همانطور که در این قسمت ذکر شد، روش RUP روشی انعطاف پذیر، قابل تغییر و پیشرفته است که میتواند در صورت استفاده صحیح، باعث افزایش کارایی و کیفیت نرمافزار تولیدی گردد. اما آیا RUP میتواند رویه خوبی برای تولید نرمافزارهای کوچک باشد؟ در جواب باید گفت که RUP را طوری طراحی کردهاند که بتواند برای انواع پروژههای نرمافزاری در هر اندازه مفید باشد و از آن جایی که از ابزارهای خوبی مثل UML نیز استفاده میکند، UML) در گروههای کوچک که نرمافزارهای کوچک طراحی میکنند ابزار مدلی خوبی است) میتواند باعث همکاری و هماهنگی بیشتر گروه گردد.
اما همانطور که در ادامه این بحث خواهید دید، اگر بتوانیم رویههای سادهتر را با یکدیگر ادغام کنیم، شاید بتوانیم راه حلی با کارایی بالاتری داشته باشیم.
● روش های PSP و TSP
PSP یا Personal Software Process در حقیقت روش تولید نرمافزار نیست بلکه روشی است نوین که با ملزم نمودن اعضای گروه پروژههای نرمافزاری به رعایت اصولی مشخص و استفاده از فرمها و تکالیفی مشخص به آنها کمک میکند کارایی و بهرهوری کاری خود را بالا ببرند. این روش همچنین حاوی تکنیکهای خوبی برای کنترل، اندازهگیری و تشخیص اشکالات میباشد که میتواند به شخص (مثلاً برنامهنویس) کمک کند تا مثلاً با اندازهگیری نرمافزار، یادداشت میزان فعالیت روزانه و ساعات هدر رفته، و اشکالات به وجود آمده، مشکلات را حل کند و در نتیجه بهرهوری خود را بالاتر ببرد. TSP یا Team Software Process مانند PSP است، ولی برای یک تیم طراحی شده و با طرح روشهای منظم جهت کنترل و جمعآوری اطلاعات روزانه به اعضای تیم کمک میکند تا کارایی خود را بالا ببرند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)