گیاهان بلدرورت ( Bladderworts )

[*FATIMA*]

گیاهان گوشتخوار بلدرورت

خانواده بلدرورت ها یا Lentibulariaceae که به گیاهان مثانه دار معروف می باشند ، انواع بسیار زیادی دارند ، که تنها 20 گونه آنها در ایالات متحده یافت شده است . ولیکن از آنجا که شکل ظاهری گیاهان بلدرورت کمتر از دیگر گونه ها جذاب و مهیج می باشد ، کمتر شناخته شده اند . از این رو ، از آنها به عنوان گیاهان گوشتخوار کمتر سخنی به میان آمده است .

مهمترین مشخصه بلدرورت ها وجود تله های مثانه مانند کوچک در زیر آب است . این تله ها از خلاء به منظور گرفتن جانوران کوچک و یا حتی ماهی های کوچک که به درب تله برخورد می کنند ، استفاده می نمایند . آنها برای هضم طعمه ، جهت فراهم نمودن عناصر غذایی ، آنزیم هایی ترشح می کنند .


ریشه در گیاهان بلدرورت

این گیاهان بدون ریشه هستند و از این رو در نزدیکی سطح آب شناور می گردند . برخی از بلدرورت ها ساقه های نگهدارنده ای دارند ، که شبیه ریشه می باشد .

ادامه دارد ...

منبع گیاهان گوشتخوار و شگفتی های گیاهان
نوشته
معصومه استکی
فخرالسادات موسوی
مائده شیرانی

[*FATIMA*]

ساقه در گیاهان بلدرورت

بلدرورت ها دارای ساقه های منشعب شده هستند که گاهاً بیش از 2 متر طول دارند . از این ساقه های زیرآبی منشعب شده ، برگ های نخ مانند بسیاری جوانه می زند .

ساقه بلدرورت ها می توانند در زیر آب شناور باشند و یا اندکی بر روی ته نشست ها بخزند و گاهی مواقع قادرند به پایه ها ، توسط ساختارهای ریشه مانند متصل شوند . ساقه های گیاهان بلدرورت می توانند تا 20 سانتیمتر بالای سطح آب رشد کنند و خوشه هایی از گل های زیبا بر آنها پدیدار شوند .

برگ در گیاهان بلدرورت

برگ حقیقتی در بلدرورت ها وجود ندارد . در عوض بلدرورت ها دارای ساقه های برگ مانند زیر آبی ، سبز رنگ ، به شدت منشعب با کیسه های سبک و کوچک بذر مانند که مثانه نام دارند ، می باشند . مثانه ها در ابتدا جوان شفاف هستند و به تدریج تیره می شوند .

گل در گیاهان بلدرورت

گل های گیاهان بلدرورت ، شبیه گل میمون می باشند و در بالای سطح آب واقع شده اند . به طور کلی ، در بلدرورت ها گل هایی با 25 سانتیمتر پهنا ، بر روی ساقه های محکم قرار می گیرند . بیشتر گل های گیاهان بلدرورت ، زرد رنگ هستند ، ولیکن گل های بنفش و سفیدرنگ نیز در گیاهان این خانواده دیده می شود .

ادامه دارد ...

منبع گیاهان گوشتخوار و شگفتی های گیاهان
نوشته
معصومه استکی
فخرالسادات موسوی
مائده شیرانی

[*FATIMA*]

مکانیسم شکار در گیاهان بلدرورت

اندام های تله مانند منحصراً مربوز به جنس Utricularia می باشند . تله ها در گیاهان بلدرورت همان طور که از نام آنها مشخص است ، به صورت کیسه های کوچکی و تو خالی می باشند ، که ورودی آنها یک طرفه است . آب در این اندام های کیسه مانند طبق پدیده اسمزی حرکت کرده و باعث ایجاد یک مکش جزئی درون کیسه ها می شود . هر کیسه دریچه کوچکی در دهانه ی خود دارد ، که توسط لولا به آن متصل شده است .

