این پنجره حرفهای بسیار دارد...
روزگاری کودکی از پس این پنجره انتظار مادر را می کشید...
شاید هم چهره شادمان پدرش را نظاره می کرد...
حال...ان کودک ...مادرش .... پدرش....؟؟؟؟
خدایا شادی را به دل کودکان...پدران ... مادران ....هدیه ده.
هرگز اجازه نده دنیای رنگین کودکی ات با مداد سیاه غصه خط خطی شود.
علاقه مندی ها (Bookmarks)