اشعاري از هفت اورنگ جامي

[م.محسن]

اورنگ اول: "سلسلةالذهب"
گفتار در ختم دفتر اول از کتاب سلسلةالذهب

چون شد اين اعتقادنامه درست / باز گردم به کار و بار نخست

کار من عشق و بار من عشق است / حاصل روزگار من عشق است

سر رشته کشيده بود به عشق / دل و جان آرميده بود به عشق

به سر رشته ی خود آيم باز / سخن عاشقی کنم آغاز

آن نه رشته، سلاسل ذهب است / نام رشته بر آن نه از ادب است

اين مسلسل سخن که می خوانی / هم از آن سلسل هست، تا، دانی!

تا نجوشد ز سينه عشق سخن / نتوان داد شرح عشق کهن

می زند جوش، عش قام از سينه / تا دهم شرح عشق ديرينه

گر مددگار من شود توفيق / که کنم درس عشق را تحقيق،

بهر آن دفتری ز نو سازم / داستانی دگر بپردازم