علی فروتن ، کریس آنجل ایرانی! + عکس

[S.A.H.A.N.D]

مرد موبلند و چشم و ابرو مشكی در میان خیابان های لس آنجلس راه می رود و در میان مردم عادی كارهایی می كند كه هر كسی، حتی بدبین ترین آدم ها هم با شگفتی تحسینش می كنند؛ نام هنری اش «كریس آنجل» است. در میان مردم ایران او حالا جای شعبده باز مشهور دیگری به نام «دیوید كاپرفیلد» را گرفته است. شاید دلیل علاقه مردم ایران به این شعبده بازی ها آن باشد كه در كشور ما شعبده بازی امر مرسوم نیست و هنر شعبده بازی در حد تبدیل میله به یك شاخه گل مصنوعی و درآوردن كبوتر از كلاه باقی مانده است.اگر شما هم مانند بسیاری دیگر فكر می كنید این كارها واقعیت دارد و از این نظر فردی توانا در میان ایرانی ها نیست كمی در اشتباه هستید؛ اشتباهی كه ما هم پیش از آشنایی با «علی فروتن» آن را مرتكب شده بودیم؛ یكی از كسانی كه این استعداد ایرانی را به ما معرفی كرده بود، برای توضیح سطح توانایی هایش، او را «كریس آنجل ایران» معرفی كرده بود اما پس از ملاقات چند ساعته چند نفر از هیئت تحریریه ماهنامه تپش با این جوان موفق، همگی اتفاق نظر داشتند كه او دارای توانایی هایی او بیشتر از فردی مانند كریس آنجل است؛ همان طور كه او خودش دوست ندارد با این شعبده باز مقایسه شود و خود را اینگونه معرفی می كند؛ «علی فروتن از ایران».

شعبده بازهای خارجی خریدار طرح های علیاین كه جوانی 20 ساله برخلاف بسیاری از شعبده بازان دیگر، تردستی هایش را خود طراحی می كند، ناشی از توانایی بسیار زیاد او در این عرصه است. حسین كشاورز كه برنامه و فعالیت های علی فروتن را مدیریت می كند، می گوید: «ما از همین جا اعلام می كنیم در كشورمان ضعف بسیار زیادی در حوزه طراحی تردستی ها داریم اما علی آنقدر كارش را خوب و حرفه ای پیش برده است كه یكی از بهترین شعبده بازهای ایرانی كه در كشور تركیه فعالیت می كند و مدت هاست از ایران رفته است، مشتری اصلی یكی از حركت های علی فروتن است اما ما قصد فروشش را نداریم.» مجموع حرف های كشاورز بر این تاكید دارد كه زمینه مناسبی برای رشد شعبده باز مستعد ایرانی مانند امكانات و وسایل یا افراد متخصص در داخل كشور فراهم نیست، به همین دلیل شعبده بازی در كشور ما محدود به مراسم ادارات برای كارمندان شان است. حسین كشاورز در مورد تمرین های علی فروتن می گوید، او چند سالی است كه روزانه حداقل 10 ساعت تمرین می كند تا بتواند تردستی های ذهنی خود را انجام دهد. در این میان علی فروتن چند حركت را از شاخه های دیگر از قبیل بازی با كارت را انجام می دهد كه انجام آن به هیچ وجه برای او كار سختی به نظر نمی رسد. مانند بسیاری دیگر، كاركنان ماهنامه تپش هم سوالاتی در مورد حركت های مشهور افرادی مانند دیوید كاپرفیلد و كریس آنجل از علی فروتن می پرسند. او پس از این كه به چند تایی از آن ها پاسخ می دهد، می گوید: «عبارتی در میان شعبده بازان گفته می شود كه مضمون آن این است كه هر قدر حركتی كه راز آن توسط شعبده بازی فاش شود، بزرگ تر باشد، نشان دهنده كوچك تر بودن شخصیت آن فرد است.»

اثبات قدرت ذهناولین برخورد ما با علی فروتن ناشی از دیرباوری ما نسبت به قدرت فردی است كه ادعا می شد به اندازه كریس آنجل توانایی دارد. او هم انگار به سرعت فكر ما را خوانده باشد، روی تكه ای كوچك كاغذ چیزی می نویسد و به عكاس گروه می گوید آن را در جیبش بگذارد، سپس روی میز تحریر وسایل مختلفی می چیند و از او می خواهد یكی از آن ها را انتخاب كند. سكوت برقرار می شود. همكار ما گوشی موبایل را انتخاب می كند. علی فروتن از او چند بار می پرسد مطمئن است و او هم با تحكم پاسخ مثبت می دهد. شعبده باز جوان از همكارمان می خواهد تا از جیبش تكه كاغذی كه دقیقه ای قبل علی فروتن به او داده بود را در بیاورد و كلمه روی آن را بخواند؛ روی آن نوشته است:
بدون امكانات اما بهترینبرای كسانی كه كم وبیش از حقه های مرسوم شعبده بازی آگاهی دارند، حركات مشهور شعبده بازان و تردستان مایه تعجب شان نخواهد شد اما كار ساده ای نیست در یك روز سرد زمستانی و در آپارتمانی كوچك در محاصره آلودگی صوتی اطراف پل سیدخندان برای همیشه دیدگاه تان در مورد سطح توانایی شعبده بازان ایرانی تغییر كند. جوانی ایرانی به نام «علی فروتن» یك بار دیگر به شما یادآوری می كند در ایران هیچ چیز نباید باعث شگفتی دائمی شما شود و همه چیز امكان پذیر است؛ مانند این كه بپذیرید كسی هست كه سطح توانایی اش بیشتر از كسی مانند كریس آنجل است. با این كه از نظر وسایل كار و تیم حرفه ای كه در كنار هر كدام هست، با یكدیگر قابل مقایسه نیستند. در واقع افرادی مانند كریس آنجل بیشتر مجری كارهایی هستند كه تیم طراحان شعبده بازی كه همراه شان هستند، طراحی می كنند. ولی «علی فروتن» به تنهایی و بدون هیچ دستیاری تمام كارهایی كه انجام می دهد را خود طراحی و اجرا می كند. البته او تنهای تنها نیست و در كنار خود حسین كشاورز كه از دوستانش است و در نقش مدیر برنامه های علی فروتن فعالیت می كند را دارد. قرار این دیدار را هم آقای كشاورز در دفتر كار خود در خیابان سهروردی می گذارد؛ دفتری كه بارها افراد مختلف شانس این را داشته اند شاهد هنرنمایی یكی از بهترین های شعبده بازهای خاورمیانه باشند.

