جغرافیا ی خاک ها

[Mr.Engineer]

لف- آلفي سولها ( Alfisols ): خاکهايي با عناصر بازي زياد و افقهاي آرجيليک
آلفي سولها حدود 13 درصد از سطح زمين را در بر مي گيرند. اين خاکها به سبب حاصلخيزي طبيعي، موقعيتشان در مناطق مرطوب و نيمه مرطوب و واکنش آنها به مديريت خوب به گونه اي گسترده براي کشاورزي استفاده مي شوند. اين خاکها در مناطق معتدل ديده مي شوند ولي در مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري نيز گسترده اند.
مشخصات آلفي سولها:
1- انباشگي کافي از رسها و تشکيل افقهاي آرجيليک و کانديک در بخش زيرين خاک ( افق Bt ).
2- وضعيت بازي نسبتا زياد با درجه اشباع بازي 35 درصد که با افزايش عمق افزايش مي يابد.
3- گستردگي زير پوشش گياهي جنگلي پهن برگ
4- داراي افقهاي O، A، Bt و E و احتمال حضور افقهاي ناتريک، پتروکلسيک در اکوسيستم هاي مختلف.
5- رژيم رطوبتي مناسب و وجود آب قابل استفاده براي گياهان مزوفيتيک در بيش از نيمي از سال و يا براي سه ماه پيوسته در فصل گرم.
6- انباشتگي کم مواد آلي خصوصا در مناطق زير کشت.

طبقه بندي آلفي سولها:
آلفي سولها به 5 زبر رده تقسيم مي شوند:
1- اکوالف ها ( Aqualfs ): به گونه اي فصلي از آب اشباع هستند و يا اگر به طور مصنوعي زهکشي شده اند، نشانه هايي از رطوبت قبلي مانند رنگين دانه، کروماي پايين و سخت دانه هاي آهن و منگنز با قطر 2 ميليمتر و بيشتر را نشان مي دهند.
انواع اکوالف ها شامل:
a) پلينت اکوالف ها ( Plinthaqualfs ):در 5/1 متري از سطح اين خاکها بيشتر از 50 درصد پلينتايت وجود دارد.
b) ناتراکوالف ها ( Natraqualfs ): داراي افقهاي ناتريک مي باشد.
c) دوراکوالف ها ( Duraqualfs ): دوري پن وجود دارد.
d) فراجي اکوالف ها ( Fragiaqualfs ): فراجي پن وجود دارد.
e) کاندي اکوالف ها ( Kandiaqualfs ): افق آرجيليک يا افق کانديک فوقاني داراي CFC کمتر يا مساوي 16 ميلي اکي والان در صد گرم رس است.
f) گلاس اکوالف ها ( Glossaqualfs ): افق آلبيک به درون افق آرجيليک زبانه زده و دوري پن وجود ندارد.
g) آلب اکوالف ها ( Albaqualfs ): تغييرات بافتي بسيار واضح از افق آلبيک تا افق آرجيليک وجود دارد.
h) آمبراکوالف ها ( Umberaqualfs ): افق سطحي آمبريک وجود دارد.
i) اکراکوالف ها ( Ochraqualfs ): افق سطحي اکريک وجود دارد.

2- بورالف ها ( Boralfs ): به مرطوبي اکوالف ها نيستند و رژيم دمايي فريجيدر يا سردتر دارند و معمولا افق آلبيک به درون افق آرجيليک يا ناتريک زبانه مي زند.
انواع بورالف ها:
a)پيلي بورالف ها ( Paleboralfs ): مرز بالايي افق آرجيليک عميق تر از 60 سانتيمتر است و بافت خاک در برخي لايه هاي بالاي افق آرجيليک ريزتر از شني ريز لومي ( Loamy fine sand ) مي باشد.
b) فراجي بورالف ها ( Fragiboralfs ): فراجي پن وجود دارد.
c) ناتري بورالف ها ( Natriboralfs ): افق ناتريک وجود دارد.
d) کرايوبوالف ها ( Cryoboralfs ): رژيم دمايي خاک کراييک است.
e) اوتروبورالف ها ( Eutroboralfs ): در همه بخشهاي افق آرجيليک اشباع بازي بيشتر يا برابر 60 درصد بوده و در بخشهايي از هر سال برخي افقها خشک هستند.
f) گلاسوبورالف ها ( Glossoboralfs ): در قسمتهايي از افق آرجيليک اشباع بازي از 60 درصد کمتر است ويا هرگز خشک نيستند.

