اولین ومهمترین مسیله برای انتخاب شغل علاقه است(اونهم منطقیش)
که در واقع اگر حقیقی باشه وخارج از توهم برگرفته از شخصیت درونی فرده -اگر این مسئله جدی گرفته شه هم باعث شکوفایی خود فرد میشه هم جامعه
مثلا اگه کسی تمام آرزوش نقاشی باشه و وقعا هم تواون زمینه استعداد داشته باشه به اصرار خانوادش پزشکی بخونه یا...
کسی که شخصیتی دقیق و برون گرا داره وبه نظام بره و برعکس شخص دقیق ودرونگرا سراغ وکالت ویا تدریس بره
اما تو ایجاد کار هم این مسئله شخصیت خیلی مهمه
به طور مثال دونفری که شغل مکانیکی رو دوست دارند در ابتدا برای کار آموزی
یکی به دنبال اونی میره که هم آشنا باشه هم کارش خیلی نباشه پول خوبی هم داشته باشه
اما یکی دیگه قبل از توجه حتی به میزان حقوق به این توجه میکنه که اکثر ماشین های سطح شهر نه تنها در حال بلکه چند سال دیگر چه نوع ماشینهایی وبا چه نقطه ضعف هایی خواهندبود
ببی
علاقه مندی ها (Bookmarks)