در روایات آمده که اگر کسی شراب بنوشد، در هفت نسل پس از او، حداقل یکی از فرزندانش معلول خواهد شد؛ در پزشکی نوین این امر ثابت شده که حتی گاه تا ده نسل بعد هم امکان جهش سلولی و بروز چنین مشکلاتی هست. این به معنای آن است که ما برای نسل ها هم می توانیم برنامه ریزی کنیم و باید به این وظیفه و تکلیف خود باور بیاوریم.
· اشاره:
سرکار خانم طاهره همیز، استاد و مشاور دانشگاه ، فارغ التحصیل رشتة فقه و حقوق است. ایشان که سال هاست در حوزة مسائل تربیتی و خانواده مشغول به مطالعه و پژوهش است، جلساتی به صو رت هفتگی برای بانوان دارد. این زمینه موجب بود تا با ایشان به گفت وگویی صمیمانه بنشینیم که حاصل آن را تقدیم خوانندگان گرامی موعود می کنیم. امید که مقبول نظرشان قرار گیرد.
· لطفاً برای شروع بحث بفرمایید موضوع مهدویت چه گستره ای را در بر می گیرد و ما باید از چه نظری به این موضوع نگاه کنیم؟
همان طور که امام زمان(ع) رهبری جهانی است ما نیز باید از منظری جهانی به این موضوع نگاه کنیم. تربیت اسلامی از دو زاویه به یک انسان نگاه می کند: فردی و اجتماعی. در نگاه اجتماعی اسلام منظور از اجتماع، شهر و محله و اینها نیست و جامعة جهانی مدّ نظر شارع بوده است. ائمه(ع) در تبلیغ اسلام تلاش می کرده اند که از ابزارهای جهانی استفاده کنند؛ برای نمونه جلسات روضة سیدالشهدا(ع) را می توان برای اقشار مختلفی برپا نمود، ولی امام محمد باقر(ع) به فرزندشان امام صادق(ع) وصیت کردند که تا ده سال در منا به عنوان محل وقوف اضطراری همة حجاج، برای ایشان مجلس روضة سیداشهدا(ع) برپاکنند. همین امر باعث شد که این موضوع توسعه ای جهانی پیدا کند و مردم نقاط مختلف دنیا که برای حج می آمدند از این موضوع مطلع می شوند.
این تصمیم در حالی عملی شد که بنی عباس تمام راه ها را بسته بودند و بسیاری از ابزارهای تبلیغ در اختیار اهل بیت(ع) نبود. بر خلاف ما که خود را به زبان ملیت و قومیت خویش محدود می کنیم، شارع در نگاه تربیتی اصلاً چنین دیدگاهی نداشته است. در تربیت صحیح اسلامی باید هر مسلمان به نحوی تربیت شود که بتواند اسلام خود را در تمام جهان ارائه کند و برای تمام عرصه ها خود را مهیا نموده باشد؛ زیرا امام زمان ما امام تمام زمین ها و زبان ها و ملیت هاست و به هیچ چیز محدود نمی شود.
· تأثیر رویکرد مهدوی در تربیت یک نسل چیست؟
وقتی ما توانستیم فراتر از مرزها فکر کنیم و حضرت مهدی(ع) را منجی همة جهان ببینیم به طور طبیعی منتظر ایشان هم بسته به میزان گنجایش و ظرفیت محدودی که دارد یک منجی می شود که از مرزهای زمان و مکان عبور کرده است. مسلماً این شخص هم برای اطرافیان و محیط پیرامونی خویش می تواند مفید باشد و هم دیگران از وجود او بهره مند شوند. به استناد آیات قرآن، حضور افراد مؤمن در یک محیط باعث می شود که عذاب از بقیة مردم نیز رفع شود؛ یعنی علاوه بر دیگر فواید متصور از تربیت این چنین نسلی، ما می توانیم از برکات تکوینی حضور آنان نیز بهره مند شویم.