3- يودالف ها ( Udalfs ): به اندازه اکوالف ها مرطوب نيستند و به اندازه بورالف ها سرد يا داراي زبانه نمي باشند.
انواع يودالف ها:
a) اگريودالف ها ( Agrudalfs ): داراي افق اگريک است.
b) ناتريودالف ها ( Natrudalfs ): داراي افق ناتريک است.
c) فريودالف ها ( Ferrudalfs ): داراي افق آلبيک نا پيوسته است و گره هاي اهن با قطر 5/2 تا 5 ميليمتر در افق آرجيليک وجود دارد.
d) گلاس يودالف ها ( Glossudalfs ): داراي افق آلبيکي است که به درون افق آرجيليک زبانه زده است.
e) فراگلاس يودالف ها ( Fraglossudalfs ): داراي فراجي پن است و مواد افق آلبيک به درون افق آرجيليک زبانه زده است.
f) فراجي يودالف ها ( Fragiudalfs ): داراي فراجي پن است.
g) کاندي يودالف ها ( Kandiudalfs ): داراي افق آرجيليک و يا افق کانديک فوقاني که CEC کمتر يا مساوي 16 ميلي اکي والان در صد گرم رس است و ميزان رس به 20 درصد حداکثر ميزان رس در 150 سانتيمتري از سطح کاهش پيدا نمي کند.
h) کان هاپل يودالف ها ( Kanhapludalfs ): بيشتر افقهاي آرجيليک و کانديک داراي CEC کمتر يا مساوي 16 ميلي اکي والان در صد گرم رس مي باشند.
i) پيلي يوداف ها ( Paleudalfs ) خاک فعال عميق تر از 5/1 متر است و توضيع رس به گونه اي است که تا عمق 5/1 متري از سطح خاک کمتر از 20 درصد مقدار ماکزيمم کاهش دارد.
j) رديودالف ها ( Rhodudalfs ): افق آرجيليک داراي هيوي قرمزتر از 5YR و وليوي کمتر از 4 است.
k) هاپل يودالف ها ( Hapludalfs ): ساير يودالف ها.

- يوستالف ها ( Ustalfs ): رژيم رطوبتي يوستيک دارند و مثل بورالف ها سرد نبوده و زبانه نيز ندارند و عموما در پايين خاک فعال انباشتگي کربنات ديده مي شود.
انواع يوستالف ها:
a) دوريوستالف ها ( Durustalfs ): دوري پن زير افق آرجيليک يا ناتريک ولي در محدوده 1 متر از سطح خاک وجود دارد.
b) پلينت يوستالف ها ( Plinthustalfs ): در عمق 25/1 متري از سطح خاک پلينتايت وجود دارد.
c) ناتريوستالف ها ( Natrustalfs ): داراي افق ناتريک است.
d) کاندي يوستالف ها ( Kandiusdalfs ): داراي افق آرجيليک يا افق کانديک فوقاني با CEC کمتر يا مساوي 16 ميلي اکي والان در صد گرم رس است و ميزان رس به 20 درصد حداکثر ميزان رس در 150 سانتيمتري از سطح کاهش پيدا نمي کند.
e) کان هاپل يوستالف ها ( Kanhaplustafs ): بيشتر افقهاي آرجيليک و کانديک داراي CEC کمتر يا مساوي 16 ميلي اکي والان در صد گرم رس مي باشند.
f) پيلي يوستالف ها ( Paleustalfs ): در عمق 5/1 متري از سطح خاک افق پتروکلسيک وجود دارد و يا داراي افق آرجيليک ضخيم مي باشد.
g) رديوستالف ها ( Rhodustalfs ): افق آرجيليک قرمزتر از 5YR است.
h) هاپل يوستالف ها ( haplustalfs ): ساير يوستالف ها

