کاشی های نانوسیمی توانایی انجام کارهای منطقی و ریاضی را دارند و کاملاً مقیاس پذیر می باشند. مهندسان دانشگاه هاروارد اولین نانوپردازنده قابل برنامه ریزی جهان را ساخته و به نمایش گذاشته اند. نمونه اولیه این سیستم رایانه ای جدید، بیانگر یک گام مهم در راستای ارتقای پیچیدگی مدارهای رایانه ای است که می توانند از مولفه های نانومقیاسی سنتزی، آرایش یابند.
چارلز لایبر، از دانشگاه هاروارد و یکی از این محققان، می گوید: "این کار نشان دهنده یک پرش کوانتومی به سوی افزایش پیچیدگی و عملکرد مدارهای ساخته شده از روش های پایین به بالا است و به همین خاطر نشان می دهد که این نمونه پایین به بالا، که با روشی که امروزه مدارهای تجاری از آن ساخته می شود، متفاوت است، می تواند در آینده در ساخت نانوریزپردازندهها و سایر سیستم های مجتمع مورد استفاده واقع شود".این کار به خاطر پیشرفت های انجام شده در طراحی و سنتز آجربناهای نانوسیمی امکان پذیر شده است. اکنون این مولفه های نانوسیمی نشان گر تکرارپذیری مورد نیاز برای ساخت مدارهای الکترونیکی عملکردی هستند و همچنین این کار را در اندازه ها و موادی انجام می دهند که انجام آنها با رهیافت های بالا به پایین متداول بسیار مشکل است. علاوه براین، این ساختار کاشی کاری شده بسیار مقیاس پذیر است و به همین خاطر اجازه آرایش نانوریزپردازنده های بزرگ تر و با خواص عملکردی بیشتر را می دهد. ویژگی دیگر این پیشرفت آن است که مدارهای موجود در این نانوپردازندهها، با لحاظ کردن اندازه کوچک آنها، توان مصرفی بسیار کمی دارند. این به این دلیل است که سوئیج های ترانزیستوری آن ها «غیرفرار» هستند. این بدان معناست که برخلاف ترانزیستورهای موجود در مدارهای ریزرایانه ای متدوال، همین که این ترانزیستورهای نانوسیمی برنامه ریزی شوند دیگر هیچ نیازی به توان الکتریکی اضافی برای نگهداری آنها نخواهد بود. این محققان نتایج خود را در مجله ی Nature منتشر کرده اند.
تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی با رنگ مصنوعی از یک نانو پردازنده نانوسیمی قابل برنامه ریزی که روی طرحواره یک ساختا رمدارنانو ریز پردازنده قرار گرفته است.
علاقه مندی ها (Bookmarks)