· تربیت نسل منتظر چه ضرورتی دارد و چگونه می توان به چنین هدفی دست یافت؟
با دقت در آیات و روایات می توان به خوبی دریافت که اساساً ظهور حضرت مهدی(ع) منوط به تربیت و ظهور این نسل است؛ بنابراین هر منتظری باید تمام تلاش خود را در این راستا به کار برد.
وقتی از امام صادق(ع) پرسیدند، حضرت مهدی(ع) کی تشریف می آورند، ایشان پس از اشاره به بخش پایانی آیة 25 سورة فتح فرمودند:
زمانی که نسل فاسد از صالح و صالح از فاسد کاملاً جدا شده باشند.
در ماجرای یکی از جنگ ها، مالک به حضرت علی(ع) عرضه داشت: «خوشحالم از اینکه توانستم شمشیرم را از خون صدتن از
منافقان و کفار سیراب کنم.» حضرت در پاسخ به او فرمودند:
من تا هفت نسل افراد را نگاه می کردم اگر یک مومن در صلب او وجود داشت وی را نمی کشتم؛ از همین رو من نود ونه نفر را کشتم.
در سورة فتح خداوند می فرماید که ما دست شما را بستیم تا همة آنها را نکشید و دستان آنان را بستیم تا شما را نکشند. این عفو عمومی به دوعلت بود: یکی مؤمنانی که در صلب کفّار مکه وجود داشت و دیگر وجود افراد مؤمنی که از ترس یا تقیه، ایمان خویش را کتمان کرده بودند.
وقتی ما برای تعجیل در فرج امام زمان(ع) دعا می کنیم این دعای ما باید جلوة عملی هم داشته باشد؛ زیرا دعای بدون عمل بی ثمر است و به اجابت نخواهد رسید. امام رضا(ع) فرمودند:
کسی که بی عمل دست به دعا بردارد، خودش را استهزاء و مسخره نموده است.
یکی از جلوه های عملی این موضوع همان زمینه سازی عملی برای ظهور است. ما باید تمام تلاشمان را بکنیم تا این ودایع الهی و ایمانی ظهور یابند. برنامه ریزی ما نیز باید به نحوی باشد که حتی افرادی را که بناست در آینده به دنیا بیایند در بربگیرد. یک نسل مطهّر نیازمند یک فضای طاهر است که بتواند در آن رشد پیدا کند؛ به عبارت دیگر برای آنکه فرزندان و نسلی منتظر و مطهّر از خود به یادگار بگذاریم لازم است پیش از آن، خودبه این باور برسیم که می توانیم و باید چنین فضای طاهری را مهیّا سازیم.
در روایات آمده که اگر کسی شراب بنوشد، در هفت نسل پس از او، حداقل یکی از فرزندانش معلول خواهد شد؛ در پزشکی نوین این امر ثابت شده که حتی گاه تا ده نسل بعد هم امکان جهش سلولی و بروز چنین مشکلاتی هست.
این به معنای آن است که ما برای نسل ها هم می توانیم برنامه ریزی کنیم و باید به این وظیفه و تکلیف خود باور بیاوریم. اگر جلوی تخریب نسل ها را بگیریم، می توانیم امیدوار باشیم که در تربیت سیصد و سیزده یار حضرت و در نتیجه در ظهور ایشان نقش خواهیم داشت. در مقابل، اگر ما کوتاهی کنیم ممکن است ظهور را تا مدت نامعلومی به تأخیر بیندازیم. همان طور که می دانیم حتی اگر ما کوتاهی کنیم و این امر را به تأخیر بیندازیم خداوند در تحقق آن کوتاهی نکرده و به تعبیر پیامبر اکرم(ص)حتی اگر تنها یک روز از عمر جهان مانده باشد خداوند حضرتش را ظاهر خواهد ساخت. مهم این است که ما در واقعة شریف ظهور نقش داشته باشیم.
خلاصه اینکه برای تعجیل در ظهور و زمینه سازی برای آن باید با استفاده از آموزش های فرهنگی مؤثر افکار افراد را به این سمت سوق دهیم که خودشان خواهان ایجاد وتربیت نسلی مطهّر باشند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)