5- زرالف ها ( Xeralfs ): رژيم رطوبتي زريک دارند و يا اين که داراي افق سطحي توده اي و سخت و يا بسيار سخت با يک رژيم رطوبتي اريديک هم مرز زريک مي باشند.
انواع زرالف ها:
a) دوري زرالف ها ( Durixeralfs ): در عمق 1 متري از سطح خاک دوري پن وجود دارد.
b) پلينتوزرالف ها ( Plinthoxeralfs ): در عمق 25/1 متري از سطح خاک پلينتايت وجود دارد.
c) ناتري زرالف ها ( Natrixeralfs ): افق ناتريک وجود دارد.
d) فراجي زرالف ها ( Fragixeralfs ): فراجي پن وجود دارد.
e) ردوزرالف ها ( Rhodoxeralfs ): افقهاي آرجيليک قرمزتر از 5YR مي باشند.
f) پيلي زرالف ها ( Palexeralfs ): خاک فعال ضخيمتر از 5/1 متر و يا لايه پتروکلسيک در عمق 5/1 متري از سطح خاک وجود دارد.
g) هاپل زرالف ها ( Haplxeralfs ): ساير زرالف ها

ب- انديسولها ( Andisols )
انديسولها خاکهايي هستند که از مواد خروجي آتشفشاني ( خاکستر، پوميس، سيندر و گدازه هاي بازالتي ) تشکيل شده اند و خصوصيات مشخصه آنها را دارا مي باشند. افق A تيره رنگ بوده، کانيهاي ثانويه مرحله اول ( آلوفان، ايموگوليت، فريهيدريت و ... ) وجود دارند. اين خاکها پتانسيل زيادي براي جذب و تثبيت فسفر داشته و PH بيشتر از 6/10 هم در آنها ديده مي شود. اين خاکها در همه رژيمهاي رطوبتي و احتمالا دمايي يافت مي شوند.
انديسولها به 7 زبر رده تقسيم مي شوند:
1- اکواندها ( Aquands ):رژيم رطوبتي اکويک دارند يا به طور مصنوعي زهکشي شده اند و داراي اپي دون هيستيک، رنگين دانه با کروماي پايين، يا آهن دوظرفيتي در خاک زيرند که از آب اشباع شده اند.
انواع اکواندها:
a) کراي اکواندها ( Cryaquands ): رزيم دمايي خاک کراييک يا پرجليک است.
b) دوري اکواندها ( Duraquands ): دوري پن وجود دارد.
c) پلاک اکواندها ( Placaquands ): حضور افق پلاکيک در فاصله 1 متري از سطح خاک
d) ويتراکواندها ( Vitraquands ): مواد درشتر از نظر اندازه قطعات.
e) ملان اکواندها ( Melanaquands ): حضور اپي دون سياه با ضخامت 30 سانتيمتر يا بيشتر و داراي 8 درصد يا بيشتر ماده آلي.
f) هاپل اکواندها ( Haplaquands ): ساير اکواندها

2- کراياندها ( Cryands ): انديسولهايي با رژيمهاي دمايي خاک کراييک يا پرجليک هستند.
انواع کراياندها:
a) جلي کرادياندها ( Gelicryands ): ميانگين دماي سالانه خاک کمتر از صفر درجه سانتيگراد است.
b) هيدروکراياند ( Hydrocryands ): وزن آب در مکش 15 بار بيش از 100 درصد است.
c) ويتري کراياند ( Vitricryands ): وجود مواد درشت تر
d) هاپلو کراياندها ( Haplocryands ): ساير کراياندها

3- توراندها ( Torrands ): داراي رژيم رطوبتي اريديک است.

