قسمت اول
آنهایی که زرتشتـیان را دوگانه پرست یا دوخدایی می خوانند گمان می کنند که در برابر اهورامزدا، اَهریمن را نیز خدا میدانیم ولی غافل از این که در هنگام نو کردن کُشتی، سه بار کُشتی را به طرف چپ تکان داده می گوییم: شکسته اهریمن باد، شکســته وزده باد گناه میــنو( اهریمن ) با همه دیـوان ودُرُجان وجادویان گُجسته (ملعون)وبدین وسیله بر اهریمن لعنت می فرستیم.
تنها چیزی که موجب این سوءتفاهم شـده درک نکردن حکمت" سِپَنتا مینو"و "اَنگرَه مینو"( اَهریمن)
یعنی فلسفۀ دو نیرویِ متضادیست که اَشو زرتشت در" گاتها" کراراًبه آن اشاره فرموده است .برای درک کامل موضوع بهتر است به" اهنودگات" رجوع شود که درآنجا اشوزرتشت سراسر هستی ها را آ فریدۀ اهورامزدا می داند منتها آن پیامبر همه آ فرینشهارا به دو بخش" مادی" و"معنوی" تقسیم کرده است،بخش اول: موجوداتی که بشر آنهارا مفید ونیک شمرده به گروه (سپنتا مینو)یعنی دارندۀ خوی وسرشت نیک دانسته وگروه دوم: موجودات بــد وزیان بخــش که به گروه( اَنگرَه مینو)یعنـی دارندۀ خوی وسرشت بد وزشت معرفی کرده است.واژۀ" اهریمن" نیز همان" اَنگرَه مَن" یا" انـگره مینو"است که در اوستا مخـــالف" سپنتا مینو" شناخته شده نــه مخالف اهورامــزدا.
از طرف دیگر زرتشتیان هرگـز" اهریمن "را خالــق یا آفریدگار نشــناخته ودر همه جای اوسـتا بر او نفرین شده وبشررا ازپیروی هر گونه کارهای اهریمنی باز داشته است .علاوه بر این" اهریمن" چنانچه از معنی آ ن بر می آید زاده فکر وروح واندیشه آ دمیان است، نه آ فریدۀ پروردگار، زیـرا واژۀ" من" معنی اندیشه وروح وفکر است.
دین زرتشتی ثنویت اخلاقیست نه دو خدایی:
در سراسر اوستا آنکه شایسته و سزاوار پرستش میباشد اهورامزداست و اهریمن پیوسته مورد تنفر و طعن و لعن هر مومن زرتشتی است. در هنگام نو کردن کشتی هر زرتشتی سه بار در هنگام تکان دادن کشتی میخواند: اهریمن شکسته و نابود باد. اهریمن گناه مینو با همه دیوان و درجان و جادویان گجسته (ملعون) زده و شکسته باد. هیچ کارشان به کامه مباد. هر کار و کرفه ای که هست به کام اورمزد و امشاسپندان باد.
در سراسر تاریخ مذهب زرتشتی هیچگاه اشاره ای که اهریمن مورد ستایش قرار گرفته باشد نیست. از طرفی دیگر اعتقاد به دو مبدا یا دو خدا به معنی اینست که هردو مورد پرستش و جاودانی وازلی باشند در حالی که همه روایات دین زرتشتی حاکی از آنست که در پایان، اهریمن یا بدی از میان خواهد رفت. این ها دلایل روشن و منطقی هستند که نسبت ثنویت یا دوگانه پرستی را به آیین زرتشتی نفی میکند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)