زیبا سلام

[*alien*]

مگر امشب خیال باده داری
دمادم حرفی از میخانه داری

همیشه مست و سر خوش وقت و بی وقت
چرا امشب به کف پیمانه داری

تو مست ساقی و او مست دلدار
که بزمی این چنین شاهانه داری

دمی هرگز نمی شینی تو هشیار
نباشد فصل می خمخانه داری

ولی با این همه پاکی که داری
ره ورسم یکی بیگانه داری

اگر غافل شوی خواهی ببازی
قلندر همدمی رندانه داری

پریشان زلف و رنجور از غم یار
چو ساحل هم دو صد افسانه داری

[*alien*]

ستاره های عزیز
ستاره های مقوایی عزیز
وقتی در آسمان دروغ وزیدن میگیرد
دیگر چگونه می شود به سوره های رسولان سر شکسته پناه آورد ؟ ما مثل مرده های هزاران هزار ساله به هم می رسیم و آنگاه خورشید بر تباهی اجساد ما قضاوت خواهد کرد
من سردم است
من سردم است و انگار هیچوقت گرم نخواهم شد
ای یار ای یگانه ترین یار آن شراب مگر چند ساله بود ؟
نگاه کن که در اینجا زمان چه وزنی دارد
و ماهیان چگونه گوشتهای مرا می جوند
چرا مرا همیشه در ته دریا نگاه میداری ؟
من سردم است و از گوشواره های صدف بیزارم
من سردم است و میدانم
که از تمامی اوهام سرخ یک شقایق وحشی
جز چند قطره خون
چیزی به جا نخواهد ماند

[*alien*]

من دلم میخواهدخانه ای
داشته باشم پر دوست
کنج هر ديوارش

دوستهايم بنشينند آرام

گل بگو گل بشنو

هرکسي مي خواهد

وارد خانه پر عشق و صفايم گردد

يک سبد بوي گل سرخ

به من هديه کند

شرط وارد گشتن
شست و شوي دلهاست

شرط آن داشتن

يک دل بي رنگ و رياست

بر درش برگ گلي مي کوبم

روي آن با قلم سبز بهار
مي نويسم اي يار

خانه ي ما اينجاست
من دلم می خواهد

تا که سهراب نپرسد دیگر

"خانه دوست کجاست؟ "

[*alien*]

ناگهان در کوچه دیدم بی وفای خویش را
باز گم کردم زشادی دست و پای خویش را

گرم صحبت بود او با خواهر کوچکترش
تا بپوشاند خنده های نابجای خویش را

تا جلو آمد به او گفتم سلام ای آشنا
گفتم اما هیچ نشنیدم جواب خویش را

کاش بشناسد مرا این بی وفای نازنین
آه !؟. اگر بیگانه داند آشنای خویش را؟

[*alien*]

چه زیباست نوشتن ، وقتی میدانی او میخواند

چه زیباست سرودن ، وقتی میدانی او میشنود

و چه زیباست دیوانگی به خاطر او ، وقتی میدانی او میبیند . . .
__________________

[*yas*]

وقتي تو نيستي
نه هست هاي ما
چونان که بايدند
نه بايد ها...

مثل هميشه آخر حرفم
و حرف آخرم را
با بغض مي خورم
عمري است
لبخند هاي لاغر خود را
در دل ذخيره مي کنم :
باشد براي روز مبادا !
اما
در صفحه هاي تقويم
روزي به نام روز مبادا نيست
آن روز هر چه باشد
روزي شبيه ديروز
روزي شبيه فردا
روزي درست مثل همين روزهاي ماست
اما کسي چه مي داند ؟
شايد
امروز نيز روز مبادا باشد !

وقتي تو نيستي
نه هست هاي ما
چونانکه بايدند
نه بايد ها...

هر روز بي تو
روز مبادا است

[mohammad.persia]

دل من دیر زمانی است که می پندارد دوستی نیزگلی است ؛ مثل نیلوفر و ناز ، ساقه ترد ظریفی دارد .
بی گمان سنگدل است آنکه روا می دارد جان این ساقه نازک را - دانسته- بیازارد

[*alien*]

شب من با من باش!
منم، زخم خورده تو!
سایه ها را با صداقت پر کن
به نسیمی زیر گوش نازک نیلوفر
راز شب گفتم
آنهمه خدعه یار دیروز
خنجری در دستش و گلی در لبخند
خنجری در کتفم
آه،افسوس،افسوس!
دست من خنجر نیست
پوپک پر غم حیرانی هاست
دست من باغچه سادگی و تنهایی ست
آنهمه خنده که از جام اقاقی سر زد
زخمی بر دل دارم...

[*alien*]

اگر نسیم یاد تو
گیسوان کوچه های غربتم را نوازش دهد
خاتون اشعارم همیشه بارانی خواهد ماند
خاتون من؛
فرشته کوچک شبهای تنهایی ام!
خاطره سبز سالهای نگاه و تبسم و پرواز
واژه های دوستت دارم!
از ثانیه های سکوت و انتظار تا لحظه لبریزی
احساس رویش
آرام، گرم، صبور
سرشار از حضور
بر پیچک اشعارم بتاب...

[*alien*]

شنو ای گل نرگس
شنو یاس سپیدم
شنو درد دلم را
بمان با من تنها
بمان رشک گل ناز
بمان قصه و افسانه،
بمان راز....