4- زراندها ( Xerands ): داراي رژيم رطوبتي زريک است.
انواع زراندها:
a) ويتري زراندها ( Vitrixerands ): داراي مواد درشت
b) هاپلوزراندها ( Haploxerands ): ساير زراندها

5- ويتراندها ( Vitrands )
انواع ويتراندها:
a) يوستي ويتراندها ( Ustivitrands ): رژيم رطوبتي خاک يوستيک
b) يودي ويتراندها ( Udiivitrands ): رژيم رطوبتي خاک يوديک

6- يوستاندها ( UStands )
انواع يوستاندها:
a) دوريوستاند (Durustands ): حضور دوري پن
b) هاپل يوستاند (Haplustands ): ساير يوستاندها

7- يوداندها ( Udands )
انواع يوداندها:
a) دوريوداندها ( Durudands ): حضور يک دوري پن
b) پلاک يواندها ( Placudands ): حضور يک افق پلاکيک در فاصله 1 متري از سطح خاک
c) هيدريوداندها ( Hyderudands ): حضور دست کم 35 سانتيمتر از موادي در 1 متر بالايي که آب نگهداري شده ان در مکش 15 بار نمونه هاي خشک نشده از 100 درصد بيشتر است.
d) ملان يوداندها ( Melanudands ): حضور اپي دون سياه با ضخامت 30 سانتيمتر يا بيشتر و داراي 8 درصد يا بيشتر ماده آلي.
e) فولوي يوداندها ( Fulviudands ): حضور اپي دون سياه با ضخامت 30 سانتيمتر يا بيشتر و داراي 8 درصد يا بيشتر ماده آلي اما نه به سياهي ملان يوداندها.
f) هاپل يوداندها ( Hapludands ): ساير يوداندها
ج- آريدي سولها ( Aridisols ): خاکهاي مناطق خشک
اين خاکها در آب و هواي خشک تشکيل شده، حدود 35 درصد سطح زمين را در بر ميگيرند، تجمعي از افقهاي آهکي و گچي ديده مي شود.افقهاي A و Bt داراي نمک هستند.
آب و هواي خشک در مناطق بيابانهاي قطبي، بيابانهاي معتدل سرد و بيابانهاي گرم وجود دارند.
در رژيمهاي رطوبتي خشک معمولا افقهاي خاک از بالا تا 100 سانتيمتري شامل: کربنات کلسيم، کامبيک، ژيپس، ناتريک، پتروکلسيک و پتروژيپس يا يک افق نمکي ويا افق آرجيليکي. در اين رژيم رطوبتي دما در 50 سانتي زير خاک بيشتر از 5 درجه سانتيگراد مي باشد. نسبت کم کربن به نيتروژن در اين خاکها به علت فعاليتهاي باکتريهاي نيترات ساز يا جلبکهاي سبز آبي تثبيت کننده ازت مي باشد.
آريدي سولها بر اساس وجود آرجيليک به دو زير رده تقسيو مي شوند:
1- ارتيدها ( Orthids ): افقهاي بدون آرجيليک
a) سال ارتيدها ( Salorthids ): داراي افق ساليک در يک متري سطح خاک مي باشند.
b) پيل ارتيدها ( Paleorthids ): داراي افق پتروکلسيک در يک متري سطح خاک مي باشد.
c) دورارتيدها ( Durorthids ): داراي افق چيپسيک يا پتروچيپسيک در يک متري سطح خاک مي باشد.
d) چيپسي ارتيدها ( Grpsiorthids ): داراي افق چيپسيک يا پتروچيپسيک در يک متري سطح خاک مي باشد.
e) کلسي ارتيدها ( Calciorthids ): داراي افقهاي کلسيک يا چيپسيک در يک متري سطح خاک مي باشد.
f) کامب ارتيدها ( Camborthids ): فقط داراي افق کامبيک مي باشد.
2- آرجيدها ( Argids ):افقهاي داراي آرجيليک
a) دورآرجيدها ( Durargids ): دوري پن در يک متري سطح خاک وجود دارد و افق آرجيليک يا ناتريک بالاي دوري پن بدون ساختمان ستوني مي باشد.
b) نادورآرجيدها (Nadurargids ): دوري پن در يک متري سطح خاک وجود دارد و افق آرجيليک يا ناتريک بالاي دوري پن داراي ساختمان ستوني مي باشد.
c) ناترآرجيدها ( Natrargides ): داراي افقهاي ناتريک با ساختمان ستوني در يک متري سطح خاک مي باشد.
d) پيل آرجيدها ( Paleargids ): داراي افق پتروکلسيک در يک متري سطح مي باشد يا اينکه داراي افق آرجيليکي است که بيش از 35 درصد رس دارد.
e) هاپل آرجيدها ( Haplargids ): داراي افقهاي آرجيليکي مي باشند که کمتر از 35 درصد رس دارد.

