آب فراگرفته است، در نتیجه انسان چاره ای جز تلاش برای بهره برداری و استفاده از تک تک موهبت های این گستره عظیم و کم شناخته ندارد. امروزه تفکر سنتی مبنی براستفاده از گونه های محدودی از موجودات آبزی در حال منسوخ شدن است.در سراسر جهان و به عبارت بهتر در همه کشورهایی که موهبت خدادای منابع آبی شیرین وشور نصیبشان شده است سرمایه گذاران، دولت مردان و محققین در پی دست یابی به روش های جدیدی برای استفاده از منابع آبزی موجود با هدف دست یابی به منابع جدید غذایی، دارویی و صنعتی هستند. پرورش گونه های جدید آبزیان فعالیتی است که از سالها قبل در بسیاری از مناطق دنیا در پیش گرفته شده و فراموش نکنیم که حتی صنعت پرورش ماهی نیز در مقیاس عظیم فعلی صنعت دیرپایی نیست اما سودآوری آن از نظر اقتصادی و اجتماعی منجر به پیشرفت های فراوانی شده که این صنعت را در زمره یکی از صنایع سودآور جهت سرمایه گذاری و رفع فقر غذایی در سطح جهانی قرار داده است. پس باید امیدوار بود که صنعت پرورش گونه های جدید نیز به زودی همان سیر صعودی را در پیش خواهد گرفت که گونه های قبلی.
امروزه تحقیقات مفصل و بعضا پیچیده ای جهت افزایش بهره وری از پرورش گونه هایی چون لاک پشت، زالو، قورباغه، کروکودیل، صدف، جلبک و ... به عمل میاید. نکته ای که جلب توجه میکند پیشگام بودن برخی از کشورهای جهان سوم با سطح اقتصادی پایین در پرورش این گونه هاست. این کشورها با در نظر گرفتن مزایای اقتصادی و اجتماعی این گونه صنایع دست به اقدامات بزرگی زده اند. در این راستا می توان از کشور تایلند نام برد که پیشرفت های صنایع پرورش آبزیان خود را به حدی رسانده که به عنوان یکی از قطب های تحقیقی و عملی در پرورش آبزیان بخصوص گونه های جدید مطرح شده است. اشتغال زایی، افزایش سطح کیفیت تغذیه ای مردم و رفع فقر غذایی و عنصری، افزایش صادرات، تشخص علمی و عملیاتی تنها چند مورد از مزایایی است که از چنین فعالیت های نصیب مردم و مسئولین این کشورها شده است و این در حالی است که به جرات می توان ادعا کرد که هیچ یک از این کشورها شرایط و امکانات طبیعی به گستردگی و غنای کشور ایران نداشته و طبیعتا نخواهند داشت.
در این گفتار بطور اختصاصی به مسئله پرورش صنعتی قورباغه، شرایط جهانی آن و زمینه های کشور ایران در امر پرورش قورباغه خواهیم پرداخت.

نخستین آمار ثبت شده از پرورش قورباغه به قاره آمریکا در قرن 19 برمیگردد. این روش شامل محدود کردن استخرهای طبیعی و رها سازی بچه قورباغه ها در آن بود. روشی که تا به امروز همچنان مورد استفاده است. در این روش از غذای دستی استفاده نمی شد و قورباغه ها از تولیدات طبیعی حوزه آبی استفاده میکردند. در برخی مزارع قورباغه ها را در قسمتهای ساحلی جمع آوری میکردند تا از لارو حشراتی که روی قطعات گوشت در حال فساد یا سایر ضایعات غذایی رشد میکردند تغذیه کنند. به این ترتیب بسترهای ایده آلی جهت تولید غذای زنده فراهم میکردند. امروزه با تکمیل روشهای تغذیه ای امکان تغذیه دستی در چنین محیطهایی فراهم شده است.

