فناوري اطلاعات و فناوري هاي نوين (نانوتكنولوژي ، بيوتكنولوژي)

[آبجی]

فناوري نانو در سال 1965 فردي به اسم « مور » پيش بيني كرد كه تعداد ترانزيستورهاي موجود در يك ريز پردازنده تقريباً هر 18 ماه دو برابر خواهد شد . اين پيش بيني ، پس از اختراع فناوري هايي مثل cmos به طرز شگفت آوري درست از آب در آمد .
ولي در حال حاضر تحليلگران از ادامه ي اين روند ترديد دارند . به عقيده ي ايشان ، اين فرايند كوچك سازي بالأخره در جايي متوقف خواهد شد . مگر اينكه دانشمندان به فكر روش ها و فناوري هاي جديدي براي ادامه ي اين روند باشند . با پيشرفت نانو فناوري ، اميد اين را داريم كه در آينده نه تنها بتوانيم اين مشكل را حل كنيم ، بلكه حتي از سد قانون مور نيز بگذريم .



هم اكنون يكي از بهترين فناوري هايي كه براي توليد ترانزيستورها و مدارهاي مجتمع داريم ، فناوري cmos مي باشد . ولي اين فناوري نيز در مورد فرايند كوچك سازي محدوديت هايي دارد :

1. پيش بيني مي شود كه در ترانزيستورهاي اثر ميداني cmos با ولتاژتغذيه ي يك ولت ، به طول كانال حدوداً 30 نانومتر و ضخامت اكسيد تقريباً 1.5 نانومتر دست يافت .
2. با افزايش تعداد ترانزيستورهاي مجتمع در ريزپردازنده ها ، ترانزيستورهايي كه از بين مي روند افزايش يافته و درنتيجه خطاي سيستم بالا مي رود .
3. با افزايش تعداد ترانزيستورها طول سيم هاي مورد استفاده افزايش و قطر آنها كاهش مي يابد و اين دو پديده منجر به افزايش مقاوت الكتريكي مدار مي گردد .
4. با كوچكتر كردن ترانزيستورها ، ضخامت عايق كاهش يافته و در نتيجه ظرفيت الكتريكي آنها افزايش مي يابد .
5. تأخير يك مدار الكتريكي متناوب كه برابر است با حاصلضرب مقاومت در ظرفيت الكتريكي ، با افزايش اين دو مؤلفه بالا رفته و تهايتاً سرعت محاسباتي سيستم كمتر مي شود .

اگر در اين مورد ، مجموعه ي فناوري هاي جديد مبتني بر نانو را « نانوالكترونيك » بناميم ، تجهيزات ايجاد شده با اين فناوري منجر به توليد نسل جديدي از رايانه ها خواهد شد كه به آنها « نانوكامپيوتر » اطلاق مي گردد .