★★★افسانه غرانیق چیست؟★★★

[aty.a]

مى‏گویند: سران قریش مانند «ولید»، «عاص»، «اسود» و «امیّه» با پیامبر ملاقات و درخواست کردند که براى رفع اختلاف، طرفین خدایان یک دیگر را بپذیرند. در همین موقع، سوره «الکافرون» در پاسخ درخواست آنان نازل شد و پیامبر مأمور گشت که در پاسخ آن‏ها بگوید:
«لا أَعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ؛ آن‏چه را شما مى‏پرستید عبادت نمى‏کنم و شما نیز پرستنده خداى من نخواهید بود».


با این حال، پیامبر علاقه‏مند بود که با قریش کنار بیاید و با خود مى‏گفت: اى کاش! دستورى نازل مى‏گردید که فاصله ما را از قریش کمتر مى‏ساخت. روزى در کنار کعبه با صداى دل نشین خود، سوره والنجم را مى‏خواند؛ هنگامى که به این دو آیه رسید:
«أَ فَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى، وَ مَناةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرى‏ (نجم آیه 19 و 20.)
مرا از «لات» و «عزّى» و «منات» (نام‏هاى بتان بت‏پرستان بودند) خبر دهید»ناگهان شیطان بر زبانش این دو جمله را جارى ساخت: «تلک الغرانیق العلى، منها الشّفاعة ترتجى؛ اینها غرانیق عالى‏مقامند، شفاعت آن‏ها مورد رضایت است.»

سپس باقى آیات را خواند. هنگامى که به آیه سجده رسید،خود پیامبر و تمام حاضران اعم از مسلمان و مشرک در برابر بت‏ها سجده کردند؛ جز «ولید» که بر اثر پیرى موفق به سجده نشد.
غلغله و شادى در مسجد بلند شد و مشرکان گفتند: «محمد» خدایان ما را به نیکى یاد کرده است.
خبر صلح «محمد» با قریش به گوش مهاجران مسلمان حبشه رسید و این صلح وسیله‏اى شد که گروهى از آن‏ها از اقامتگاه خود (حبشه) برگشتند، ولى پس از بازگشت، دیدند وضع دو مرتبه دگرگون شده و فرشته وحى بر پیامبر نازل شده و او را بار دیگر به پیکار با مشرکان مأمور ساخته و گفته که این دو جمله را شیطان بر زبان تو جارى ساخته است و من هرگز چنین جمله‏هایى نگفته بودم. در این مورد، آیه‏هاى 52 تا 54 سوره حج نازل شد.


طبرى ج 2، ص 75- 76 به افسانه غرانیق اشاره کرده و خاورشناسان نیز آن را با آب و تاب بیشترى نقل کرده‏اند.
منبع