در خارج از ایالات متحده نخستین استخر پرورشی در کشور برزیل احداث شد. این مزارع پیشگامانی بودند که ناملایمات این کار، تکنیک های جدید و موثر و سختی های عملیاتی این صنعت را تجربه کردند و طبیعتا امروزه از برترین های این صنعت هستند.
نخستین مزارع پرورش قورباغه مشکلات فراوانی در رابطه با غذادهی و مسائل مربوط به سلامت قورباغه ها داشتتند اما سودآوری این صنعت باعث شد که موسسات علمی تحقیقات گسترده ای را جهت بهبود شرایط این صنعت انجام دهند.
در قاره آسیا، که بیشترین قدمت را در صنعت آبزی پروری داراست نخستین کشوری که پتانسیل بالقوده این صنعت را قبول کرد و جهت گسترش آن اقدام نمود تایوان بود. در دهه 1990 مزارع این کشور به پرورش صنعتی قورباغه روی آوردند و علاوه بر گونه Catesbiena اقدام به پرورش یک گونه بومی شرق آسیا به نام R.tigerina نمودند.
امروزه کشورهای فراوانی در این صنعت فعال و پیشرو هستند که از جمله آنها می توان به مکزیک، آرژانتین، اندونزی، تایلند و مالزی اشاره کرد. کشور آمریکا در زمینه تاسیس مزارع تحقیقاتی رتبه نخست جهان را داراست.
اما چرا قورباغه گونه مناسبی برای پرورش است؟
مصرف این موجود قدمتی دیرین دارد و به فرهنگ بومی، اعتقادات و منابع غذایی در دسترس و محدودیت های دینی مردم کشورهای مختلف بستگی دارد. بومیان قاره آمریکا از دیرباز قورباغه ها را یکی از منابع غذایی خوب و در دسترس می دانستند. انواع قورباغه های آبزی و خشکی زی در این قاره وجود داشت که به استثنا برخی گونه های سمی و خطرناک باقی مصرف غذایی داشتند. گونه های سمی برای استفاده از سم شان در جنگ ها یا ساخت داروهای درمانی و ... صید می شدند. سم برخی از این گونه های به قدری قوی است که میزان آرامش بخشی آنها را 200 برابر مرفین برآورد کرده اند. هرچند چنین گونه هایی نادرند اما این سوال را به ذهن متبادر می کنند که آیا پرورش برخی گونه های خاص جهت استفاده در صنایع دارویی روشی سودآور نیست؟ و اگر هست چه تکنیک هایی دارد؟

در قاره آسیا، جایی که مردمش بخصوص در شرق آن تقریبا از هر موجود زنده ای تغذیه میکنند مصرف قورباغه قدمتی دیرینه دارد. پراکندگی این موجود در مقیاس گسترده و بالا بودن جمعیت آن و آسانی روش های صید این موجود باعث شده که قورباغه ها به منبع غذایی خوبی برای مردم این قاره تبدیل شوند.

گوشت قورباغه مغذی است بخصوص ران قورباغه که یکی از بخشهای عمده بدنش از جهت مصرف غذایی است. ران قورباغه را آسیایی ها به اشکال گوناگون وبا روشهای مختلف طبخ میکنند و با انواع سس ها سرو میکنند. نمونه هایی از این غذاها تنها در رستوران های لوکس و گران قیمت قابل دسترسند.

در عین حال قورباغه های کوچک تر و با کیفیت پایین تر غذای مناسبی برای اقشار کم درآمد این کشورها هستند. مردم شرق آسیا اقبال خوبی نسبت به محصولات حاصل از فراوری قورباغه دارند و بازارهای این کشورها نسبت به فراوری های تازه این محصول گشوده خواهند بود.

ترکیب عنصری گوشت بدن قورباغه غنی است و بخصوص ران قورباغه از نظر کیفیت بسیار شبیه ران مرغ است. برخی گونه های قورباغه بقدری بزرگ هستند که بصورت کامل و اصطلاحا درسته مصرف می شوند. باقی گونه ها پس از قطع ران برای مصارف غذایی به قسمت های مختلف فراوری سپرده می شوند و از پوستشان برای صنعت دباغی و از باقی بدن برای کارخانجات غذای ماهی و دام استفاده می شود.

در کل می توان نتیجه گرفت که هیچ قسمتی از بدن قورباغه هدر نخواهد رفت. این یکی از نکات مثبت در قانع کردن سرمایه گذاران جهت گسترش این صنعت است.

امروزه کشورهای آمریکا، فرانسه، کانادا، بلژیک، ایتالیا و اسپانیا از عمده کشورهای غربی مصرف کننده قورباغه هستند.

