ساخت حفره ها و ماهیچه های فولادی با روش ریخته گری ماسه ای به دلیل ایجاد خلل و فرج و کیفیت بد سطوح به دست آمده، روش مطلوبی نیست. هزینه های لازم برای ماشین کاری و عملیات نهایی این روش را در قالبسازی تبدیل به یک روش غیر اقتصادی و پر هزینه می نماید.
روش ریخته گری دقیق شاو معایب روش ریخته گری ماسه ای را نداشته و بنابراین برای ساخت حفره و ماهیچه قابل اجرا است. این فرآیند توسط قالبسازان و متخصصان با داشتن یک الگو از قطعه انجام می شود. چنانچه در محصول نهایی این فرآیند نیاز به دقت زیاد ابعاد و کیفیت و سطوح باشد، می باید در الگوی اولیه تلرانس ها دقیقا رعایت شده و نیز از کیفیت سطح بالایی برخوردار باشد. مقدار انقباض در هنگام سرد شدن فولاد را می بایستی بر روی الگو اعمال نمود. مدل در حدود 0/02 میلیمتر بر میلیمتر بزرگتر ساخته می شود. پروسه ساخت یک قطعه قالب توسط این روش در شکل زیر نمایش داده شده است.
یک الگوی از پیش آماده شده (در این حالت یک ماهیچه ) در یک جعبه قرار داده می شود. ابعاد داخل جعبه با توجه به ابعاد بیرونی صفحه قالب و مقدار انقباض تعیین می شود.
یک ملات شامل ذرات نسوز محلول در موادی مانند اتیل سیلیکات فضای داخل جعبه را اشغال می کند. ملات به تدریج سخت می شود و در یک نقطه معین جعبه و الگو را می توان از یکدیگر جدا نمود.
قالب نسوز در داخل کوره تا حدود 900 درجه سانتی گراد توسط شعله گرم می شود. آب و الکل طی این پروسه از ملات حذف می شوند.
زمانی که قالب نسوز از داخل کوره خارج می شود ساختمانش شامل ذرات نسوز به همراه باقی مانده سیلسکاتها محکم شده است. از بین رفتن الکل ترک های ظریفی را روی قطعه باقی می گذارد.
فولاد در حالت مذاب با دمای حدود 1600 درجه سانتی گراد داخل قالب نسوز ریخته می شود.
وقتی که فولاد منجمد شد، صفحه قالب ریخته گری شده از قالب نسوز جدا شده و قالب ساز عملیات نهایی و پرداخت بر روی آن انجام می دهد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)