پهپاد ناشناخته AB-3، Pahpad، Seeker-1، شاهد 1، مهربان؟

[M@hdi42]

پهپاد ناشناخته AB-3، Pahpad، Seeker-1، شاهد 1، مهربان؟


تصویری که سوالات زیادی به وجود آورد...

این پهپاد که هنوز اسمی برایش مشخص نشده، اولین بار در رزمایش های سال 2008 دیده شد. ابتدا بسیاری آن را عضو خانواده ی مهاجر در نظر گرفتند. اما بعدا شباهت هایی بین آن و پهپاد سیکر 2 آفریقای جنوبی پیدا شد اما تفاوت ها بیشتر از آن بود که بخواهد مبین یکسان بودن دو پرنده شود. در رسانه های خارجی این پرنده به نام پهپاد (Pahpad) معروف شده. یکی از کاربران انگلیسی زبان سایت iranmilitaryforum.net به اشتباه فکر کرده بود که نام آن Pahpad است و این نام در سایت های انگلیسی زبان بر روی آن باقی ماند.
شباهت این پرنده به سیکر 2 اتفاقی نیست چرا که می توان آن را نمونه ی ایرانی سیکر 1 دانست. از سیکر 1 عکس کم پیدا می شود اما شباهت های دو پهپاد غیر قابل انکار است. تنها تفاوت های آن ها در محفظه ی موتور و آنتن مرکزی است که در نمونه ی ایرانی وجود ندارند. منابع زیادی مبنی بر همکاری آفریقای جنوبی و ایران در زمینه ی ساخت پهپاد وجود دارد که قبلا بیشتر آنها رد می شد. اما حضور چنین پهپادی در ایران نشانه ی همکاری های واقعی بین دو کشور است. دنل البته هنوز هم با جدیت هر گونه ارتباط با ایران را رد می کند.


سیکر 1

این نوع پهپاد به سوریه و سودان فروخته شده است. در سال 2012 یک پهپاد در مناطق گروه های شورشی سودانی در دارفور سقوط کرد. مشخص شد که نام این پهپاد AB-3 است. این نام باعث شد که منابع غربی نتیجه گیری کنند که این پرنده همان ابابیل 3 است! همچنین مشخص شد که پهپاد در سال 2006 در کارخانه های هسا ساخته شده بوده است. در سال 2006 (1385) مدل های پهپاد تولیدی ایران به جز مهاجر و ابابیل به این شرح بوده: مهربان 27 فروند، شاهد 123 سه فروند و شاهد 1 دوازده فروند. از آنجایی که این پرنده آنقدر پیچیده نیست که فقط 3 تا از آن در یک سال تولید شود، احتمالا می توان شاهد 123 را در نظر نگرفت. در این صورت پهپاد AB-3 در ایران به نام مهربان یا شاهد 1 شناخته می شود (مگر این که تولید آن در پوستر منبع این اطلاعات نیامده باشد). این نکته بسیار جالب است که یک بی سرنشین مانند آن حداقل از سال 2006 تولید شود و تازه 3 سال بعد آن هم به طور محدود تصاویری از آن دیده شود. احتمالا این همه پنهان کاری برای جلوگیری از به دردسر افتادن شرکت دنل بوده است.


در سوریه

اطلاعات ما در مورد AB-3 (که معلوم نیست مخفف چه عبارتی می باشد) بسیار اندک است بنابراین مجبوریم از مشخصات سیکر 1 کمک بگیریم (که خود محدود هستند). اما باید به یاد داشت که به دلیل حذف آنتن بزرگ مرکزی در AB-3 ممکن است شعاع عملیاتی پهپاد ایرانی کمتر باشد. همچنین دوبین مدل ایرانی با نمونه ی اصلی متفاوت است. در اصل پهپاد AB-3 از دو نوع سیستم نظارتی که توسط صاایران برای بالگرد ها ساخته شده استفاده می کند که نمونه ی پیشرفته تر متشکل از یک دوربین ویدئویی، یک دوربین حرارتی دید در شب و یک فاصله یاب لیزری است. مشخصات این سیستم که از هر دو نمونه سامانه هایی که دنل بر روی پهپاد خود مستقر کرده برتر است در پایین آمده است.



AB-3 دارای H4000 و نمای دیگری از این سیستم شناسایی بر روی بالگرد

سازنده: هسا
شعاع عملیاتی: 200 کیلومتر (در مدل ایرانی احتمالا کمتر)
مداومت پرواز: 9-10 ساعت
ارتفاع پروازی: 20000 پا
وزن محموله: 50 کیلوگرم
مشخصات محموله ی شناسایی:
نام: H4000 / HU2500-U یا HU2500-C
سازنده: صاایران
وزن: 30 کیلوگرم / 10 کیلوگرم یا 12 کیلوگرم
زاویه ی چرخش افقی: 360 درجه کامل
زاویه چرخش عمودی: از مثبت 30 درجه تا منفی 75 درجه
سرعت چرخش: صفر تا 70 درجه بر ثانیه در هر دو محور
دمای عملیاتی: بین منفی 20 درجه تا 55 درجه سانتی گراد
دمای نگهداری: بین منفی 30 درجه تا 65 درجه سانتی گراد
حداکثر رطوبت: 95 درصد
دوربین روز:
زوم اپتیکی لنز: تا 26 برابر
زوم دیجیتال: 12 برابر
حداکثر زوم: 312 برابر
سنسور CCD: سی سی دی نوع یک چهارم. 800000 پیکسل (0.8 مگاپیکسل)
میدان دید: از 54.2 در 40.6 درجه تا 2.2 در 1.6 درجه
دوربین حرارتی:
نوع: خنک شونده نسل 3 / غیر خنک شونده
آرایه: 320 در 256 / 320 در 240
ماده دیتکتور: HgCdta(MCT) / Micro Bolometer
طیف: 3.7 تا 4.8 میکرومتر / 7.7 تا 13 میکرومتر
میدان دید: از 10.4 در 8 درجه تا 2.6 در 2 درجه / 6.8 در 5 درجه
فاصله یاب لیزری:
طول موج: 1064 میکرون / ندارد
برد: 150 تا 19995 متر / ندارد
میزان خطا: تا 5 متر / ندارد
میزان تکرار پالس: 12 پالس در دقیقه / ندارد