از سوی دیگر قورباغه گونه ای است که به دلیل مقاومت خوب در برابر ناملایمات محیطی، رشد و نمو مناسب ، تعداد بالای موالید ، طول دوره رشد متعادل و تغذیه راحت برای پرورش صنعتی ایده آل است.
نمی توان منکر شد که این صنعت حتی امروزه هم با مشکلاتی دست به گریبان است اما یک چنین مشکلاتی را در تمام رشته های پرورشی می توان سراغ گرفت.
تاسیسات بکار گرفته شده در پرورش قورباغه پیچیدگی خاصی ندارند و موفقیت در این صنعت بیش ازهرچیز به درک درست از محیط طبیعی و طبعیت جانور باز میگردد نه ابزارآلات پیچیده و فنون خاص.
درحالت کلی می توان بازارهای محصول قورباغه را به بخش های تقسیم کرد:
- ران قورباغه
- قورباغه زنده
- درخواست برای اهداف آموزشی و تحقیقاتی
- بازارهای خاص برای برخی محصولات دارویی و ویژه از قورباغه ها
از میان این سه مورد درخواست جهانی برای ران قورباغه بیش از همه است. تولید کنندگان عمده این محصول در جهان اندونزی و تایوان هستند.

هم چنین در برخی از کشورها تقاضا برای خرید قورباغه زنده برای مصارف غذایی افزایش روبه رشدی نشان داده است. بخصوص در کشورهایی که گروه های مهاجر از آسیای شرقی بیشتر هستند.

در این رابطه حتی میتوان به بازارهایی در مناطق جنوبی ایران که گروه هایی اجرایی از کشورهای شرقی بصورت پیمانکار پروژه های بزرگ صنعتی استقرار دارند نظر داشت.

هم چنین بسیاری از مراکز تحقیقاتی جهت انجام تست های مختلف دارویی و موادی خود از قورباغه ها استفاده می کنند.
طبیعی است که تولید و پرورش قورباغه ها در شرایط استاندارد و بدور از آلودگی های محیطی می تواند منجر به در اختیار داشتن جمعیتی خالص و با کمترین آلودگی درونی شود که خود به بالارفتن دقت و صحت تحقیقات کمک خواهد کرد و به هرحال این مورد بازاری است که نباید از نظر دور داشت.

در کشور ایران تکثیر و پرورش قورباغه متاسفانه سابقه جدی و قابل ره گیری ندارد. تلاش های موردی و استثنایی هم که به عمل آمده به دلایل مختلف نیمه کاره مانده اند.

اما با توجه به بازارهای جهانی، پیشرفت های علمی منطقه ای و قاره آسیا و رقابت فشرده و حساسی که در صنعت آبزی پروری وجود دارد ورود به این عرصه برای ما غیرقابل اجتناب . امروزه تفکر سنتی و بسته درعرصه آبزی پروری بیهوده و به شدت زیان بار است.

لذا مسئولین، کارشناسان و سرمایه گذاران این صنعت باید با گسترش حوزه علمی و آینده نگری خود شرایطی را فراهم کنند که نخستین گام ها در راه هموار سازی صنعت پرورش قورباغه در ایران برداشته شود. به جرات می توان ادعا کرد که هیچ یک از کشورهایی که اسمشان در بالا آمده از نظر اقلیمی تنوعی مانند ایران نداشته و پتانسیل این صنعت در آنها مانند ایران نیست. برای برداشتن نخستین گام ها به نظر می رسد فاکتورهای زیر ضروری و موثر خواهند بود:

مطالعات اولیه بر روی ذخایر موجود قورباغه در ایران و ارزیابی تخصصی میزان قابل برداشت از این ذخایرحوزه های بسیاری در ایران وجود دارند که می توان برای تهیه ذخیره اولیه مزارع پرورشی اقدام به برداشت از آنها نمود. شناسایی و برآورد شیلاتی این حوزه ها نخستین گام برای توسعه کارشناسانه پرورش قورباغه در ایران است.
تربیت کارشناسان خبره در این حوزه برای ارائه نظرات دقیق به سرمایه گذارانبی تردید بهترین راه برای تربیت کارشناسان آموزش آنها توسط افراد متبحر و در مراکز با سابقه است که متاسفانه هیچ کدام در ایران موجود نیستند. به نظر می رسد بهترین پیشنهاد، برگزاری این دوره های در یکی از کشورهای آسیایی پیشرو در این صنعت باشد تا کارشناسان ضمن دریافت اطلاعات علمی از نزدیک با جزئیات این کار و نیز بازارهای موجود آشنا شوند. مهمترین وظیفه این کارشناسان در طولانی مدت ارائه راه کارهایی برای تطبیق روش های جهانی پرورش قورباغه با خصوصیات آب و هوایی و فرهنگی ایران است.