د- انتي سولها ( Entisols ): خاکهايي که به تازگي تشکيل شده اند
انتي سولها خاکهايي هستند که نشانه اي از تکامل افقهاي پيدايشي در آنها ديده نمي شود و يا بسيار کم است. اين خاکها به اندازه اي کم در معرض عاملهاي خاکساز قرار گرفته اند که يا افقي را نشان نمي دهند و يا داراي اپي دونهاي اکريک، آلبيک يا هيستيک هستند و يا افقهاي ساده اي دارند که توسط فعاليت انسان بوجود آمده است.


انتي سولها به 5 زير رده تقسيم مي شوند:
1- آکونت ها ( Aquents ): هميشه يا بطور فصلي مرطوب مي باشند ( اشباع شده ) و حتي اگر بصورت مصنوعي زهکشي شوند، رنگهاي خاکستري متمايل به آبي ويا افقهايي با رنگين دانه زيادي نشان مي دهند.
انواع اکونتها:
a) سولف اکونت ها ( Sulfaquents ):داراي مواد سولفيدي در 50 سانتيمتري سطح خاک
b) هيدرواکونت ها ( Hydroaquants ): بسيار نرم، ظرفيت کم نگهداريعناصر، عامل N بيش از 7/0
c) کراي اکونت ها ( Cryaquents ): رژيم دمايي کراييک نه پر جليک براي خاک
d) فلواکونت ها ( Fluvaquents ): کاهش نا منظم مقدار کربن نسبت به عمق با بيش از 2/0 درصد مقدار کربن تا عمق 25/1 متري
e) تروپواکونت ها ( Tropoaquents ): رژيم دمايي ايزو در خاک
f) سام اکونت ها ( Psammaquents ): داراي بافت شني و شني لومي تا عمق 1 متر
g) هاپل اکونت ها ( Haplaquents ): ساير اکونت ها

2- آرنت ها ( Arents ): اين خاکها بهتر از اکونت ها زهکشي شده اند و تکه هايي از افقهاي شناسايي را در زير افق AP نشان مي دهند.
انواع آرنت ها:
a) يوست آرنت ها ( Ustarents ): رژيم رطوبتي خاک يوستيک است.
b) زرآرنت ها ( Xerarents ): رژيم رطوبتي خاک زريک است.
c) توري آرنت ها ( Torriarents ): رژيم رطوبتي خاک اريديک است.
d) يود آرنت ها ( Udarents ): رژيم رطوبتي خاک يوديک است.

