آیات قرآن کریم بصورت صفحه به صفحه..(تفسیر و توضیح)

[بانوثریا]

بسیار مفید بود ان شالله بازم هم شاهد اینگونه تایپیکهایی باشم

- - - به روز رسانی شده - - -

بسیار مفید بود ان شالله بازم هم شاهد اینگونه تایپیکهایی باشم

[soham 313]

صفحه ی 27 از قرآن کریم شامل آیات 275 تا 282 از سوره ی البقرة


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان


الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَوٰا۟ لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَٰنُ مِنَ الْمَسِّ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوٓا۟ إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَوٰا۟ وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَوٰا۟ فَمَن جَآءَهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَيٰ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَي اللَّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُو۟لَٰٓئِكَ أَصْحَٰبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَٰلِدُونَ(275)
كساني كه ربا مي خورند [از گور] بر نمي خيزند مگر مانند برخاستنِ كسي كه شيطان بر اثر تماس،آشفته سَرَش كرده است. اين بدان سبب است كه آنان گفتند:«داد و ستد صرفاً مانند رباست.» و حال آنكه خدا داد و ستد را حلال، و ربا را حرام گردانيده است. پس هر كس اندرزي از جانب پروردگارش بدو رسيد، و [از ربا خواري] باز ايستاد آنچه گذشته، از آنِ اوست، و كارش به خدا واگذار مي شود، و كساني كه [به ربا خواري] باز گردند، آنان اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود(275)



يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَوٰا۟ وَيُرْبِي الصَّدَقَٰتِ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ(276)
خدا از [بركتِ] ربا مي كاهد، و بر صدقات مي افزايد، و خداوند هيچ ناسپاسِ گناهكاري را دوست نمي دارد(276)



إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ الصَّٰلِحَٰتِ وَأَقَامُوا۟ الصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُا۟ الزَّكَوٰةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ(277)
كساني كه ايمان آورده و كارهاي شايسته كرده و نماز بر پا داشته و زكات داده اند، پاداش آنان نزد پروردگارشان براي آنان خواهد بود؛ و نه بيمي بر آنان است و نه اندوهگين مي شوند(277)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ اتَّقُوا۟ اللَّهَ وَذَرُوا۟ مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَوٰٓا۟ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ(278)
اي كساني كه ايمان آورده ايد، از خدا پروا كنيد؛ و اگر مؤمنيد، آنچه از ربا باقي مانده است واگذاريد(278)



فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا۟ فَأْذَنُوا۟ بِحَرْبٍ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَٰلِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ(279)
و اگر [چنين] نكرديد، بدانيد به جنگ با خدا و فرستادة وي، برخاسته ايد؛ و اگر توبه كنيد، سرمايه هاي شما از خودتان است نه ستم مي كنيد و نه ستم مي بينيد(279)



وَإِن كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَيٰ مَيْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُوا۟ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(280)
و اگر [بدهكارتان] تنگدست باشد، پس تا [هنگام] گشايش، مهلتي [به او دهيد]؛ و [اگر به راستي قدرت پرداخت ندارد]بخشيدن آن براي شما بهتر است ـ اگر بدانيد(280)



وَاتَّقُوا۟ يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَي اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّيٰ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ(281)
و بترسيد از روزي كه در آن به سوي خدا بازگردانده مي شويد، سپس به هر كسي [پاداش] آنچه به دست آورده، تمام داده شود؛ و آنان مورد ستم قرار نمي گيرند(281)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَيٰٓ أَجَلٍ مُّسَمًّي فَاكْتُبُوهُ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌۢ بِالْعَدْلِ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَن يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَئًْا فَإِن كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُوا۟ شَهِيدَيْنِ مِن رِّجَالِكُمْ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحْدَيٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَيٰهُمَا الْأُخْرَيٰ وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُوا۟ وَلَا تَسَْٔمُوٓا۟ أَن تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَيٰٓ أَجَلِهِ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدْنَيٰٓ أَلَّا تَرْتَابُوٓا۟ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوٓا۟ إِذَا تَبَايَعْتُمْ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَلَا شَهِيدٌ وَإِن تَفْعَلُوا۟ فَإِنَّهُ فُسُوقٌۢ بِكُمْ وَاتَّقُوا۟ اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(282)
اي كساني كه ايمان آورده ايد، هر گاه به وامي تا سررسيد معيّن، با يكديگر معامله كرديد، آن را بنويسيد. و بايد نويسنده اي [صورت معامله را] بر اساس عدالت ميان شما بنويسد، و هيچ نويسنده اي نبايد از نوشتن خودداري كند؛ همانگونه [و به شكرانة] آن كه خدا او را آموزش داده است. و كسي كه بدهكار است بايد املا كند، و او [= نويسنده] بنويسد. و از خدا كه پروردگار اوست پروا نمايد، و از آن چيزي نكاهد. پس اگر كسي كه حقّ بر ذمّة اوست سفيه يا ناتوان است، يا خود نمي تواند إملا كند، پس ولي او بايد با [رعايت] عدالت، املا نمايد. و دو شاهد از مردانتان را به شهادت طلبيد، پس اگر دو مرد نبودند، مردي را با دو زن از ميان گواهاني كه [به عدالت آنان] رضايت داريد [گواه بگيريد] تا [اگر] يكي از آن دو [زن] فراموش كرد، [زنِ] ديگر، وي را يادآوري كند. و چون گواهان احضار شوند، نبايد خودداري ورزند. و از نوشتنِ [بدهي] چه خرد باشد يا بزرگ، ملول نشويد، تا سررسيدش [فرارسد]. اين [نوشتن] شما، نزد خدا عادلانه تر، و براي شهادت استوارتر، و براي اينكه دچار شك نشويد [به احتياط] نزديكتر است، مگر آنكه دادو ستد نقدي باشد كه آن را ميان خود [دست به دست] برگزار مي كنيد؛ در اين صورت، بر شما گناهي نيست كه آن را ننويسيد. و [در هر حال] هر گاه داد و ستد كرديد گواه بگيريد. و هيچ نويسنده و گواهي نبايد زيان ببيند، و اگر چنين كنيد، از نافرماني شما خواهد بود. و از خدا پروا كنيد، و خدا [بدين گونه] به شما آموزش مي دهد، و خدا به هر چيزي داناست(282)


