بسم الله الرحمن الرحیم

 فضيل بن يسار در حديثي طولاني از امام صادق(ع) در وصف یاران حضرت مهدی(عج) آورده است: مردانى كه قلب هايشان همانند تكه هاى فولاد استو همه وجودشان يقين به خداست، مرداني سخت‌تر از صخره‌ها كه اگر به كوه‌هاروي آرند، آن را از جاي بركنند. پرچم پيروزمند آنان به هر شهري روي نهد،آنجا را به سقوط وامي‌دارد گويي آن مردان، عقابان تيزچنگال‌اند كه برمركب‌ها سوار شده‌اند. آنان، او (مهدي) را در ميان مي‌گيرند و جان خويش رادر جنگ‌ها پناه او مي‌سازند و هر چه را اشاره كند با جان و دل انجاممي‌دهند. در ميانشان مرداني‌اند كه شب هنگام نخوابند و قرآن و مناجاتشان،چون صداي زنبوران عسل باشد و تا بامداد به عبادت خداوند بايستند و پس ازآن سوار بر مركب‌ها باشند. زاهدان شب و شيران روز، آنان گوش به فرمان امامخويش و چون مشعل‌هاي فروزان‌اند. دل‌هاي منور آنان بسان قنديل‌هاي نور درسينه‌هايشان آويخته است. اين مردان تنها از خدا مي‌ترسند و فرياد لا إلهإلّا الله آنها بلند است و همواره در آرزوي شهادت در راه خدايند. شعارشان «يالثارات الحسين» است. به هر سو روي آورند، ترس از آنها، پيشاپيش در دلمردمان افتد. اين خداجويان، دسته دسته، براي خداوند (يا امام خود) رويآرند و خداوند به دست آنان امام حق را ياري نمايد.
بحارالانوار، ج 52، ص 308