اتحاد بین مذاهب اسلامي 1

[m_salehy]

اتحاد بین مذاهب اسلامی 2

گردآوري : محمد صالحي – سال 88

وحدت واقعی ( نه اعتباری و سیاسی ) بین همه مسلمانان جهان ، ممکن نیست ؛ مگر آنکه علمای دو فرقه ( سنی و شیعی ) بتوانند در یک اجتهاد فقهی شجاعانه جدید و بدور از حب و بغض های فرقه ای تاریخی ، اعلام کنند که :
" هر یک از سنی و شیعه اگر به وظایف شرعی که برای او از روی اجتهاد یا تقلید ثابت می شود عمل کنند نزد خدا ماجورند و مورد قبول ."
در این راستا قدمهای زیر برداشته شده که قابل تحسین بوده و بایستی پیگیری شود :
قدم اول : فتوای شجاعانه شیخ شلتوت:
شیخ محمود شلتوت که خود ازمنادیان وحدت اسلامی بود درسال 1378 هجری قمری(1337 شمسی) درمقام رئیس دانشگاه " الازهر" قاهره ، اولین قدم را دراین مورد برداشت و فتوای شجاعانه ای صادرکرد که دارای سه عنصراصلی بود بدین شرح :
اول: هیچ مسلمانی ملزم نیست که حتما تابع یکی ازمذاهب چهارگانه فقهی اهل سنت(مذهب حنفی ، شافعی ، مالکیوحنبلی ) باشد بلکه هر مسلمانی در انتخاب هر یک از مذاهب فقهی ، آزاد است .
دوم : انتقال از یک مذهب فقهی به مذهب فقهی دیگر، جایز است .
سوم : هر مسلمانی اگر چه سنی باشد می تواند به فقه شیعه امامیه عمل کند .
قدم دوم : فتوای شجاعانه فقیه بزرگ صالحی نجف آبادی
حاج شیخ نعمت الله صالحی نجف آبادی صاحب کتاب های ارزشمند " شهید جاوید " و " پژوهشی جدید در چند مبحث فقهی " ، در سال 1363 فتوا و نظر زیر را صادر کرد :
اول: عمل به فقه اهل سنت برای آنان مجزی است و نزد خدا ماجورند .
دوم : اگر مجتهد شیعی در مواردی فقه اهل سنت را صحیح تر تشخیص دهد باید در آن موارد به فقه اهل سنت عمل کند .
منبع :کتاب مجموعه مقالات – مقاله وحدت اسلامی – صالحی نجف آبادی