3- سامنت ها ( Psamments ): داراي بافتهاي شني ريزلومي ( Loamy fine sand ) و يا درشت تر مي باشند و بهتر از اکونت ها زهکشي شده اند.
انواع سامنت ها:
a) کرايوسامنت ها ( Cryopsamments ): رژيم دمايي خاک کراييک يا پرجليک است.
b) کوارتزي سامنت ها ( Quartzipsamments ): بيشتر از 95 درصد وزني بخش شن را کوارتز، زيرکن، تورمالين، روتيل و ديگر کانيهاي پايدار تشکيل مي دهد.
c) توري سامنت ها ( Torripsamments ): رژيم رطوبتي خاک توريک است.
d) يوستي سامنت ها ( Ustipsamments ): رژيم رطوبتي خاک يوستيک است.
e) تروپوسامنت ها ( Tropopsamments ): رژيم رطوبتي خاک يوديک و رژيم دمايي خاک ايزو است.
f) زروسامنت ها ( Xeropsamments ): رژيم رطوبتي زريک
g) يودي سامنت ها ( Udipsamments ): رژيم رطوبتي خاک يوديک است.

4- فلوونت ها ( Fluvents ): خاکهاي آبرفتي رسي و لومي با پروفيل بسيار ساده مي باشند. نا منظم بودن ميزان مواد آلي با عمق يکي از مشخصات آنهاست. حالت لايه اي در مواد آبرفتي و خاکهاي به دست آمده از آن معمول مي باشد.
انواع فلوونت ها:
a) کرايوفلوونت ها ( Cryofluvents ): رژيم دمايي خاک کراييک
b) زروفلوونت ها ( Xerofluvents ): رژيم دمايي خاک زريک
c) توري فلوونت ها ( Torrifluvents ): رژيم دمايي خاک توريک
d) يوستي فلوونت ها ( Ustifluvents ): رژيم دمايي خاک يوستيک
e) تروپوفلوونت ها ( Tropofluvents ): رژيم دمايي خاک ايزو
f) يودي فلوونت ها ( Udifluvents ): رژيم دمايي خاک يوديک

5- اورتنت ها ( Orthnets ): انتي سولهاي رسي و لومي هستند و ميزان مواد آلي با عمق به گونه اي منظم کاهش مي يابد.
انواع اورتنت ها:
a) توري ارتنت ها ( Torriorthents ): رژيم رطوبتي خاک توريک يا هدايت الکتريکي عصاره اشباع بيشتر از 2 ميلي موس بر سانتيمتر
b) يوست اورتنت ها ( Ustorthents ): رژيم رطوبتي خاک يوستيک
c) زراورتنت ها ( Xerothents ): رژيم رطوبتي خاک زريک
d) يوداورتنت ها ( Udorthents ): رژيم رطوبتي خاک يوديک
e) تروپ اورتنت ها ( Torporthents ): رژيم رطوبتي خاک يوديک و رژيم دمايي خاک ايزو.

ه- جلي سولها ( Gelisols ):
مفهوم اصلي جلي سولها، خاکهايي هستند که تا عمق 100 سانتيمتري، زمينها هميشه يخ زده بوده ويا اينکه داراي مواد جلي تا عمق 100 سانتيمتري سطح بوده و زمينهاي آنها تا عمق 200 سانتيمتري هميشه يخ زده است.
مواد جليک، کانيها يا مواد خاکي آلي هستند که دليلي بر Cryoturbation و يا جدايش يخ در لايه هاي فعال ( لايه هايي که در آنها بطور فصلي يخ آب مي شود ) و يا بخش بالايي زمينهاي هميشه يخ زده هستند.