گول شعبده بازها را نخوریداو در مورد كلك های مشهور شعبده بازها در برنامه های صحنه ای یا استیج ها می گوید: «بسیاری از شعبده بازها دستیارانی در سالن دارند و معمولا دستیاران خود را كه مانند افراد عادی دست خود را بلند كرده اند روی صحنه فرا می خوانند اما من كه هیچ دستیاری ندارم، معمولا چند توپ را به میان جمعیت می اندازم و هركس توپ را به دست بیاورد روی صحنه دعوت می كنم تا هرگونه شائبه از بین برود.»
بدون استاد، بدون آموزششعبده بازی جزو تخصص هایی است كه به سال ها تجربه اندوزی نیاز دارد. هنگامی كه «علی فروتن» تنها گوشه ای از توانایی خود را در همان چند دقیقه اول نشان می دهد، باورش سخت می شود كه او تنها 20 سال دارد، زیرا برای رسیدن به چنین حدی از توانایی سال ها تمرین لازم است اما علی فروتن این تجربه اندوزی را از زمانی كه تنها 12 سال داشته، آغاز كرده است. او از كلاس اول راهنمایی بدون بهره گرفتن از استاد، تمرینات خودش را آغاز كرده است: «تمام كسانی كه در این رشته توانستند به نقطه خوبی برسند زیرنظر یك استاد فعالیت كردند اما من از زمانی كه تنها 10 سال داشتم، شروع كردم به تمرین تردستی های كوچك؛ آن هایی كه همه در جمع های كوچك خانوادگی انجام می دهند. اما از 12سالگی با استفاده از DVDهای آموزشی و سایت های موجود در اینترنت شروع به تمرین كردم. البته از متون زبان انگلیسی استفاده كردم كه مخصوص آموزش شعبده بازی است.» او با تاكید بر این كه بیشتر آنچه شعبده بازهای ایرانی انجام می دهند 10 سال از شعبده بازهای جهان عقب تر است، می گوید: «در همان 4-3 سال اول توانستم خودم را به سطح متوسط شعبده بازهای باسابقه برسانم. به شكلی كه وقتی در سال اول دبیرستان به هر مراسمی می رفتم كه شعبده بازهای ایرانی در آن برنامه اجرا می كردند ممكن نبود من تمام اجراهای آن ها را بلد نباشم.»

تمرین شكستن ركورد گینساین شعبده باز جوان كه در 20 سالگی به مرحله ای از توانایی رسیده است قصد دارد ركورد جهانی راه رفتن بر بطری شیشه ای شكسته را در كتاب ركوردهای گینس به نام خود ثبت كند. او تاكید می كند، توانایی این را دارد مدت زمان بیشتر و مسافت طولانی تری نسبت به مرتاض های هندی روی آتش راه برود و این ركورد را هم به نام كشور ایران بشكند. او دلیل این توانایی خود را تمرین بسیار در شاخه منتال «mental» از زیرشاخه های اصلی هنر شعبده بازی می داند. در این شاخه از فعالیت های تردستی كه از همه نمونه های دیگر مانند صحنه سازی ، فعالیت روی استیج و... سخت تر است تنها به قدرت «ذهن» شعبده باز مربوط است؛ این شاخه از هنر شعبده بازی كه افراد مشهوری مانند كاپرفیلد و كریس آنجل تخصص شان آن است. علی فروتن می گوید: «وقتی افراد جامعه ما عبارت شعبده بازی را می شنوند به سرعت فردی را تصور می كنند كه فراك پوشیده و از كلاه سیلندری اش كبوتر یا خرگوش در می آورد. شاید دلیل این مسئله عقب ماندگی شعبده بازهای ایرانی از همتایان خارجی شان باشد.» فروتن دلیل دیگری برای بهتر شدن داشته است: «دلیل دیگر من برای حركت در این سمت، سختی خبره شدن در بحث mental است. من به دلیل این كه دیدم مردم ما تا چه اندازه از كارهای دیوید كاپرفیلد و كریس آنجل خوش شان می آید، سال ها تمرین كردم تا در همان زمینه خبره شوم و حالا پس از سال ها ادعا می كنم اگر قدرتم بیشتر از امثال كریس آنجل نباشد، كمتر نیست.»

[1=1+1]

یکی از شعبده هاشو من دیدم واقعااااااااااااا حیرت انگیز و جالب بود

خیلی خیلی جالب