ناواستواریکم توپخانه حمید قهرمانی

[خادم شهدا]

بااعلام جنگ ازبلندگوی ناو سهند جنب وجوش شدیدی سراسرناو رافراگرفت.هواپیماها و هلیکوپتر های امریکایی که بالای سرناو در حال مانور بودند از ناو فاصله گرفتند.موشکهای انها اگر چه به سهند اصابت کرده بود ولی هنوز یک مانع اساسی جلو روی انها وجود داشت و ان توپخانه ناو بود که در محل پاشنه قرار داشت و توپچی شجاع ان کسی نبود جز حمید قهرمانی.
گویی دهان روزه به او شجاعت بیشتری بخشیده بود!حمید تصمیم داشت تا اخرین لحظه عمر ناو و عمر خودش به مبارزه ادامه دهد.اکثر دوستان او به شهادت رسیده بودند و ناو از سمت سینه در حال غرق شدن بود.دستور انهدام سهند به هر قیمت ممکن از طرف امریکاییها صادر شد و تمامی هلیکوپتر ها و هواپیماها به سوی حمید اتش گشودند اما ایمان او انقدر قوی بود که با از کار افتادن حالت الکترونیکی توپ قبضه را رها نکرد و با حالت دستی ان مشغول پدافند شد.
لحظه های اخر عمر ناو فرارسیده بود و پروردگار نپسندید که حمید به سادگی زیر اب برود.سرانجام یکی از موشکها او را در حالی که قبضه ی توپش رادر اغوش گرفته بود -به اسمان پرتاب کرد وان دو به همراه یکدیگر در قعر ابها فرو رفتند .حمید در تاریخ 29/1/67 پس از گذشت 28بهار از عمرش به دیدار دوست شتافت.حسام فرزند این دریادل قهرمان بازمانده ی وجود اوست تا پرچمدار نهضت عاشورایی پدر باشد.
پیکر تکه تکه شده ی حمید سرانجام سر از دریا براورد .او را در همان شهری که در سال 41 به دنیا امده بود یعنی کرمان به دست خاک این مادر مهربان سپردند تا او را در اغوش گیرد و با برپایی قیامت تحویل بهشت ابدی دهد

خدانکند روزی بر ما بگذرد که از یاد شهدا وحماسه افرینی هایشان غافل شویم
منبع:کتاب صحیفه امواج .نویسنده:سید امیر معصومی