و- هيستوسولها ( Histosols ): خاکهاي آلي
هيستوسولها خاکهايي هستند که از مواد آلي تشکيل شده و از 12 تا 18 درصد وزني کربن آلي دارند. مواد آلي ياد شده از بافتهاي گياهي و جانوري و مواد به دست آمده از تجزيه آنها به وجود آمده است. عامل اصلي پايداري اين گونه مواد به مدت طولاني تا عمق بيش از 40 سانتي متر، وجود وضعيت بي هوازي در حالت اشباع يا آب پيش از عمليات زهکشي است. بطور کلي هر جا که آب به اندازه کافي فراهم بوده و اساسا چه در مناطق معتدل و چه در مناطق درون قاره اي و يا ساحلي و حتي در صحاري و مناطق اتوايي و قطبي، هيستوسولها در طي دوران هولوسن تشکيل شده اند.
هيستوسولها به چهار زير رده تقسيم مي شوند:
1- فوليست ها ( Folists ): هيستوسولهايي که بيشتر از چند روز در سال با آب اشباع شده باشند، مشروط بر اينکه مرز سنگي يا شبه سنگي يا مواد خرد شده اي که شکافها و روزنه هاي آن با مواد آلي پرشده باشد، در 1 متري سطح خاک وجود داشته باشد.
انواع فوليست ها:
a) کرايوفوليست ها ( Cryofolists ): رژيم دمايي کراييک يا سردتر است.
b) تروپوفوليست ها ( Tropofolists ): رژيم دمايي ايزومزيک يا ايزوي گرمتر است.
c) بوروفوليست ها ( Borofolists ) رژيم دمايي فريجيد است.

2- فيبريست ها ( Fibrists ): داراي مواد فيبري غالب در لايه زير سطح اند.
انواع فيبريست ها:
a) اسفاگنوفيبريست ( Sphagnofibrists ): در 90 سانتيمتري بالايي 7% يا بيشتر خزه اسفاگنوم وجود دارد.
b) کرايوفيبريست ها ( Cryofibrists ): ميانگين دماي سالانه کمتر از 8 است و 5 سانتيمتر بالايي يا قسمتي از بخش کنترل دو ماه بعد از آغاز تابستان يخ زده است.
c) بوروفيبريست ( Borofibrists ): ساير فيبريست ها که رژيم دمايي فريجيد دارند.
d) تروپوفيبريست ها ( Tropofibrists ): رژيم دمايي ايزو دارد.
e) مدي فيبريست ها ( Medifibrists ): ساير فيبريست ها که کمتر از 2 سانتيمتر مواد هوم ايلوويک دارند.
f) لوي فيبريست ها ( Luvifibrists ): ساير فيبريست ها

3- هميست ها ( Hemists ):در لايه هاي زير سطحي اين خاکها مواد هوميک برتري دارد و در لايه هاي سطحي ساپريست ها مواد ساپريک غالب است.
a) سولفوهميست ها ( Sulfohemists ): افق اسيد سولفوريک در 50 سانتي متري سطح وجود دارد.
b) سولفي هميست ها ( Sulfihemists ): مواد سولفوري در 1 متري وجود دارد. مستعد براي تبديل به خاکهاي اسيد سولفاتي هستند.
c) لوي هميست ها ( Luvihemists ): افقي با ضخامت 2 سانتيمتر يا بيشتر وجود دارد که دست کم 50 درصد يا بيشتر مواد هوم ايلوويک دارد.
d) کرايوهميست ها ( Cryohemists ): بخش کنترل يا 5 سانتي متر بالايي دو ماه بعد از تابستان يخ زده است.
e) بوروهميست ها ( Borohemists ): هميست هاي ديگر با رژيمهاي دمايي خاک فريجيد.
f) تروپوهميست ها ( Tropohemists ): رژيم دمايي خاک ايزو
g) مدي هميست ها ( Medihemists ): ساير هميست ها

