سالروز شهادت امام محمد باقر (ع) تسلیت باد

[روابط عمومی سایت]

با سلام خدمت تمامی کاربران انجمن

شهادت مظلومانه شمع هدایت و پنجمین بحر کرامت، امام محمد باقر (ع) بر تمامی
اعضای سایت علمی نخبگان جوان و دوستداران آن امام ، تسلیت و تعزیت باد


شهادت حضرت امام محمدباقر(ع) به دستِ هشام بن عبدالملك اُمَوي(۱۱۴ ق)

امام پنجم، حضرت امام محمدباقر(ع) در هفتم ذي ‏الحجه ‏ي سال صد و چهارده هجري قمري به دست هشام بن عبدالملك اموي در مدينه مسموم گرديد و در قبرستان بقيع در كنار امام حسن مجتبي(ع) و امام سجاد(ع) به خاك سپرده شد.

آن حضرت به هنگام شهادت، پنجاه وهفت سال داشته و از امامت ايشان، در حدود بيست سال مي‏گذشت.

در دوران امامت آن حضرت، فرصت‏هايى براي نهضت فكري به دست آمده بود كه امام باقر(ع) كمال استفاده را در جهت تربيت شاگرد و استحكام و گسترش تشيع و انقلاب فرهنگي نمود.

امام باقر(ع) در فرصت كوتاه و مناسبي كه به دست آمده بود، يكسره به تعليم و نشر علوم اسلامي پرداخت و پايه ‏هاي يك مركز بزرگ علمي را كه مملو از دانش ‏پژوهان برجسته بود، پي‏ريزي كرد.

اين موقعيت حساس، سرفصل بزرگي در تاريخ تمدن اسلامي گشود و رشد اسلام در دوره‏هاي بعد، تاثير فراواني از آن پذيرفت.


سخنان برگزيده
امام باقرعليه السلام :

مَن لَم يَجعَل لَهُ مِن نَفسِهِ واعِظاً فَإنَّ مَواعِظَ النّاسِ لَن تُغنِيَ عَنهُ شَيئاً
كسي كه واعظي دروني نداشته باشد ، موعظه‏هاي مردم سودي به او نمي‏رساند

بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۷۳ .

امام باقرعليه السلام :
ما شِيَعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقَي اللَّهَ و أطاعَهُ
شيعه ما ، تنها ، كسي است كه تقوا پيشه و مطيع خداوند باشد

تحف العقول ، ص ۲۹۵ .

امام باقرعليه السلام :
سُدَّ سَبيلَ العُجبِ بِمَعرِفَةِ النَّفسِ
راه خود پسندي را با خودشناسي ببند

تحف العقول ، ص ۲۸۶ .

امام باقرعليه السلام :
إنَّ مِن رَوحِ اللَّهِ ثَلاثَةً : التَّهَجُّدَ بِاللَّيلِ و إفطارَ الصّائمِ و لِقاءَ الإخوانِ
سه چيز نشانه رحمت خدا است: عبادت شبانه ، افطار دادن به روزه‏دار ، ديدار با برادران

الأمالي ، طوسي ، ص ۱۷۲ .

امام باقرعليه السلام :
رَبِّ أَصلِح لِي جَماعَةَ إخوَتي و أخواتي و مُحِبِّيَّ ، فَإنَّ صَلاحَهُم صَلاحِي
خدايا! همه برادران و خواهرانم و دوستدارانم را اصلاح فرما ، كه صلاح ايشان صلاح من است

قرب الإسناد ، ص ۱۸ .

امام باقرعليه السلام :
تَزَيَّنْ لِلّهِ بِالصِّدقِ فِي الأعمالِ
با راست كرداري ، خود را براي خداوند بياراي
بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۶۴ .

امام باقرعليه السلام :
إنَّ حَديثَنا يُحيِي القُلُوبَ
سخن ما دل‏ها را زنده مي‏كند
بحار الأنوار ، ج ۲ ، ص ۱۵۵ .

امام باقرعليه السلام :
مَن كانَ ظاهِرُهُ أرجَحَ مِن باطِنِهِ خَفَّ ميزانُهُ
هر كس ظاهرش بهتر از باطنش باشد ، ترازويش سبك آيد
مشكاة الأنوار ، ص ۵۵۴ .

امام باقرعليه السلام :
اُطلُب بَقاءَ العِزِّ بِإماتَةِ الطَّمَعِ
پايداري عزّت را با ميراندن طمع بجوي

تحف العقول ، ص ۲۸۶ .

امام باقرعليه السلام :
إنَّ أشَدَّ النّاسِ حَسرَةً يَومَ القِيامَةِ عَبدٌ وَصَفَ عَدلاً ثُمَّ خالَفَهُ إلي غَيرِهِ
حسرت‏ مندترين مردم در روز قيامت ، بنده‏اي است كه سخن از عدالت گويد و با ديگران خلاف آن عمل كند

بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۷۹ .

امام باقرعليه السلام :
الصَّلاةُ تَثبيتٌ لِلإخلاصِ تَنزيهٌ عَنِ الِكبرِ
نماز موجب استواري اخلاص و دوري از كبر است

الأمالي ، طوسي ، ص ۲۹۶ .

[kamel.gholami]

تسلیت ...

[ماری مریم]

اصحاب ایرانی امام باقر(ع)
مرحوم شیخ طوسی(ره) در کتاب «رجال» خود، اصحاب و شاگردان امام محمدباقر(ع) را 462 نفر مرد و دو زن ذکر می‌کند که در این میان، نام سه ایرانی نیز مشاهده می‌‌شود.

