پیامبری از فهم بشر!(اوشو)

[Majid_GC]

راجنیش چاندرا موهان جین۱۱ دسامبر۱۹۳۱ - ۱۹ ژانویه۱۹۹۰) که در دهه ۶۰ به نام آچاریا راجنیش و در دهه ۷۰ و ۸۰ بهاگوان شری راجنیش (bhagwan shree rajneesh) نامیده می‌شد و در سال ۱۹۸۹ نام اشو را برای خود برگزید، یک عارف, گورو و فیلسوفهندی بود.

امروز با نام اشو (Osho) در جهان شناخته شده‌است. بنا به گفتهٔ راجنیش او این نام را از واژهٔ اشنیک (Oceanic) به معنای (پیوسته به آب دریا و یکی شده با آن) برگرفته که برای نخستین بار در آثار ویلیام جیمز بکار رفته‌است.
از آنجا که واژهٔ اشنیک (دریاگون) تنها به توصیف و تجربه می‌پردازد و شامل شخص تجربه کننده نمی‌شود، راجنیش واژهٔ (اشو) را برای خود برگزید.
او بعدها پی برد که این واژه از قدیم در میان ساکنان خاور دور رواج داشته و به معنای (شخص مقدسی که آسمان بر او گل می‌افشاند)) بکار رفته‌است.
شو، فیلسوف و عارف، هندی در ۱۱ دسامبر ۱۹۳۱ در هند زاده شد و در ۱۹ ژانویه ۱۹۹۰ درگذشت. تحصیلاتش را در هند تا درجهٔ استادی فلسفه ادامه داد
از سال ۱۹۶۳ در اقصی نقاط هند به ایراد خطابه در زمینه‌های معنوی و عوالم روحانی پرداخت . در سال ۱۹۷۴ کمون خود در شهر پونا، هندوستان، را بنیان نهاد . در سال۱۹۸۱جهت معالجه به ایالات متحده رفت و در آنجا پنج سالی اقامت گزید . پیروان او به عنوان سانیاسین شهره‌اند، در مدت چهار ماه اراضی کوهپایه‌های ایالت اورگون را خریداری و شهری بنا نهادند که به راجنیش پورام مشهور شد.
در آمریکا، اشو و طرفدارانش روابط پر تلاطمی با ساکنان منطقه داشتند. در سال 1984 برای پیروزی در انتخاباتی که به منظور انتخاب دو عضو Wasco County Circuit Court برگزار می شد اقدام به ایجاد مسومیت غذایی اهالی منطقه
نمودند. پیرو بررسی‌های انجام شده، اشو به جرائمی مانند حمله زیستی به ساکنان منطقه، توطئه قتل وکیل ایالت اورگون، و تخلف در روادید محکوم، دستگیر، و از آمریکا اخراج گردید بیست و یک کشور مانع از ورود او به کشورشان شدند تا سرانجام او به پونا برگشت.
--------------
نقد صورت گرفته توسط سایتhttp://www.askquran.ir
یكی از عرفان های نوظهور هندی اوشو میباشد.
اوشو نام مؤسس اين فرقه نوظهور كه از آن به پيامبر قرن 21 ياد مي شود درسال 1931 در هند بدنيا آمد و متوفی سال 1990 می باشد .
نشریهٔ ساندی تایمز در لندن، او را به عنوان یکی از « هزاران آینده ساز قرن بیستم» و نشریهٔ ساندی میددی تایمز در هندوستان، او را به عنوان یکی از ده موردی که سرنوشت کشور هند را تغییر داده‌اند، در کنار گاندی، نهرو و بودا نام برده‌است.
وی در سال 1980 با دعوت مریدانش بنام سان یاسین ( به معنای دوستداران عشق ) وارد آمریكا شد و سال 1985 از آنجا اخراج شد . علت اخراج اوشو ( از آمریكا ) بعنوان بزرگترین مرد معنوی جهان ، فساد جنسی و اخلاقی بوده است . وی بت معنوی جهان و بسیاری از جوانان داخل كشور می باشد .
اوشو هفت هزار سخنرانی كرده كه سخنانش در هفتصد و پنجاه كتاب گرد آوری شده است . مریدانش سخنانش را نوشته اند ولی اجازه ویرایش به سخنانش را نداده و گفته مطالب را همانطور كه گفته ام باید به دیگران و نسلهای بعدی منتقل بشود .از هفتصد و پنجاه كتاب به زبان انگلیسی حدود هفتاد كتاب در چند سال اخیر به زبان فارسی منتشر شده و یكی از مهمترین آثار اوشو بنام مراقبه های اوشو كه اخیرا مجوز چاپ گرفت و منتشر شد.
جملات بسیار زیبایی در باب عشق دارد . حاصل هفتاد كتاب اوشو را در یك جمله می توان باز گو كرد .
عشقی را كه اوشو از آن می گوید این است كه عشق همانند درخت است ، درخت دو سر دارد از یك طرف ریشه در زمین دارد و ز سوی دیگر برگها ، تنه و شاخه به سمت آسمان . اوشو می گوید به میزانی كه ریشه درخت در زمین فرو رود شاخه های آن به سمت آسمان بلند می شود . نسبت عكس است میان ارتفاع شاخه و ریشه دواندن ریشه در درون خاك . عشق تعالی است اما عشق از خاك آغاز می شود اگر عشق در خاك جایی نداشته باشد هرگز به آسمان بلند نمی شود . ( مانند درخت) لذا عشق با قداستی كه شروع می شود به عشق خاكی می رسد . عشق خاكی عشق زمینی است و عشق زمینی كه اوشو بیان می كند چیزی جز سكس نیست . لذا پایان معنویت اوشو و نهایت و عصاره و خلاصه عرفان و معنویت اوشو عشق است كه هم عشق زمینی و خاكی كه در یك در یك كلمه خلاصه می شود و آن همان علتی بود كه اوشو را از آمریكا اخراج كردند .
یك محقق فرهنگی در كتاب خود اسم عرفان اوشو را عرفان سكس گذاشته یعنی هیچ چیز دیگری نیست و احساس می شود این همه اقبالی كه در خارج بخصوص در آمریكا و نیز در ایران وجود دارد یكی از علل آن همین می باشد . عرفان اوشو عرفان بدون شریعت است عرفان بدون آسمان و خدا هست . عرفان زمینی و دنیوی است . اوشو بر این اساس ضد فلسفه است در تعبیری می گوید: فیلسوفان سگان تاریخ اند و مفصل در این باره بحث می كند . ضد تكنولو‍ژی و ضد تمدن بشریت معاصر است . ضد استدلال برای همه چیز حتی برای خدا است . ضد اخلاق گرائی ، ضد فقه است. تشبیهات بسیار مستهجنی برای فقها و قانون گذاران بشر دارد . اساسا ضد قانون است .
شعار اصلی اوشو این است یك قانون تنها در دنیا وجود دارد و آن اینكه هیچ قانونی وجود ندارد . شعار اون این است كه نظم در هرج و مرج است و باید رسوم و عادات را شكست تا نظم آسمانی و نظم خدایی كه فقط از اتحاد دو جنس زن و مرد ایجاد می شود پدید بیاید. حدود هفتاد جلد از آثار اوشو كه اكنون به زیان فارسی وجود دارد چندین جلد آن بدون شك آموزش عشق زمینی و خاكی است . اوشو امروز برای بسیاری از جوانان به یك بت معنوی مبدل شده است . اوشو در سال 1985 از آمریكا و نه كشور اسلامی بدلیل فساد اخلاقی اخراج شد . برای آنكه آمریكا را متوجه باشید سه منطقه آمریكا ، اروپا و خاور میانه را در نظر بگیرید . بارزترین كشور اروپایی ایتالیا و آلمان است . نسبت ایران به ایتالیا و آلمان مانند نسبت ایتالیا و آلمان به آمریكاست. بت معنوی معاصر از چنین كشوری به دلیل فساد اخلاقی اخراج میشود و متاسفانه این فرد فاسد معلوم الحال صنم بسیاری از جوانان ایرانی است .
از جمله اقـدامـات طـرفـداران اوشو ، راه انـدازی رسمـی و همـراه با تبلیغات گستــرده ی «اوشو پارك» هاست كه جذابیت زیادی برای برخی افراد و نیز گردشگران بازدید كننده از هند برخوردار است و شعبه هایی از آن نیز در دیگر كشورها تاسیس شده است .در این مكانها ، نوعی زندگی زناشویی و جمعی فارغ از قیود اخلاقی و رسمی ترویج میشود .كه شباهت های زیادی به نظریه های زندگی اشتراكی و جمعی در آرای برخی متفكران دارد .
هواداران این نوع زندگی ، سبك زیستن خود را راهی برای رهایی از قید و بند های اخلاقی و اجتماعی دانسته اند
------
اینکه در فرقه اوشو،مسائل غیر اخلاقی،بعنوان مسائل اخلاقی مطرح می شوند،مخصوص این فرقه نیست بلکه غالب فرقه هی نوظهور و باطل،برای جذب مردم به خود ،بخصوص برای اینکه بتوانند جوانان را به سوی خود جذب کنند،از مسائل غیر اخلاقی استفاده می کنند،دلیل اصلی این امر هم این است که این فرقه ها چون باطل هستند و طبیعتاً منطق و حرف منطقی هم نخواهند داشت،لذا بهترین روش برای اینکه افراد جامعه وارد اینگونه فرقه ها بشوند،موسسین این فرقه ها و مذاهب نوظهور،برای زیاد کردن طرفداران و مریدان خود از هر ابزاری استفاده می کنند.

