لباس ایرانی از هالیوود تا ایتالیا!

[shiny7]

مناسب برای زندگی امروز

• چشم مردم به طرح لباس ایرانی عادت ندارد .آیا از این لباس می توان در زندگی امروزه مثلا در اتوبوس و تاکسی و مترو و ... استفاده کرد؟

نه، به نظر من به هیچ وجه اینطور نیست. ما داریم کاری می​کنیم که قابل استفاده بشوند. به اصطلاح کاربردیشان می کنیم. البته بعضی از این لباس‌ها برای مهمانی طراحی شده و طبیعتا استفاده​ای برای خیابان و سر کار و ... نخواهد داشت. ولی ما لباس ایرانی که بتوان به راحتی در روز استفاده کرد هم داریم.

• فکر می‌کنید با طرح لباس ایرانی مثلا جین را می​شود هماهنگ کرد؟

بله میتوان با جین هم استفاده کرد البته جین تولید ایران. جین پارچه‌ای است که کوچک و بزرگ و پیر و جوان همه به خاطر دوام جنسش می‌پوشند و دوست دارند.

---

از شاهکارهای روبرتو کاوالی تا کنزوی ژاپنی

من مرید روبرتو کاوالی و عاشق کارهایش هستم. او شاهکار خلق می​کند. در شوها و نمایش​هایش هم شرکت می​کنم. یک بار هم مدلی به ایشان معرفی کردم که الان دارد با او کار می​کند. دیور را هم خیلی دوست دارم کارهایش فوق​العاده و بی​نظیر است. ورساچه و کنزو را هم دوست دارم. مایه​های مشترکی بین کار خودم و کنزو، طراح ژاپنی، می​بینم. فکر می​کنم در این زمان ایتالیا حرف اول را در زمینه مد و طراحی لباس می زند. فرانسه هم دست کمی از ایتالیا ندارد اما انرژی که در ایتالیایی​ها می​بینم یک چیزی شبیه خودمان است.

---

موضوع انتخاب چشم شماست

در کار ما ایده است که قیمت دارد. این ایده است که ارزشمند است و ایده تا اجرا نشود ارزشش مشخص نمی​شود. موضوع انتخاب چشم شماست. اصلا هنر بصری است. بنابراین لباس هم مثل هر اثر هنری دیگری کارشناس می​خواهد که کار را قیمت گذاری کند. من اینجا لباسی دارم که زنی که آن را سفارش داده برای پارچه آن پنج هزار تومان هم هزینه نکرده است.
پارچه سه رنگی است که به نظر من بایستی با آن قاب دستمال درست می​کرد یعنی ارزش کیفی پارچه در این حد است. من آن را تبدیل به یک لباس یک میلیون تومانی کردم. همان پارچه پنج هزار تومانی را یک میلیون تومان برایش قیمت گذاشتم. حالا برای توضیح این قیمت باید تک تک این لباس ها را توضیح داد تا شما متوجه بشوید چطوری ممکن است پارچه ای پنج هزار تومانی به یک لباس یک میلیون تومانی تبدیل بشود. فقط فراموش نکنیم مردم که بی جا پول نمی دهند حتما ارزش و بهای این لباس ها همین​قدر است که برایش هزینه می کنند.

---

اخلاق، اول است

• مدلهایتان را چه جوری انتخاب می‌کنید؟

من فکر می‌کنم دخترهای ما اگر نگویم پنجاه درصد اما سی درصدشان ژنی مانکن هستند. من برای آموزش مدلینگ از مدل هایم پولی نمی گیرم. تنها به آنهایی که استعداد دارند یک سری آموزش‌هایی می‌دهم.
استانداردهای کارمان هم این است که قد باید حتما حداقل یک و هفتاد باشد و یک و هفتاد و پنج یا شش هم انتهای کارمان است. من مانکن یک و هشتاد به ندرت قبول می‌کنم چون خارج از استاندارد است. بعد در درجه اول داشتن یک صورت دلنشین و خانم برایم مهم است نه زیبا. خانم بودن برای ما در درجه اول اهمیت است.
چهره خانم ومتین و نجیب با خوشگلی فرق می‌کند. من این آرایش‌ها و قیافه‌های عجیب و غریب را اصلا نمی‌فهمم. من در درجه اول اخلاقیات و بعد خانواده محترم، صورت شیرین و قد بالای یک و هفتاد برایم اهمیت دارد. این چهارتا پارامترهایی است که من با توجه به آنها مانکن انتخاب می کنم.

• فرم بدن زنان ایرانی با اروپایی ها و یا اعراب و آفریقایی ها و ... فرق می‌کند شما این مسئله را در مورد مدلهایتان مد نظر قرار میدهید؟
  

یقینا، فرم بدن زن ایرانی بسیار زیباتر از زن اروپایی است. اما اول این را بگویم که لباس ایرانی یعنی لباس کمی گشادتر، لباس ایرانی تنگ و چسب نداریم. بنابراین داشتن مانکن 36 برای من هیچ ارزشی نیست من به دنبال مانکن 38، 40 و 42 هستم. ما لباس‌ها را طوری طراحی می‌کنیم که زنان چاق و درشت را کمتر چاق نشان دهد و عیوب بدن را بپوشاند.
اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها Bartarinha.ir