تو با من دوست میشی؟

[سمیه نجفی]

هر چقدر که بخواهید و سعی کنید، نمی توانید دوستان فرزندتان را خودتان انتخاب کنید. اما می توانید شرایطی را به وجود آورید که آنها در انتخاب دوست، عاقلانه تصمیم بگیرند.

به فرزندتان مهارت های اجتماعی را بیاموزید. روش هایی را به وجود آورید که آنها «زیبایی های اجتماع» را ببینند، مانند: ملاقات و رفت و آمد با دوستان و اقوام.

به آنها یاد بدهید که از دیگران چه سؤال هایی را می توانند بپرسند و چگونه شنونده خوبی باشند. این مهارت ها را با هم تمرین کنید. به آنها بگویید که بعضی از شرایط

اجتماعی ممکن است در ابتدا ناراحت کننده به نظر برسد، در چنین مواردی به آنها یاد بدهید که چگونه می توانند، با احساس ناخوشایند حاصله کنار بیایند.

برای فرزندتان برنامه های فوق فراهم کنید: ورزش، گروه موسیقی، گردهمایی های شب شعر، گروه تئاتر و کلوپ های ویژه مدارس.

البته از دوستان فرزندتان مستقیماً انتقاد نکنید. این کار سبب می شود که فرزندتان تمایل بیشتری به آن شخص یا گروه پیدا کند.

سعی کنید در جریان نظرات مختلف دوستان فرزندتان قرار گیرید.

تحقیق کنید ببینید چه چیز باعث جذب شدن فرزندتان به یک دوست یا یک گروه شده است. سپس سعی کنید ویژگی هایی را که مناسب و اخلاقی است در فرزندتان رشد

بدهید تا آنها نیازی به روی آوردن به الگوی نامناسب نداشته باشند.

البته از دوستان فرزندتان مستقیماً انتقاد نکنید. این کار سبب می شود که فرزندتان تمایل بیشتری به آن شخص یا گروه پیدا کند.

با والدین دوستان فرزندتان آشنا شوید و با آنها برنامه های گروهی ترتیب دهید.

در مورد مسائل کوچک فرزندتان، زیاد سخت گیری نکنید. هر چقدر که رابطه شما با فرزندتان خوب باشد، باز هم او دوستانش را به شما ترجیح می دهد (بنابراین اگر فرزندتان

همراه دوستانش موهایش را مدل جدیدی کوتاه کرده، و در همین زمان مسئله مهمتری نیز وجود دارد، به موهایش خرده نگیرید و بحث را برای مسائل مهمتر حفظ کنید).

موضوعات مورد بحث را از قبل با فرزندتان در میان بگذارید.

• محدودیت ها و قوانین لازم را تشریح کنید و اگر لازم باشد آنها را تغییر بدهید.

منبع: شناخت رفتار کودکان