آشنا کردن مسئولین، سرمایه گذران و مردم با فواید و خصوصیات صنعت پرورش قورباغهبه نظر می رسد عدم آشنایی کافی مسئولین امر با این صنعت یکی از بزرگترین موانع در راه شروع و توسعه این صنعت باشد. برگزاری کلاس های توجیهی و دوره های فشرده آشنایی با صنعت پرورش قورباغه می تواند راه کاری برای مقابله با این معظل باشد. باید چنین دوره هایی را بخصوص در مراکزی که شناسایی شده و قابیلت پرورش قورباغه را دارا هستند برگزار کرد تا علاوه بر اشتغال زایی به افزایش سطح رفاه مالی بومیان منطقه نیز کمک شود.

گشایش راه های صادرات محصولات تولیدی به کشورهای مختلف. این مورد نه تنها به سرمایه گذاران بلکه به سیاستمداران نیز اختصاص دارد.

کیفیت خوب محصولات در کنار راه کارهای بازرگانی و دیپلماسی می تواند به افزایش روزافزون سطح صادرات و به تبع آن تولیدات داخلی منجر شود و این یعنی افزایش تولید، افزایش اشتغال، بالارفتن حجم سرمایه گذاری، افزایش تحقیقات علمی در این زمینه و بهبود روش های بومی پرورش قورباغه با توجه به اقلیم ایران.

به هرحال با توجه به همه آنچه در بالا گفته شد وارد شدن به این حوضه نه تنها سودمند بلکه واجب است. در بخش های بعدی این سلسله مقالات بطور تخصصی به بررسی این صنعت در جهان و روش های مختلف پرورش و تکیثیر و فراوری قورباغه خواهیم پرداخت. امید است این سلسله مقالات برای علاقه مند ان به این حوزه مفید بوده و راه گشایی برای شروع و ارتقای صنعت پرورش قورباغه در ایران باشد
Reference
FAO Fisheries &Aquaculture Manuals
Word Aquaculture Society-WAS
Database on Introduction of Aquatic Species-DIAS
Wikipedia- the free encyclopedia



ارائه دهنده گان: مهندس کبیر زمردی، کارشناس شیلات
مهندس خسرو جعفری، کارشناس شیلات، کارشناس سایرآبزیان سازمان
شیلات ایران

[Almas Parsi]

پرورش قورباغه در جهان و مزایای تولید آن در ایران
قورباغه حیوانی است از خانواده دوزیستان که، هم در آب و هم در خشکی می تواند زندگی کند ، دارای انواع گوناگونی است و از حیواناتی که، برای طبیعت مفید بوده و از نظر محیط زیست در حمایت سازمان ملل است.
قورباغه در ایران فراوان ، اما فاقد ارزش غذایی و اقتصادی محسوب می شود . در کشورهای اروپایی و آمریکایی رونق تجاری بالایی دارد، چراکه گوشت آن از نظر طعم مشابه گوشت گوساله است و در کشورهای اروپایی و آمریکایی طرفداران زیادی دارد.

پوست این جانور نیز از مرغوب ترین انواع چرم ها محسوب می شود. قیمت جهانی هر کیلوگرم گوشت قورباغه شش تا هفت دلار است که تولید و صادرات آن می تواند ارزش اقتصادی بالایی داشته باشد.
مرکز پرورش این حیوان در دنیا جاوه یکی از پنج جزیره بزرگ اندونزی است ودر آنجا رستوران های زیادی از گوشت این حیوان استفاده می کنند.

اندونزی که یک کشور اسلامی است فقط در سال ١٩٩٠ بیش از ٨٠٠٠ تن قورباغه پرورش و به بازار عرضه شده است و در حال حاضر نیز بیشتر تولید می شود.

در سال چندین هزار تن به کشور ایالات متحده آمریکا، کانادا، مقداری هم به اروپا و کشورهای همسایه اندونزی صادر می کنند و از این راه درآمد کلانی به پرورش دهندگان قورباغه می رسد. قورباغه دارای پوستی مرطوبی است و نباید پوست آن در هوا خشک شود وبیشتر گونه های آن در آب های گرم زندگی می کنند.

البته گونه ای که، در آب های سرد و کوهستانی آن نیز شناسایی شده است. آمریکا به عنوان بزرگ ترین تولیدکننده، مصرف کننده و واردکننده گوشت قورباغه در جهان سالانه به طور متوسط هزار و 500 تن گوشت قورباغه وارد می کند.
کشورهای بنگلادش، بلژیک، چین، اندونزی، ژاپن، مکزیک، هلند و تایوان بزرگ ترین صادرکنندگان گوشت قورباغه به کشورهای اروپایی به ویژه فرانسه، ایتالیا و اسپانیا و کشورهای آمریکایی هستند.

