راز ستاره بیت اللحم

[diamonds55]

راز ستاره بیت اللحم

یكی از وقایعی كه به اعتقاد مسیحیان همزمان با تولد حضرت عیسی علیه السلام رخ داده است، درخشش ستاره ای بوده در آسمان بر فراز «سرزمین مقدس» که خبر از تولد مسیح داده است، به روایت انجیل متی درخشش این ستاره یا ستاره بیت اللحم را مغان ایرانی یا «مردان فرزانه ای» از شرق دیدند و آن را دنبال كردند تا عیسای نوزاد را در بیت اللحم یافتند.
ستاره بیت اللحم دو هزار سال پس از این روایت همچنان جذابیت خودش را حفظ كرده است. برای مسیحیان این ماجرا صرفاً بیانگر وقایع معجزه آسای همزمان با تولد مسیح است و نیاز به هیچ توضیحی ندارد. اما در طول قرون علمای الهیات، مورخان و منجمان سعی كرده اند میان جزئیات توصیف این قضیه در انجیل و حقایق تاریخی و علمی ارتباط برقرار كنند. یكی از چیز هایی كه همه در آن متفق القولند، این است كه اگر درخشش ستاره بیت اللحم باعث آمدن آن فرزانگان برای دیدن مسیح شده باشد، این واقعه نه در ۲۵ دسامبر ۲۰۰۵ سال پیش، بلكه ۲۰۱۰ سال پیش اتفاق افتاده است.
زمان تولد مسیح توسط كشیش مسیحی «دنیوزیوس اكسیگووس» در سال ۵۲۵ پس از میلاد (A.D.) تعیین شد اما با توجه به خطاهای او در تعیین تاریخ وقایع و سایر شواهد زمان واقعی تولد مسیح باید بین سال سوم پیش از میلاد (B.C.) تا اول پس از میلاد باشد.

نظریات:

در چهارصد سال گذشته نظریات متفاوتی درباره ماهیت ستاره بیت اللحم ابراز شده است.در ابتدای قرن چهاردهم میلادی هنرمند فلورانسی «جیوتو» در نقاشی هایش ستاره بیت اللحم را مانند «ستاره ای دنباله دار»- در واقع به شكل مشهورترین ستاره دنباله دار موجود یعنی هالی- تصویر كرده است. اما محاسبه نشان می دهد كه با توجه به دوره تناوب ظهور هالی، این ستاره دنباله دار در آن حدود زمانی در تابستان سال ۱۲ پیش از میلاد در آ سمان ظاهر شده كه هفت سال زودتر از زمانی است كه براساس روایت انجیل زمان تولد عیسی است.

یک نظر دیگر این است که، این ستاره شاید یک سوپرنوا (ابرنواختر) بوده است. ابرنواخترها در هنگام مرگ یك ستاره غول (انفجار غول سرخ) به وجود می آیند و با ظهور درخشش شدیدی در آسمان همراهند. پیشنهاد درخشش یك ابرنواختر در هنگام تولد عیسی سابقه قدیمی دارد و برای اولین بار ۴۰۰ سال پیش، یوهانس كپلر، منجم آلمانی آن را بیان كرد. ابرنواختر هم ردی از وجود خود را به صورت گازهای در حال گسترش و یك منبع انرژی رادیویی به جای می گذارد. تا به حال شاهدی نجومی از باقی مانده یك ابرنواختر مربوط به دو هزار سال پیش به دست نیامده است. همچنین در اسناد منجمان چینی و سایر منجمان در آسیا در آن زمان در این مورد چیزی وجود ندارد.

نظریه جدید:


ولی اخیراً منجمی به نام دیوید رنکه David Reneke، معتقد است که جواب را یافته است. دیوید می گوید: اگر با استفاده از نرم افزارهای قدرتمند و معروف نجومی، موقعیت آسمان را در 12 آگوست سال سوم پیش از میلاد بنگریم، می بینیم که سیارات زهره و مشتری در افق شرقی پیش از طلوع خورشید بسیار به هم نزدیک اند. ولی همچنان به صورت دو ستاره ی پرنور دیده می شوند.

زهره و مشتری در 12 آگوست 3 قبل از میلاد
ولی اگر 10 ماه دیگر هم صبر کنیم یعنی در 17 ژوئن سال دوم پیش از میلاد، این دو ستاره آنقدر به هم نزدیک می شوند که دیگر به شکل «یک ستاره» ی بسیار پرنور به نظر می رسند! این «ستاره ی پرنور»، شاید همان ستاره ای باشد که مغان ایرانی بعد از دیدن آن به سمت محل تولد عیسی مسیح راهنمایی شدند!

زهره و مشتری در 17 ژوئن 2 قبل از میلاد به شکل یک ستاره ی پرنور دیده می شوند!
طالع بینی درست است؟


ولی آیا این به این معنی است که طالع بینی واقعا حقیقت دارد؟! شاید بهتر باشد این را تنها یک هم زمانی جالب بین زمان تولد یک پیامبر اولوالعزم و یک پدیده ی آسمانی نادر بدانیم. چرا که این پدیده در سال 1043 میلادی و هم چنین 1818 میلادی نیز بوقوع پیوست، در حالی که این سالها نشان دهنده ی هیچ زمان خاصی نیست.

به این ترتیب آیا راز ستاره بیت اللحم حل شده است؟ درست است كه توصیفات بالا هیچ گاه به قطعیت ایمان حقیقی نمی رسد، اما ظاهراً «مقارنه ی مشتری و زهره» متقاعد كننده ترین توضیح به وجود علمی برای واقعه ای است كه پس از دو هزار سال هنوز به بسیاری در سراسر جهان شادی می بخشد.