4- ساپريست ها ( Saprists ):
a) کرايوساپريست ها ( Cryosaprists ): بخش کنترل يا 5 سانتي متر بالايي دو ماه بعد از تابستان يخ زده است.
b) بوروساپريست ها ( Borosaprists ): ساير ساپريست هاي ديگر با رژيم دمايي فريجيد.
c) مدي ساپريست ها ( Medisaprists ): ساپرست هاي ديگر با افق همو ايلوويک که ضخيمتر از 2 سانتيمتر نمي باشد.
d) تروپوساپريست ها ( Troposaprists ): داراي رژيم دمايي ايزو
ز- اينسپتي سولها ( Inceptisols ): خاکهاي نارس با ويژگيهاي شناسايي اندک
اينسپتي سولها خاکهايي هستند که سيماي توسعه يافته مشخص راسته هاي ديگر را ندارند، ولي داراي يکسري ويژگيهاي برجسته مي باشند که عبارتند از:
پايداري زياد مواد مادري، فراواني خاکسترهاي آتشفشاني، موقعيت زمين نما ( زمينهاي شيبدار يا نواحي گود )، جوان بودن سطوح زمين و محدود شدن کسترش تکامل خاک و حذف رژيم رطوبتي خاک اريديک.
اينسپتي سولها بر اساس ميزان رطوبت، کاني شناسي و دما به 6 زير رده تقسيم مي شوند:
1- اکوپت ها: در دوره هايي از سال از آب اشباع شده اند بجز موادي که به وسيله انسان زهکشي شده باشند.
انواع اکوپت ها ( Aquepts ):
a) سولف اکوپت ها ( Sulfaquepts ): بخش کنترل يا 5 سانتي متر بالايي دو ماه بعد از تابستان يخ زده است.
b) پلاک اکوپت ها ( Placaquepts ): افق پلاکيک در 1 متري سطح وجود دارد.
c) هال اکوپت ها ( Halaquepts ): بيش از 15 درصد CEC در بيشتر از نصف 50 سانتيمتر بالاي خاک وجود ندارد.
d) فراجي اکوپت ها (fragiaquepts ): فراجي پن وجود دارد.
e) کراي اکوپت ها ( Cryaquepts ): رژيم دمايي خاک کراييک يا پر جليک است.
f) پلينت اکوپت ها ( Plinthaquepts ): پلينتايت ذر 25/1 متري سطح خاک وجود دارد.
g) انداکوپت ها ( Andaquepts ): وزن مخصوص ظاهري کمتر از 58/0 گرم بر سانتيمت مکعب است.
h) تروپ اکوپت ها (Tropaquepts ): رژيمهاي دمايي خاک ايزو مي باشد.
i) هيوم اکوپت ها ( Humaquepts ): افق سطحي ماليک، آمبريک يا هيستيک وجود دارد.
j) هاپل اکوپت ها ( Haplaquepts ): ساير اکوپت ها با افق سطحي اکريک.

2- اندپت ها ( Andepts ):داراي وزن مخصوص ظاهري کمتر از 85/0 گرم بر سانتيمتر مکعبدر بخش ريز خاک در اپي پدون و / يا افق کمبيک مي باشند، و مواد آمورف منبع غالب کمپلکس تبادلي است. خاکسترهاي آتشفشاني شيشه اي، سيندرها، يا مواد شيشه اي ديگر که از فعاليتهاي آتشفشاني به دست آمده 60 درصد يا بيشتر بخشهاي شن، سيلت و ريگ را تشکيل مي دهند.
انواع اندپت ها:
a) کراي اندپت ها ( Cryandepts ): ميانگين دماي سالانه کمتر از 8سانتي گراد است.
b)دوراندپت ها ( Durandepts ):دوري پن در يک متري سطح وجود دارد.
c) هيدراندپت ها ( Hydrandepts ): رسها به گونه اي برگشت ناپذير آب از دست مي دهند.
d) پلاک اندپت ها (Placandepts ): افق پلاکيک در يک متري سطح و در بيش از 50 درصد پدونها وجود دارد.
e) ويتراند پت ها ( Vitrandepts ): در مکش 15 بار همه خاکها در فاصله 25 سانتي متري تا يک متري از سطح بطور ميانگين کمتر از 20 درصد آب دارند.
f) يوتراندپت ها ( Eutrandepts ): اشباع بازي در PH 7 در تعدادي از افقها در فاصله 25 تا 75 سانتي متري سطح بيشتر از 50 درصد است.
g) ديستراندپت ها ( Dystrandepts ): ساير اندپت ها که اشباع بازي کم دارند.

3- پلاگپت ها ( PLaggepts ): داراي افقهاي سطحي پلاگن با رنگ تيره يا قهوه اي تيره رنگ مي باشند.