تکثیر مصنوعی قورباغه در جهان علم نوپایی است که از 25 سال گذشته در کشورهای برزیل، آمریکا و جنوب شرقی آسیا شکل گرفته است.

با توجه به اینکه تغذیه این جانور غذای زنده است و هزینه تولید غذای زنده و کارگر در این کشورها گران است، تکثیر مصنوعی آن چندان مقرون به صرفه نیست اما با توجه به اینکه در ایران غذای زنده برای تغذیه این جانور به وفور یافت می شود و همچنین شرایط آب وهوایی مساعد در کشور برای پرورش آن وجود دارد، این صنعت در ایران می تواند موفق تر از کشورهای اروپایی باشد و با هدف صادرات شکل گیرد ولی متاسفانه تاکنون هیچ اقدامی برای شکل گیری این صنعت نشده است.

البته با توجه به اینکه پرورش قورباغه در اکثر کشورهای جهان پرهزینه است و بلوغ و رشد این جانور بیش از یک سال طول می کشد، بیشترین میزان مصرف جهانی از طریق جمع آوری قورباغه ها از طبیعت انجام می شود که با توجه به وجود گونه های مختلف این خزنده می توان با جمع آوری این موجودات از طبیعت و فرآوری آن، برای صادرات اقدام کرد.

24 خانواده از گروه دوزیستان متعلق به قورباغه هاست که شامل سه هزار و 800 گونه مختلف می شود. در بین این گونه ها، گونه رانا که در مرداب انزلی به وفور یافت می شود، مصرف خوراکی و پرورشی دارد.
در جهان چهار نوع قورباغه (سبز، پلنگی یا لئوپارد، پیکرل یا اردک ماهی و قورباغه بزرگ آمریکایی) بیشترین پرورش و مصرف انسانی دارند و از جنس «رانا» نیز در ایران گونه های زیادی وجود دارد که جهت پرورش و صادرات می توان استفاده کرد البته قورباغه بزرگ آمریکایی به دلیل درشت بودن از تمام قسمت های بدنش جهت تغذیه استفاده می شود و از گونه های دیگر فقط از ران آنها استفاده می شود.

با حصارکشی در مناطق باتلاقی و واردات قورباغه های مولد، برای تولید و پرورش نیمه طبیعی می توان اقدام کرد و در صورتی که هدف از پرورش آن استفاده از گوشت باشد تا وزن 175 گرمی که مدت زمان آن شش ماه است نگهداری می شود و پس از فرآوری یا گوشت آن به صورت منجمد یا به صورت کنسرو شده صادر می شود و در صورتی که هدف از پرورش این موجود استفاده از پوست آن باشد تا وزن 250 گرم برای تولید چرم نگهداری می شود که پوست آن از لطیف ترین و ظریف ترین چرم های جهان است. از اجزای بدن قورباغه در کشور ژاپن جهت درمان بیماری سل و همچنین ساخت دارو برای بیماری های عفونی استفاده می شود.

پرورش این جانور در پنج مرحله (پرورش مولد، تکثیر تخم، پرورش لارو، پرورش بچه قورباغه و پرواربندی) انجام می شود، «لارو قورباغه پس از سه هفته به بچه و بچه قورباغه پس از هفت هفته نگهداری در استخر به قورباغه جوان تبدیل می شود.» با توجه به اینکه قورباغه ها از غذای زنده از جمله کرم ها، ماهیان ریز، شفیره حشرات و... تغذیه می کنند و غذای زنده در ایران فراوان است و هزینه تهیه آن کمتر از دیگر کشورهاست و همچنین هر مولد ماده نیز سه تا پنج هزار تخم می گذارد که بیش از 60 درصد بازماندگی دارد، تکثیر و پرورش و صادرات این جانور توجیه اقتصادی و ارزآوری خوبی دارد.»