صدق الله العلي العظيم

[niusha231]

خیلیییییییییییییییییییییی ییییییییییییییییییییییییی عالی بود مرسی آدم واقعا باید از قرآن درس بگیره

- - - به روز رسانی شده - - -

خیلیییییییییییییییییییییی ییییییییییییییییییییییییی عالی بود مرسی آدم واقعا باید از قرآن درس بگیره

[5866]

سپاس

- - - به روز رسانی شده - - -

سپاس

[soham 313]

صفحه ی 28 از قرآن کریم شامل آیات 283تا 286 از سوره ی البقرة و آیات 1 تا 6 سوره ی آل عمران


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



۞ وَإِن كُنتُمْ عَلَيٰ سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُوا۟ كَاتِبًا فَرِهَٰنٌ مَّقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُم بَعْضًا فَلْيُؤَدِّ الَّذِي اؤْتُمِنَ أَمَٰنَتَهُ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا تَكْتُمُوا۟ الشَّهَٰدَةَ وَمَن يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ ءَاثِمٌ قَلْبُهُ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ(283)
و اگر در سفر بوديد و نويسنده اي نيافتيد وثيقه اي بگيريد؛ و اگر برخي از شما برخي ديگر را امين دانست، پس آن كس كه امين شمرده شده، بايد سپردة وي را باز پس دهد؛ و بايد از خداوند كه پروردگار اوست، پروا كند. و شهادت را كتمان مكنيد و هر كه آن را كتمان كند قلبش گناهكار است، و خداوند به آنچه انجام مي دهيد داناست(283)



لِّلَّهِ مَا فِي السَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَإِن تُبْدُوا۟ مَا فِيٓ أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللَّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُ وَاللَّهُ عَلَيٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(284)
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است از آنِ خداست. و اگر آنچه در دل هاي خود داريد، آشكار يا پنهان كنيد خداوند شما را به آن محاسبه مي كند؛ آنگاه هر كه بخواهد مي بخشد، و هر كه بخواهد عذاب مي كند، و خداوند بر هر چيزي تواناست(284)



ءَامَنَ الرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُوا۟ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ(285)
پيامبر [خدا] بدان چه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ايمان آورده است، و مؤمنان همگي به خدا و فرشتگان و كتاب ها و فرستادگانش ايمان آورده اند [و گفتند:]«ميان هيچ يك از فرستادگانش فرق نمي گذاريم» و گفتند:«شنيديم و گردن نهاديم، پروردگارا، آمرزش تو را [خواستاريم] و فرجام به سوي تو است.»(285)



لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَآ إِن نَّسِينَآ أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَآ إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَي الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلَيٰنَا فَانصُرْنَا عَلَي الْقَوْمِ الْكَٰفِرِينَ(286)
خداوند هيچ كس را جز به قدر توانايي اش تكليف نمي كند. آنچه [از خوبي] به دست آورده به سود او، و آنچه [از بدي] به دست آورده به زيان اوست. پروردگارا، اگر فراموش كرديم يا به خطا رفتيم بر ما مگير، پروردگارا، هيچ بار گراني بر دوش ما مگذار؛ همچنان كه بر [دوش] كساني كه پيش از ما بودند نهادي. پروردگارا، و آنچه تاب آن را نداريم بر ما تحميل مكن؛ و از ما درگذر؛:و ما را ببخشاي و بر ما رحمت آور؛ سرور ما تويي؛ پس ما را بر گروه كافران پيروز كن(286)




بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



الٓمٓ(1)
الف لام ميم(1)



اللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ(2)
خداست كه هيچ معبود [بحقي] جز او نيست و زنده [پاينده] است(2)



نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَٰبَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَيٰةَ وَالْإِنجِيلَ(3)
اين كتاب را در حالي كه مؤيد آنچه [از كتابهاي آسماني] پيش از خود مي باشد به حق [و به تدريج] بر تو نازل كرد و تورات و انجيل را(3)



مِن قَبْلُ هُدًي لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ بَِٔايَٰتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ(4)
پيش از آن براي رهنمود مردم فرو فرستاد و فرقان [=جداكننده حق از باطل] را نازل كرد كساني كه به آيات خدا كفر ورزيدند بي ترديد عذابي سخت خواهند داشت و خداوند شكست ناپذير و صاحب انتقام است(4)



إِنَّ اللَّهَ لَا يَخْفَيٰ عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَآءِ(5)
در حقيقت هيچ چيز [نه] در زمين و نه در آسمان بر خدا پوشيده نمي ماند(5)



هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَآءُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(6)
اوست كسي كه شما را آن گونه كه مي خواهد در رحمها صورتگري مي كند هيچ معبودي جز آن تواناي حكيم نيست(6)


صدق الله العلي العظيم

[5866]

سپاس

- - - به روز رسانی شده - - -

سپاس

[naserin48]

باتشكر
اميدوارم كه همه ي ما عامل به قران كريم باشيم و در زندگي روز مره كلام خداوند را در نظر بگيريم.

[Dorna dordone]

دیر میرسم سهام عزیزمممم

اما استفاده میکنم از آیات زیبایی که انتخاب میکنی..

ممنونم خانومم

- - - به روز رسانی شده - - -

دیر میرسم سهام عزیزمممم

اما استفاده میکنم از آیات زیبایی که انتخاب میکنی..

ممنونم خانومم

[ghalbeyakhi]

سلام سهام عزیز بابت آیه های الهی زیبایی که انتخاب می کنی ممنونم

- - - به روز رسانی شده - - -

سلام سهام عزیز بابت آیه های الهی زیبایی که انتخاب می کنی ممنونم

[عبدالله91]

آل عمران،نام سومین سوره قرآن کریم.این سوره مدنی ودارای ٢٠٠آیه است وبه مناسبت بیان سرگذشت خاندان عمران در آن به این نام خوانده شده است منظوراز عمران مذکور در این سوره،پدرحضرت مریم(ع) ومراد ازآل عمران،حضرت عیسی(ع) وحضرت مریم اند.مادر حضرت مریم نیز احتمالا مشمول این عنوان است(طباطبائی، ١٦٧/٣) آل عمران یکی از هفت سوره ی بلند قرآن وبنابرقول منسوب به امیرالمومنین علی(ع) ،ابن عباس وجابربن زید،هشتادوهفتمین سوره ی نازل شده ی قرآن است(رامیار، ٦٧٠ ) در این سوره ی مبارکه مومنین را به توحید کلمه و صبر و ثبات در دفاع از اسلام و تقویت آن دعوت می کند و آنان را به حساسیت موقعیت ایشان در برابر دشمنانی مانند یهودیانومسیحیان و مشرکان ، که آن زمان خود را بر مبارزه با اسلام جزم کرده بودند ، متوجه می سازد حقایق دین را به ایشان تذکر می دهد و شبهات و وسوسه های منکران را از دلهای آنان می زداید. همچنین درباره ی مریم (ع) وعیسی (ع) ، جریان مباهله ، انبیای بنی اسرائیل ، یهودیان ، دعوت اهل کتاب به اسلام و ضرورت صبرو تلاش واتحاد ، کعبه ، ربا و حرمت آن سخن گفته می شود. چنین می نماید که تمامی این سوره به یکباره نازل شده باشد زیرا آیات آن از آغاز تا پایان با یکدیگر هماهنگی دارد(طبا طبائی،٣/٦).

این سوره در سال سوم هجرت پس از جنگ احد ، در مدینه نازل شد . همانطور که می دانید عمران نام سه نفر از اشخاص مشهور بوده است : نام پدر حضرت موسی (ع) ، پدر حضرت مریم (ع) و پدر حضرت علی (ع) (که بیشتر به ابوطالب مشهور بوده است). ولی در این سوره ببیشتر منظور از آل عمران ، پدر حضرت مریم و همسرش و حضرت مریم (ع) و حضرت عیسی (ع) است . این کلمه دو بار در این سوره به کار رفته است .