• 
  

امام محمد باقر(ع) در نخستین روز ماه رجب سال 57 هجری در مدینه متولد شد و پس از 57 سال عمر شریف و پربرکت، در هفتم ذی‌الحجه سال 114 هجری مسموم شد و به شهادت رسید.آن حضرت با تأسیس نخستین دانشگاه اهل بیت شاگردان و اصحاب بسیاری را تربیت کرد که در این میان عده‌ای از ایرانیان نیز افتخار شاگردی و ملازمت با امام محمدباقر(ع) را داشتند:

1ـ حمّاد بن ابی سلیمان
ابو اسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان از ایرانیان مقیم کوفه و پدرش فرمانروای اصفهان بود که در جریان فتح آن شهر در زمان خلیفه دوم به دست ابوموسی اشعری به همراه خانواده اسیر شد و سپس در حضور خلیفه دوم، اسلام آورد.حمّاد پس از کسب علوم مقدماتی پای درس صادقین(ع) نشست و به حدی در کسب دانش پیش رفت که دانشمندان اسلامی از وی به عنوان امام، مجتهد، فقیه، جواد و کریم یاد کرده‌اند و او را به کثرت حدیث توصیف کرده‌‌اند.اکثراً او را شیعه دانسته‌اند که در سال 120 قمری به رحمت ایزدی پیوست.

2ـ داوود بن ابی‌هند سرخسی
داوود بن ابی عذافر قشیری سرخسی، اصالتاً خراسانی و اهل سرخس بود. زادگاه او مرو بود اما به دلیل اقامت در بصره به بصری نیز شهرت یافت. لقب قشیری هم به این دلیل است که پدر داوود، مولای زنی از قشیری‌ها بود.او را امامی‌مذهب و ثقه دانسته‌اند که در علم تفسیر در عصر خود شهره بوده است. نقل است داوود 40 سال پنهان از دیگران روزه گرفت؛ بدین ترتیب که به هنگام خروج از خانه با تظاهر می‌کرد روزه ندارد، غذای خود را بر می‌داشت و به دنبال کسب روزی بیرون می‌رفت؛ ولی در بین راه آن را به فقرا می‌داد و شب هنگام به خانه بر می‌گشت و افطار می‌کرد.وفات داوود در سال 140 قمری در راه مکه اتفاق افتاد.

3ـ محمد بن اسحاق
محمد بن اسحاق بن یسار بن خیار، اصالتی مسیحی داشت و اجداد او اهل عین‌التّمر (منطقه‌ای در ایران عصر ساسانی) بودند. پدربزرگ او در عصر خالد بن ولید اسیر شد، به مدینه رفت و مسلمان شد.محمد بن اسحاق دوران کودکی و نوجوانی را در مدینه گذراند، سپس در 30 سالگی برای بهره‌گیری از اخبار سیره‌نویسان به مصر رفت و پس از پیروزی عباسیان بر امویان، به عراق سفر کرد و مدتی در کوفه و ری اقامت گزید.در زمان خلافت منصور، کتاب معروف خود «مغازی» را تألیف کرد که نخستین سیره نسبتاً جامع درباره پیامبر(ص) به شمار می‌رود.او حافظه‌ای بسیار قوی داشت و احادیث زیادی را حفظ بود،به همین دلیل برخی او را «امیر المحدثین» خوانده‌اند. ابن اسحاق در سال 151 قمری در بغداد درگذشت.

- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php....D4vbi1MG.dpuf

[✿elnaz✿]

نام مبارک امام پنجم محمد بود . لقب آن حضرت باقر يا باقرالعلوم است ، بدين جهت که : دريای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت.

کنيه امام " ابوجعفر " بود . مادرش فاطمه دختر امام حسن مجتبی ( ع ) است . بنابراين نسبت آن حضرت از طرف مادر به سبط اکبر حضرت امام حسن ( ع ) و از سوی پدر به امام حسين ( ع ) مي رسيد. پدرش حضرت سيدالساجدين ، امام زين العابدين ، علی بن الحسين ( ع ) است.

تولد حضرت باقر ( ع ) در روز جمعه سوم ماه صفر سال 57هجری در مدينه اتفاق افتاد . در واقعه جانگداز کربلا همراه پدر و در کنار جدش حضرت سيد الشهداء کودکی بود که به چهارمين بهار زندگيش نزديک مي شد
دوران امامت امام محمد باقر ( ع ) از سال 95هجری که سال درگذشت امام زين العابدين ( ع ) است آغاز شد و تا سال 114ه . يعنی مدت 19سال و چند ماه ادامه داشته است.

محضر امام باقر ( ع ) مرکز علماء و دانشمندان و راويان حديث و خطيبان و شاعران بنام بود.

حضرت امام محمد باقر ( ع ) 19 سال و ده ماه پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام زين العابدين ( ع ) زندگى كرد و در تمام اين مدت به انجام دادن وظايف خطير امامت , نشر و تبليغ فرهنگ اسلامى , تعليم شاگردان , رهبرى اصحاب و مردم , اجرا كردن سنتهاى جد بزرگوارش در ميان خلق , متوجه كردن دستگاه غاصب حكومت به خط صحيح رهبرى و راه نمودن به مردم در جهت شناخت رهبر واقعى و امام معصوم , كه تنها خليفه راستين خدا و رسول ( ص ) در زمين است , پرداخت و لحظهاى از اين وظيفه غفلت نفرمود .

سرانجام در هفتم ذيحجه سال 114 هجرى در سن 57 سالگى در مدينه به وسيله هشام مسموم شد و چشم از جهان فروبست .
پيكر مقدسش را در قبرستان بقيع - كنارپدر بزرگوارش - به خاك سپردند .

[ppm]

شهادت حضرت امام باقر(ع)راتسلیت میگویم.