شايستگي‌هاي ممتاز

[B a R a N]

اگر نقاط قوت شركتي به گونه‌اي باشد كه شركت‌هاي رقيب نتوانند به راحتي از آنها تقليد كنند، مي‌گويند كه شركت مزبور داراي شايستگي‌هاي ممتاز است. براي اينكه شركتي بتواند داراي مزيت رقابتي شود بايد به گونه‌اي عمل كند كه بتواند از وجود شايستگي‌هاي ممتاز بهره‌ ببرد. براي مثال، شركت سه ام به سبب داشتن واحدهاي تحقيق و توسعه وسيع و عرضه محصولات جديد داراي شايستگي ممتاز است و از اين ويژگي بهره‌برداري مي‌نمايد. استراتژي‌ها به گونه‌اي تحليل مي‌شوند كه نقاط ضعف شركت به حداقل برسد، بتوان آنها را به نقاط قوت تبديل كرد و شايد با تلاش زياد بتوان آنها را به "شايستگي‌هاي ممتاز" تبديل نمود.


برخي از پژوهشگران درباره اهميت تجزيه و تحليل عوامل دروني سازمان تاكيد زيادي مي‌نمايند و در بحث مديريت استراتژيك آن را با موضوع بررسي عوامل خارجي مقايسه مي‌نمايند. رابرت گرانت چنين نتيجه گرفت كه تجزيه و تحليل عوامل دروني سازمان از اهميت بيشتري برخوردار است و گفت : در دنيايي كه سليقه مشتريان متزلزل است، وضعيت مشتريان به صورت دائم در حالت تغيير مي‌باشد و براي تامين نيازهاي آنها فن آوري‌ها هم به صورت دائم سير تكامل مي‌پيمايند، بررسي عوامل خارجي نمي‌تواند مبنايي مطمئن به دست دهد تا بتواند بدان وسيله كاربردهايي را براي دوره‌هاي بلندمدت تدوين كرد. هنگامي كه محيط خارجي متزلزل است، شايد منابع و توانايي‌هاي شركت بدان اندازه باثبات باشد كه بتوان بر اساس آنها هويت شركت را تعيين كرد. از اين رو اگر سازمان را بر حسب آنچه را كه مي‌تواند انجام دهد تعريف نماييم، شايد براي تدوين استراتژي‌ها به مبناي باثبات‌تري دست يابيم (در مقايسه تعريفي كه مبتني بر نيازهايي باشد كه سازمان در صدد تامين آنها بر مي‌آيد).


منبع: مديريت استراتژيك(فرد ار.ديويد)