خطر ریزش غار دوره پارینه سنگی +عکس

[ارغنون]

دستگاههای سنگ شکن در جوار غار تاریخی "اشکفت گاوی" مشغول بریدن سنگها از کوه هستند و خطر ریزش این غار دوره پارینه سنگی را گوشزد می کند.
دستگاههای سنگ شکن در جوار غار تاریخی "اشکفت گاوی" مشغول بریدن سنگها از کوه هستند و خطر ریزش این غار دوره پارینه سنگی را گوشزد می کند.

به گزارش مهر، اشکفت (غار) گاوی در دامنه شمالی کوه سبز و درفاصله پنج کیلومتری جنوب غرب شهرستان مرودشت در استان فارس قرارگرفته است.

ارتفاع غار از سطح دشت حدود 30 متر است و دهانه غار به سمت رودخانه کر و در فاصله 100متری آن قرار دارد. این مکان باستانی در سال 1969 میلادی(1348خورشیدی) توسط ویلیام سامنر و در طرح" بررسی باستان شناختی حوزه رودخانه کر" شناسایی و در سال 1978میلادی(1357خورشیدی) توسط مایکل روزنبرگ کاوش شد.

از این غار یافته های باستانی متنوعی به دست آمده که می توان به تدفین انسانی متعلق به انسان هوشمند(هوموساپینس)، ابزارهای سنگی و ابزار استخوانی اشاره کرد.

آزمایش کربن 14 انجام گرفته بریافته های به دست آمده از غار، تقسیم بندی فرهنگی و گاهنگاری غار را به دوره های پارینه سنگی بالایی و میانی نسبت می دهد که تاریخ آن بین سالهای 27 هزار تا 16 هزار سال پیش را نشان می دهد.

دستگاههای سنگ شکن در اطراف غار

در این خصوص یک کارشناس باستان شناسی و میراث فرهنگی در خصوص وضعیت این غار بیان کرد: این غار که از آثار با ارزش دشت مرودشت در دوره پیش از تاریخ است در آینده نزدیک خوراک دستگاه های سنگ شکن می شود.

وی عنوان کرد: هرچند که دشت مرودشت به خاطر قرارگیری آثار باستانی مشهوری چون تخت جمشید، نقش رستم، نقش رجب، شهر استخر و... مورد توجه است اما محوطه ها و آثار با ارزش دیگری نیز در این دشت قرار دارند که از نگاه مسولان و مردم پنهان است.

[ارغنون]

محل اشکفت گاوی که با فلش مشخص شده و دستگاههای سنگ شکن

این کارشناس باستان شناسی بیان کرد: تاسیسات دستگاه ها در نزدیکی غار بدون اینکه حریم بنا را رعایت کنند در حال کندن سنگ از اطراف و حتی زیر غار است.

وی تاکید کرد: با ادامه این روند امکان آسیب رسیدن به غار و حتی ریزش آن نیز وجود دارد.

این کارشناس باستان شناسی خاطرنشان کرد: باید هرچه سریعتر حداقل یک تابلو معرفی اثر و حصار فیزیکی در اطراف آن کشیده شود تا شاهد از دست دادن یک اثر فرهنگی دیگر نباشیم.

این دسته از بناهای تاریخی نیازمند معرفی هرچه بیشتر به جامعه هستند و علاوه بر این باید نسبت به حفاظت و مراقبت از آن نیز اقدامات گسترده ای صورت گیرد. چنین بناهایی، میراث تاریخی و تمدنی یک جامعه را تشکیل می دهند که باید از سوی متولیان امر مورد توجه قرار گیرند.