:: احـــــــکام روزه ::

[آبجی]

س 131 _ اگر زن نزديک اذان صبح، از حيض يا نفاس پاک شود و براي هيچ کدام از غسل و تيمم وقت نداشته باشد يا بعد از اذان بفهمد پيش از اذان پاک شده بود، روزه اش چه حکمي پيدا مي کند؟
ج _ چنانچه روزه اي که مي گيرد، مانند روزه ماه رمضان واجب باشد، صحيح است. و هم چنين اگر روزه مستحب يا روزه اي باشد که مانند روزه کفّاره وقت آن معين نيست. بنابر اقوي روزه اش صحيح است.


س 132 _ اگر زن بعد از اذان صبح، از خون يا نفاس پاک شود يا در بين روز خون حيض يا نفاس ببيند روزه اش چه حکمي پيدا مي کند؟
ج _ اگر چه نزديک مغرب باشد روزه او باطل است.



س 133 _ اگر زن غسل حيض يا نفاس را فراموش کند و بعد از يک روز يا چند روز يادش بيايد، روزه او چه حکمي پيدا مي کند؟
ج _ روزه هايي که گرفته صحيح است.


س 134 _ اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاک شود و در غسل کردن کوتاهي کند و تا اذان صبح غسل نکند، آيا روزه اش باطل مي شود؟
ج _ روزه اش باطل است. ولي چنانچه کوتاهي نکند، مثلاً منتظر باشد که حمام زنانه باز شود، اگر چه سه مرتبه بخوابد و تا اذان صبح غسل نکند، روزه اش صحيح است.


س 135 _ روزه زني که در حال استحاضه است، در چه صورتي صحيح است؟
ج _ اگر غسل هاي خود را به تفصيلي که در احکام استحاضه گفته شد به جا آورد، روزه او صحيح است.


س 136 _ کسي که مس ميّت کرده، آيا مي تواند بدون غسل، روزه بگيرد؟
ج _ کسي که مس ميّت کرده، يعني جايي از بدن خود را به بدن ميّت رسانده، مي تواند بدون غسل مس ميّت، روزه بگيرد و اگر در حال روزه نيز ميّت را مس نمايد، روزه او باطل نمي شود.

[آبجی]

8 _ اماله کردن

س 137 _ آيا اماله کردن موجب ابطال روزه مي شود؟
ج _ اماله کردن با چيز روان، اگر چه از روي ناچاري و براي معالجه باشد، روزه او باطل مي کند.


س 138 _ حکم اماله کردن با چيزي که روان نيست، چه مي باشد؟
ج _ چيزي که روان نيست اشکال ندارد، گر چه اجتناب از آن بهتر است.

9 _ قي کردن

س 139_ در چه صورتي قي کردن باعث ابطال روزه مي شود؟
ج _ هر گاه روزه دار عمداً قي کند، اگر چه بر اثر بيماري و مانند آن ناچار باشد، روزه اش باطل مي شود.


س 140 _ اگر قي کردن سهواً يا از روي بي اختياري صورت گيرد، آيا روزه اشکال پيدا مي کند؟
ج _ اگر سهواً يا بي اختيار باشد، اشکال ندارد.


س 141 _ اگر در شب ماه رمضان چيزي بخورد که مي داند به جهت خوردن آن، در روز بي اختيار قي مي کند، چه تکليفي متوجه اوست؟
ج _ بنابر احتياط واجب، روزه آن روز را قضا نمايد.


س 142 _ اگر روزه دار بتواند از قي کردن خودداري کند، چه وظيفه اي دارد؟
ج _ چنانچه براي او ضرري نداشته باشد، بنابر احتياط مستحب از قي کردن خودداري نمايد.


س 143 _ اگر حشره اي در گلوي روزه دار رود، روزه اش چه حکمي پيدا مي کند؟
ج _ چنانچه ممکن باشد بايد آن را بيرون آورد و روزه او باطل نمي شود.


س 144 _ اگر بداند که بيرون آوردن حشره باعث قي کردن مي شود، چه وظيفه اي متوجه اوست؟
ج _ اگر بداند که به سبب بيرون آوردن آن، قي مي کند، واجب نيست آن را بيرون آورد و روزه او صحيح است.


س 145 _ اگر سهواً چيزي را فرو ببرد و پيش از رسيدن به حلق يادش بيايد روزه است. چه وظيفه اي دارد؟
ج _ چنانچه ممکن باشد، بايد آن را بيرون آورد و روزه او صحيح است.


س 146 _ اگر روزه دار يقين داشته باشد که بر اثر آروغ زدن، چيزي از گلو بيرون مي آيد آيا مي تواند عمداً آروغ بزند؟
ج _ نبايد عمداً آروغ بزند ولي اگر يقين نداشته باشد، اشکال ندارد.


س 147 _ اگر آروغ بزند و چيزي در گلو يا دهانش بيايد، چه وظيفه اي دارد؟
ج _ بايد آن را بيرون بريزد.


س 148 _ اگر بي اختيار چيزي را که بر اثر آروغ زدن فرو ببرد آيا روزه اش اشکال پيدا مي کند؟
ج _ اگر بي اختيار فرو رود، روزه اش صحيح است.

[sadeghol]

اگه موقع روزه بخوایم بو*ه به کار ببریم حکمش چیه البته هر دو طرف روزه باشن