در جهان امروز که، بیش از نیمی از مردم آن کمبود پروتیین دارند و دسترسی به مواد پروتیینی بسیار دشوار به نظر می رسد و از طرفی سطحی بیش از ٥٠٠ هزار هکتار شالیزار و برکه های متروکه غیر قابل بهره برداری برای سایر محصولات گوشتی در ایران وجود دارد می توان با پرورش سایر آبزیان و یا قورباغه ضمن در آمد ی قابل توجه برای صاحبان زمین ها به کارگیری قشر عظیمی از جوانان و مردم منطقه را نیز به دنبال خواهد داشت.
مناطق مرطوب و گرمسیر همچون مناطق جنوبی کشور و مناطق مردابی فضای مناسبی برای پرورش قورباغه هاست. البته انتظار می رود قبل از شکل گیری این صنعت همه جوانب آن درنظر گرفته شود که همچون برخی دیگر از صنایع از جمله صنعت تکثیر و پرورش میگو پس از گذشت سال ها و صرف سرمایه های بالا، روبه افول نرود.


منابع :
info-tmba.ir
sarmayeh.net
ali-hakemi.persianblog.ir
iranvet.ir
aftabnews.ir

تهیه و تنظیم : بیژن زحمتکش

[Almas Parsi]

قورباغه های دزدی در لیست گمرک

دامپزشک، با وجود آنکه پرورش قورباغه در کشور به دلیل موانعی از قبیل مشکلات شرعی شکل نگرفته است اما لیست گمرک صادرات قورباغه از ایران را در خود جای داده است.




به گزارش دامپزشک، اینکه ایران در صف صادرکنندگان قورباغه قرار دارد بدون آنکه سرمایه گذاری برای پرورش این حیوان انجام شده باشد حکایت از این قصه تلخ دارد که قورباغه های موجود در محیط زیست شکار شده و به سایر کشورها فروخته می شود.
مزیت‌های مناسب صادراتی پرورش تمساح و خرچنگ موجب شده که برخی ازسرمایه‌گذاران ایرانی نیز همچون بسیاری از کشورها در پی پرورش این حیوانات و استفاده از پتانسیل‌های صادراتی آن‌ها باشند اما صنایع حیوان‌پروری مانند پرورش کروکدیل، خرچنگ و قورباغه چندان در کشور قوت نگرفته، بخصوص پرورش قورباغه که به‌رغم سودآوری بسیار زیاد، همچنان از چشم سرمایه‌گذاران دور مانده است.

از مهم‌ترین عوامل جذب سرمایه‌ در پرورش این حیوانات می‌توان به مزیت‌های بالای صادراتی آن‌ها به دلیل استفاده‌های دارویی و خوراکی در کشورهای اروپایی و آمریکایی اشاره کرد که همین امر ارزش افزوده مناسبی را برای سرمایه‌گذاران در این بخش به دنبال دارد. در همین راستا از ‌سال گذشته تاکنون دو مزرعه پرورش کروکودیل در استان‌های هرمزگان و گلستان و پنج مزرعه پرورش خرچنگ در کشور آغاز به کار کرده‌اند که منشا اصلی آن در سد ارس واقع شده است . ولی پرورش قورباغه و صدف که به دلیل سودآوری بسیار مناسب دنیا در پی تصاحبش است؛ در ایران چندان جدی گرفته نشده است.


سرمایه گذاری سودآور در پرورش خرچنگ و قورباغه در ایران

هادی تبرایی مدیرکل دفتر نظارت بر بهداشت عمومی سازمان دامپزشکی با تاکید بر حلال اعلام شدن پرورش خرچنگ در ایران از سوی نماینده ولی فقیه در سازمان دامپزشکی کشور اظهار می‌کند: تاکنون پنج کارگاه پرورش خرچنگ در ایران احداث شده است و لازم به ذکر است که این کارگاه‌ها نیازی به وارد کردن خرچنگ از دیگر کشورها ندارند زیرا گونه‌های مختلف آن در بندرانزلی و در سد ارس به وفور یافت می‌شود و این نقطه عطفی است برای کسانی که در نظر دارند وارد عرصه پرورش خرچنگ در ایران شوند.

مدیرکل دفتر نظارت بر بهداشت عمومی سازمان دامپزشکی کشور در مورد پرورش قورباغه نیز می‌گوید: پرورش قورباغه در جهان دارای اهمیت فراوانی است چرا که کشورهای اروپایی از جمله فرانسه و ایتالیا و اسپانیا و ایالت متحده آمریکا به طور میانگین در سال به تولید و مصرف هزار تن گوشت قورباغه می‌پردازند و به دلیل اینکه قورباغه غذای خود را از جانوران زنده از جمله کرم و ماهیان ریز و شفیره حشرات تامین می‌کند برای کشورهای اروپایی و آمریکایی تولید این جانور مقرون به صرفه نیست که این خود فرصت مناسبی است تا سرمایه‌گذاران خصوصی در این زمینه سرمایه‌گذاری کنند.

