معرفي چند ماهي

[nafise sadeghi]

کوسه ها :

Rhincodon typicus : بر خلاف جثه چند متري و وزن چندين تني ، نمونه
اي بي خطر بوده . زيرا از طريق فيلتر کردن آب تغذيه مي کند . اين نمونه حجم
زياد آب را وارد دهان کرده و توسط دندانهاي ظريف پلانکتون ها را به دام
انداخته و از آنها تغذيه مي کنند .


Carcharodon: بر خلاف نمونه ي قبلي بسيار خطرناک است و علاقه ي
شديدي به گوشت انسان دارد . اين نمونه داراي چندين متر طول است و به کوسه
ي سفيد White shark يا آدم خوار مشهور است .


Stegostoma: با توجه به اين که پوست اين کوسه از رديف هاي رنگي
مختلفي تشکيل شده به کوسه ي گوره خري Zebra shark مشهور است .


Sphyrna zygaena : از نظر ظاهري با ساير کوسه ها اختلاف داشته به
طوري که سر نمونه چکش مانند است و چشمها در منتهي اليه جمجمه مستقر مي
شوند و به کوسه ي سر چکشي Hammer-headed shark معروفند .


Pristis :پوزه ي اين کوسه کشيده بوده و در حاشيه ها زوائد دنداني متعدد ايجاد
شده . اين نمونه به منظور شکار به دستجات ماهي هاي گروهي حمله کرده و با
جابجا کردن پوزه ي خود تعدادي از آنها را زخمي مي کند ، سپس به شکار ماهي
هاي زخمي و کم تحرک مي پردازد و به اره ماهي Sawfish معروف است .


Chlamydoselachus : بر خلاف اکثر کوسه ها که داراي 5 جفت شکاف
آبششي اند ، اين نوع کوسه به 6 جفت شکاف آبششي مجهز شده است .ضمن اينکه
از نظر ظاهري هم شباهت چنداني با ساير کوسه ها ندارد .


Chimeara : از نظر ظاهري چندان شباهتي با ماهي هاي غضروفي ندارد و
ضمن اينکه همانند ماهي هاي استخواني اپرکول دارند تخم گذار هم هستند . اين
ماهي زندگي منزوي داشته و به موش ماهي يا Rat Fish معروف است .


Latimeria chalumnnac : تنها بازمانده ماهي هاي Croossopterygi
بوده و قاعده ي باله هاي زوج آنها گوشتي است . همچنين باله ي دمي آنها سه
قسمتي است که شامل بخش فوقاني ، تحتاني و مياني است . با توجه به اينکه
لاتيمريا خصوصيات اجدادش را در طي ميليون ها سال تقريبا بدون تغيير حفظ
کرده است ، به فسيل زنده مشهور است .


Protopterus : ماهي هاي دو تنفسي هستند . دسته اي ازماهي هاي استخواني
اند که در آبهاي پستي به سر برده و در هنگام خشک شدن اين آبها قادرند مدت
نسبتا طولاني خشکي را تحمل کنند . اين قابليت مربوط به کيسه ي شناي آنهاست
که قادر است اکسيژن اتمسفر را جذب کند و عملکردي شبيه شش داشته باشد به
همين دليل به آنها ماهي هاي شش دار Lungfish مي گويند . عده ي زيادي از اين
ماهي ها در آفريقا به سر مي برند .


Lepidosiren paradoxa و Neoceratodus forsteri : گونه هاي
ديگري از ماهي هاي شش دار هستند که به ترتيب در آمريکا و استراليا به سر مي
برند .


Acipenser: با ارزش ترين ماهي استخواني بوده که به ماهي خاويار معروف
است که تخم هاي آنها ارزش غذايي و اقتصادي بالايي دارند .اين ماهي گرچه
جزو ماهي هاي استخواني بوده ولي شباهتش به ماهي هاي غضروفي بيشتر
است .
دهان شکمي دارند . باله ي دمي هتروسرک است . اسکلت آنها تقريبا به طور کامل
غضروفي است .


Polyodon spathula : از نظر ظاهري شباهت زيادي به ماهي خاويار دارد
اما پوزه ي بسيار طويل تر دارد و به کمک آن حفره هايي در بستر ايجاد مي کند
به همين دليل به بيلچه ماهي Paddle fish مشهور است .



سفره ماهي ها :


Raja erinacea : مشهور ترين و پر جمعيت ترين سفره ماهي هاي درياي
عمان است و داراي ظاهري کايت مانند و دمي طويل است .


Trygon : به علت اينکه ظاهري مثلث مانند دارد به اين اسم مشهور شده است .
دم جانور بسيار طويل بوده و بر روي قاعده ي دم در سطح پشتي خارهاي سمي
وجود دارد . ماهي هايي که از بالاي سر اين سفره ماهي در حال حرکتند
توسط اين خارها گزيده شده و فلج ميشوند . آنگاه سفره ماهي نمونه هاي بي


حرکت را شکار مي کند .


Myliobatis : نوعي سفره ماهي عظيم با باله هاي سينه اي بسيار قوي که
داراي برجستگي ها و فرو رفتگي هاي متعددي است . ضرباتي که توسط باله
هاي اين ماهي به ساير ماهي ها وارد مي شود باعث زخمي شدن شديد طعمه شده
و شکار آنها را راحت مي کند . اين نمونه به خون آشام دريا مشهور است .


Rhinobatus : پوزه ي جانور طويل و عضوي منقار مانند را بوجود آورده
و باله ي پشتي به چندين قسمت تقسيم و هر قسمت به يک خار مبدل شده است . با
توجه به شکل ظاهري به گيتار ماهي مشهور است .


Torpedo : اين ماهي قادر است برق قوي توليد کند و توسط آن طعمه هايش را
فلج مي کند . اسپيراکل تورپدو همانند ساير سفره ماهي ها بزرگ و فعال است .
سفره ماهيها برخلاف کوسه ها در اعماق دريا و بستر دريا زيست مي کنند .
دهان و شکاف آبششي هر دو شکمي است . جانور هنگامي که بر روي بستر قرار
مي گيرد به منظور تنفس لازم است آب را وارد حلق کند ، بدين منظور اگر دهان
را باز کند همراه آب مقدار زيادي شن و گل و لاي وارد حلق شده ، که ضمن
مسدود کردن راههاي تنفسي اختلالاتي را در دستگاه گوارش به وجود مي آورد.
براي رفع اين مشکل جانور آب را از اسپيراکل هاي بزرگ که در سطح پشتي
واقعند وارد کرده و آب بدون اکسيژن را از شکافهاي آبششي خارج مي کند