هرگاه یک موجود آبزی مانند دافینا یا یک حشره ی کوچک ، یکی از تارهای کوچک و حساس موجود بر روی گیاه یا مثانه را تحریک نماید ، درب لولایی دهانه تله باز شده و مانند یک جارو برقی ، موجود شکار شده به سمت درون کیسه مکیده می شود . درب تله به سرعت ( حدود یک 15 هزارم ثانیه ) بسته می شود و هضم غذا تا چندین روز ادامه می یابد . البته مثانه پس از 1-2 ساعت آماده شکار طعمه جدید می شود .

اهمیت گیاهان بلدرورت

گیاهان بلدرورت پس از مرگ توسط باکتری ها و قارچ ها تجزیه می شوند و مواد غذایی را برای بسیاری از آبزیان فراهم می نمایند . به طور کلی ، گیاهان بلدرورت به عنوان غذا برای ماهی ها ، موش های آبی ، مرغان آبی و همچنین زیستگاهی برای بی مهرگان آبزی می باشند .

زیستگاه اصلی گیاهان بلدرورت

گیاهان بلدرورت می توانند در آب های کم عمق ( آب هایی با عمق کمتر از 60 سانتیمتر ) ، رودخانه های گل آلود ، برکه ها ، دریاچه ها و نهرهایی با جریان آهسته آب ، خشکی ها ، خاک های شنی ، خاک های اسیدی ، زمین های باتلاقی و مرداب ها و همچنین تعداد اندکی از آنها در امتداد لبه های استخر و دریاچه ها زندگی می کنند . در واقع بلدرورت ها می توانند آبزی یا خاکزی باشند .

ادامه دارد ...

منبع گیاهان گوشتخوار و شگفتی های گیاهان
نوشته
معصومه استکی
فخرالسادات موسوی
مائده شیرانی

[*FATIMA*]

جنس اوتریکولاریا ( Utricularia )

اوتریکولاریا جنسی از خانواده Lentibulariaceae است ، که در حال حاضر 220 گونه از آن در مناطق گرم و حاره ای دنیا شناسایی شده است . گیاهان این جنس ، به صورت گیاهان چندساله ی آبزی هستند . این گیاهان وجود مواد آلی را به خوبی حس می کنند و از این رو می بایست هوموس مول و پیت به خاک بستر آنها افزوده شود . برای بیشتر گونه های آکواریومی این جنس ، آب با PH اسیدی تا خنثی و KH تا 30 نیاز می باشد . خاک های آهکی و قلیایی برای گیاهان جنس اوتریکولاریا مناسب نمی باشد

گونه U. cornuta



این گیاهان در شرایط مرطوب و باتلاقی زندگی می کنند ولیکن ریشه آنها در درون زمین می باشد . گیاهان این گونه گل های زردرنگ با ساقه های برافراشته دارند ، که سر گل به طرف پایین می باشد . هر ساقه در حدود 30 سانتیمتر ارتفاع دارد و 3 تا 5 گل می توانند بر روی آن رشد کنند . ساقه گیاهان این گونه سبز رنگ می باشد و گل های آن کمی بزرگتر از گل های دیگر گونه هستند .

گونه U. inflate



گیاهان این گونه بر روی سطح آب های راکد و مرداب های اسیدی رشد می کنند . اندامی که باعث شناور سازی این گیاهان می شود ، اسپوک ها هستند . اسپوک ها شبیه میله چرخ بوده و در حدود 25 سانتیمتر عرض دارند . اسپوک ها بر روی قسمت مرکزی ساقه گل قرار گرفته اند . در انتهای هر اسپوک تله های کیسه ای شکل قرار دارند ، که در زیر آب شبکه ای از کیسه ها را به وجود می آورند .

در هر ساقه 3 تا 7 گل وجود دارد که در فصل بهار شکوفا می شوند . گیاهان این گونه مواد غذایی لازم را از آب و موجوداتی که وارد مثانه می شوند ، بدست می آورند . این گیاهان با ترشح آنزیم ها طعمه را هضم و مواد غذایی را برای گیاه فراهم می کنند .

منبع گیاهان گوشتخوار و شگفتی های گیاهان
نوشته
معصومه استکی
فخرالسادات موسوی
مائده شیرانی