----------------------------------
نظر بنده:
هر وقت اسم آمریکا میاد حواسمون رو جمع می کنیم ، تفسیرش را قبول نمی کنیم ، گزارشش را مردود می خوانیم ، مرگ بر او م فرستیم ! اما این خصوصیات تا زمانی ادامه دارد که حرف و منافع ما در میان باشد نه دیگری!
کسی که از کشورهای استعمارگر شکایت می کرد در پایان آمریکا نسخه ی او را با گزارش فساد اخلاقی بست و حال به این راحتی چه چیز را قبول می کنیم؟
شاید اشاره به نکته ضروری باشه که : همه ی سخنان را بشنوید و بهترین آن ها را انتخاب کنید@
حداقل چیز زیبایی که من از کتابش یاد گرفتم این هست که عشق بر مبنای ارضای شهوات و امیال انسانی است اما محبت و دوست داشتن(حبّ)بر مبنای زیبایی!
شاید بسیاری از تعالیم اوشو غلط ، نادرست و غیر اخلاقی باشد اما باز هم در سخنانش می توان حرف ها و نکات زیبای زندگی را جست...
شاید نتوان او را به عنوان هدایتگر زندگی دانست اما می توان او را به عنوان یاری دهنده ی زندگی دانست...
شاید نتوان پیرو او بود اما می توان دوستدار او بود !