وی از جمله کشورهایی که از سود حاصل از صادرات گوشت قورباغه بهره‌مند شدند را بنگلادش، بلژیک، چین، اندونزی، ژاپن، مکزیک، تایلند و تایوان نام برد.
هادی تبرایی متذکرشد: در پرورش قورباغه باید به نکاتی اشاره کرد که از جمله موارد قابل ذکر می‌توان به نوع قورباغه‌ها که مهم‌ترین و بیشترین مصرف انسانی را هم دارد و به نوع رانا در ایران اشاره کرد که از این گونه برای مصارف خوردنی می‌توان استفاده کرد.
او با اشاره به اینکه در ایران مصارف خوراکی از گوشت قورباغه حرام است تاکیدکرد: پرورش این دوزیست فرصت بسیار مناسبی است تا سرمایه‌گذاران از پتانسیل قوی بازارهای اروپا و آمریکایی حداکثر استفاده را به‌عمل آورند .

وی با اشاره به مصارف دارویی و استفاده از پوست قورباغه عنوان می‌کند: در زمینه مصارف دارویی می‌توان به مصرف از اجزای بدن قورباغه در ژاپن به منظور درمان بیماری سل و همچنین ساخت دارو برای بیماری‌های عفونی اشاره کرد.
تبرایی توضیح داد: پوست قورباغه یکی از زیباترن و ظریف‌ترین نوع چرم در بین چرم‌های جهان است لذا با تولید و صدور این محصول ارزشمند می‌توان ارزش افزوده قابل ملاحظه‌ای برای کشور ایجاد کرد.

با توجه به این که صنعت پرورش کروکودیل و خرچنگ و قورباغه و صدف از صنایع جدید هستند و همچنین از اهمیت خاصی در مصارف دارویی و خوراکی برخوردارند انتظار می‌رود سازمان‌های مربوطه بیش از پیش به حمایت از سرمایه‌گذاران در این صنعت بپردازند و با هدایت سرمایه‌های سرگردانی که به سوی صنایع اشباع شده می‌روند و جذب آن‌ها در این عرصه فرصتی برای رشد یک صنعت جدید را در کشور به وجود بیاورند .


http://www.dampezeshk.com/NSite/Full...erv=0&Id=30456

[Almas Parsi]

صدور مجوز پرورش قورباغه، کروکودیل، جلبک و حلزون/ قیمت هر زالو، 1500 تومان

كشاورزي - ایران نیوز24:مدیر امور شیلات و آبزیان جهاد کشاورزی خراسان‌رضوی از تولید سالانه 500 هزار قطعه زالو در استان خبر داد.

به گزارش ایران نیوز24؛«محمدرضا مهدیزاده»، اظهار کرد: تاکنون دو مجوز برای بهره‌برداری از زالو صادر شده است.وی افزود: این مجوز بهره‌برداری از زالو برای تولید 500 هزار قطعه در سال صادر شده است.

البته استان ظرفیت تولید 6 میلیون قطعه را نیز دارد.مهدیزاده تصریح کرد: در خراسان‌رضوی برای پرورش زالو، قورباغه، کروکودیل، جلبک آبزی و حلزون آبزی مجوز صادر می‌شود.

پرورش قورباغه بحث صادراتی دارد، البته هنوز برای دریافت مجوز پرورش قورباغه و حلزون آبزی درخواستی نبوده است.وی خاطر نشان کرد: بحث پرورش زالو یک بحث جدید و جذاب است و هم‌اکنون به لحاظ اقتصادی شرایط خوبی دارد.

مدیر امور شیلات و آبزیان جهاد کشاورزی خراسان‌رضوی با اشاره به کاربردهای فراوان زالو یادآور شد: زالو حتی در گرفتگی رگ‌های مغز به علت خاصیت ضدانعقادی استفاده می‌شود.

هم‌اکنون قیمت هر زالو در داخل 1500 تومان و در صادرات 8 تا 10 دلار است.



http://irannews24.ir/details/13375/k...5%D8%A7%D9%86-

[Almas Parsi]

صادرات قورباغه توسط ایران

کشور ما با داشتن شرایط آب و هوایی مساعد برای پرورش گونه های تجاری قورباغه از این پتانسیل و ظرفیت برخوردار است که به جمع کشورهای بزرگ تولید و صادرکننده این جانور بپیوندد.

