سر چارلز اسپنسر چاپلین ملقب به چارلی چاپلین در تاریخ 16 آپریل 1989 در خانواده ای نسبتا فقیر به دنیا آمد. و از همان کودکی با دردسر مواجه، بود بعد از جدایی پدر و مادرش در سن 3 سالگی او در بدترین شرایط و با مادر و برادرش سیدنی زندگی میکرد. او از همان کودکی در تلاشی برای معاش زندگیش بر روی سن ها و صحنه ها بازی میکرد و سراسر دوران کودکیش را فقیرانه زندگی میکرد.

تا اینکه در سال 1913 در یک کمپانی که به عنوان یه بازیکر سیار انتخاب شد و توانست اولین فیلمش را با عنوان “در تلاش برای معاش” بازی کند، اما این نقش نمیتوانست سبب محبوبیت او شود، او در فیلم بعدیش در نقش یک ولگرد ظاهر شد، شاید چارلی در آن زمان فکر نمیکرد که ایفای نقش یک ولگرد بیش از ایفای نقش یک پولدار او را مشهور خواهد کرد. بعد از ایفای نقش در این فیلم بود که چارلی با همان ظاهری که ما او را میشناسیم در فیلم ها ظاهر شد.
اکثر فیلمهای چارلی به صورت پانتومیم اجرا شدند، همان فیلمهایی که باعث شهره شدن روز افزونش میشد. او در سال 1915 با بستن قراردادی با یک شرکت فیلم سازی معروف به فیلم سازی رو آورد، فیلم هایی که هنوز هم شاهکار محسوب میشوند : ولگرد، ساعت یک صبح ،خیابان اوباش، مهاجر، ماجراجو و …
چارلی در فیلمهایش، ظلم به فقرا، دروغ، بیچارگی مردم و همه چیز را در پس زمینه خنده (و شاید بهتر بگوییم حزن) کنایه وار و ظریف به صحنه میکشید، فیلمهای چارلی صامت بود ولی او با تصاویر سخن میگفت با فیلمهایش.
از بهترین فیلمهای چارلی را میتوان، جویندگان طلا، روشنایی های شهر، عصر جدید و دیکتاتور بزرگ را نام برد. چارلی فیلم دیکتاتور بزرگ را در بهبوهه (بحبوحه ؟؟؟) جنگ جهانی دوم و بر علیه هیتلر با شخصیت خیلی آدنوید هینکل ساخت.


چارلی در سال 1952 به خاطر سخنرانی های سیاسی از آمریکا اخراج شد و به انگلیس رفت. چارلی در آخرین فیلمهایش، فیلم لایم لایت را که به نوعی زندگی کودکی خودش را روایت میکرد ساخت.
چارلی سرانجام در سال 1975 در گذشت ولی یاد او و فیلمهایش تا ابد باقی خواهد ماند.
چندی پیش فیلمی از یوتیوب در بالاترین بسیار داغ شد، این فیلم صحنه به سن رفتن چارلی و گرفتن یک اسکار افتخاری بود، در زیر این لینک چنین آمده است :
“چارلی چاپلی اعتقاد دارد که : انسانها بسیار می اندیشند و کمتر احساس می کنند . ما بیشتر از تکنولوژی ، نیاز به انسانیت داریم ، بیشتر از نبوغ و هوش ، نیاز به رأفت و مهربانی داریم ، چرا که بدون مهربانی و انسانیت زندگی پر از خشونت و از دست رفته است.”