تیره انگورک فرنگی

[Mina_Mehr]

شرح تیره ریسیاسه تیره انگورک فرنگی



در شرح این تیره به طور خیلی ساده باید گفت که ریسیاسه ها همان ساکسیفراگاسه های چوبی هستند و به همین علت در اغلب رده بندیهای گیاهی جنسی از تیره ها ساکسفیراگاسه به شمار آمده اند. به هر حال تیره ریبسیاسه به تیره ساگسیفراگاسه بسیار نزدیک است و با داشتن تخمدان زیرین، تمکن جداری و میوه های سته مشخص است. این تیره فقط یک جنس بنام انگورک فرنگی (Ribes) دارد که تقریباً دارای 50 گونه است غالب مولفان آنرا طایفه ساده ای از ساکسیفراگاسه دانسته اند و تنها تفاوت آن با تیره مذکور در داشتن تخمدان منظم زیرین و پیوسته بودن آن و همچنین میوه سته مانند است. انواع ریسپس ها درختچه هایی با برگهای متناوب کم و بیش پنجه ای فاقد گوشوارک روی هر برگ غالباً دارای سه خار حاصل از تغییرات زواید اپیدرمی هستند.
گلها مجتمع در گل آذین خوشه ای منظم پنج و در واقع تیپ کاملی از گل ساگیسفراگاسه با تخمدان زیرین اند دارای 5 پرچم متکی بر کاسبرگها هستند که با جام گل 2 چرخه تشکیل می دهنده و به تخمدان می پیوندند.
تخمدان زیرین حاصل از دو برچه دارای لبه های به هم پیوسته به صورت حفره ای یک خانه با تمکن کناری و دو جفت (پلا سانتا) جانبی یا خلفی و قدامی ، حاصل تعداد زیادی تخمک و خامه ای آزاد است. میوه نوعی سته محتوی دانه های متعدد و در رأس حامل دندانه های باقیمانده از کاسه گل است. دانه ها دارای پوسته ای ضخیم و گوشت دارند و برای انتشار که وسیله پرندگان سازش کامل یافته اند.
این تیره تک جنس در ایران دارای 4 گونه شناخته شده است که به نامهای انگورک فرنگی طلایی، انگورک فرنگی، گالش انکوری ، دیوانگوری ، انگورک فرنگی سرخ و فره غات معروف اند و قره غات درختچه ای بدون خار است که در جنگلهای ارسباران می روید.
و در ارتفاعات شمالی البرز نیز از آن نام برده اند. گالش انگوری (Ribes grossularia) درختچه ای است با خارهای سرخانه که در ارتفاعات بالای البرز میروید و از گونه های بومی ایران است. اما دو گونه دیگر با خاستگاه امریکا و شمال آسیا بیشتر جنبه زینتی دارند و از چند دهه پیش وارد رویشهای ایران شده اند.

منبع:سایت رشد