جام گیشه؛كشور ما با داشتن شرایط آب و هوایی مساعد برای پرورش گونه های تجاری قورباغه از این پتانسیل و ظرفیت برخوردار است که به جمع کشورهای بزرگ تولید و صادرکننده این جانور بپیوندد.

وجود نواحی گرم و مرطوب در جنوب و مرطوب و معتدل در شمال کشور، بهره مندی از تالاب ها و آبگیرهای بسیاری در کشور و امتیازات مثبتی از قبیل فراوانی بالای غذای زنده برای تغذیه ی این جانور این امکان را برای کشور فراهم ساخته است که بتواند موفق تر از بسیاری کشورها در این صنعت و تجارت پررونق حضور یابد.

*اهداف پرورشصادرات گوشت این جانور به صورت تازه، منجمد و کنسروی، تهیه چرم از پوست، تولید کودهای کمپوست با کیفیت بالا از اندام های داخلی و کمک به کاهش استفاده از کودهای شیمیایی، اشتغال زایی، صادرات و درآمدزایی از اهداف پرورش این فعالیت اقتصادی است.

* گونه های دارای ارزش تجاری

قورباغه پلنگی (Rana pipiens)،

قورباغه سبز (Rana clamitans)،

قورباغه اردک ماهی (Rana palustrist)

و قورباغه بزرگ آمریکایی (Rana catesbeiana)

سه گونه ای است که ارزش تجاری بالایی دارد.

همچنین قورباغه مردابی (Marsh frog) که در ایران و به خصوص مرداب انزلی به وفور یافت می شود نیز دارای ارزش تجاری و غذایی بالایی است.

از قورباغه بزرگ آمریکایی به جهت درشت اندامی از تمام بدنش جهت مصارف تغذیه ای استفاده و در گونه های دیگر فقط از ران آنها استفاده می شود.

*تکثیر و پرورشروش تکثیر طبیعی، نیمه طبیعی و مصنوعی سه روش تکثیر قورباغه است که باید با توجه به شرایط محیطی وگونه مورد استفاده انتخاب شود.

*صادرات و بازار هدفگوشت قورباغه از نظر طعم و مزه نزدیک و مشابه گوشت گوساله است و در بسیاری از کشورهای اروپایی از قبیل: فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و همچنین در کشورهای آمریکایی مثل آمریکا و کانادا محبوبیت بالایی دارد.

به طور مثال کشور آمریکا سالانه حدود 1500 تن گوشت قورباغه وارد می کند.

در زمینه صادرات کشورهای جنوب شرق آسیا از جمله: اندونزی، بنگلادش، چین و ژاپن جزء بزرگ ترین صادرکنندگان به شمار می آید.

در این میان کشور اندونزی بزرگ ترین کشور اسلامی جهان فقط در سال های دهه ی 1990 سالانه بیش از 8000 تن قورباغه پرورش و به بازار عرضه کرده است.

*شروع فعالیت در این بخشمتقاضیان فعالیت در این بخش باید با مراجعه به سازمان دامپزشکی کشور و اخذ پروانه بهره برداری، برای واردات مولد گونه های گوشتی اقدام کنند و یا از قورباغه بندرانزلی برای پرورش استفاده کنند.

لازم به ذکر است ضوابط بهداشتی تکثیر و پرورش این جانور همانند ضوابط بهداشتی آبزیان دیگر بوده و متقاضیان باید بعد از اخذ موافقت اصولی از سازمان شیلات برای پروانه تاسیس و بهره برداری بهداشتی از سازمان دامپزشکی کشور اقدام کنند.


لازم به ذکر است:
پرورش قورباغه به منظور صادرات از سوی نماینده ولی فقیه در سازمان دامپزشکی حلال اعلام شده است.

می توان با تدوین برنامه ای اصولی و هدفمند و استفاده از تجربیات کشوهای موفق در این زمینه و دقت در رموز موفقیت آنها (از جمله کیفیت و بسته بندی مرغوب و قابل رقابت در بازارهای جهانی) و نیز امکان دریافت تسهیلات برای فعالان این بخش و حمایت از آنها راه را برای حضور گسترده مشتاقان به سرمایه گذاری و شرکت در این صنعت و تجارت پررونق هموارتر کرد.




http://www.jamnews.ir/detail/News/179175