فضیلت زمین و خاک کربلا

[MANE1371]

امام صادق می فرمایند زیارت کنید کربلا را و آن را ترک نکنید همانازمین کربلا بهترین اولاد انبیاء را در بر دارد.
يكی از فضيلت‌های زندگی انسان‌ها زيارت كربلا است كه دراينجا فضيلت زمين و خاك كربلا را با هم مرور می‌كنيم.

در این که زمین کربلا و خاک کربلا بهترین زمین و خاک است شکی در این نیست و بههمین جهت روایات فراوانی هست که برتری و فضیلت زمین کربلا را ثابت می کند بر بقیهزمین ها. حتی فضیلت خاک و زمین کربلا بر زمین کعبه ، عن ابی عبداللّه علیه السلام: قال ان ارض الکعبه قالت من مثلی و قد بنی بیت اللّه علی ظهری یا تینی الناس منکل فج عمیق و جعلت حرم اللّه و امنه فاوحی اللّه الیها ان کفی و قری ما فضل مافضلت به فیما اعطیت ارض کربلا الا بمنزلة الابره غرست فی البحر فحملت من ماء البحرو لولا تربة کربلا ما فضلتک و لولا من تضمنه ارض کربلا ما خلقتک و لا خلقت البیتالشی ء به افتخرت فقری و استقری و کونی ذنبا متواضعاذلیلامهینا غیر مستنکف ولامستکبر لارض کربلا و الا سخت بک و هویت بک فی نار جهنَّم. (21)

از امام صادق علیه السلام است که فرمودند زمین کعبه به خود افتخار کرد و گفت کیستمانند من در حالی که خداوند خانه خویش را بر روی من بنا نموده و مردم از راه هایدور به جانب من می آیند و من حرم خدا و محل امن او شده ام پس خداوند به او وحینمود که ساکت باش سوگند به عزّت و جلالم که فضیلت تو در مقایسه با آنچه به زمینکربلا عطا نموده ام نیست مگر به مقدار رطوبتی که یک سوزن به هنگام فرو رفتن دردریا به خود می گیرد و اگر خاک کربلا نبود تو را فضیلت نمی دادم و اگر نبود آن کسیکه سرزمین کربلا او را در بر گرفته تو را نمی آفریدم پس آرام، خاموش، متواضع وخاشع باش هرگز به زمین کربلا فخرفروشی مکن و گرنه تو را در زمین فرو می برم و درآتش جهنّم سرنگونت می نمایم.
1- عن ابی جعفر علیه السلام قال: خلق اللّه تبارک و تعالی ارض کربلا قبل ان یخلقالکعبه باربعة و عشرین الف عام و قدسها و بارک علیها . (22)

امام باقر علیه السلام فرمودند خداوند متعال بیست و چهار هزار سال قبل از خلقتکعبه زمین کربلا را آفرید و آن را مقدّس و مبارک قرار داد.
2- عن ابی عبداللّه علیه السلام قال: خرج امیرالمؤمنین علیه السلام یسیر با الناسحتی اذا کان من کربلا علی میسره میل او میلین فتقدم بین ایدیهم حتی اذا صار بمصارعالشهداء قال قبض فیها مائتا نبی و مائتا وصی و مائتا سبط شهداء باتباعهم فطاف بهاعلی بغلته خارجا رجلیه من الرکاب و انشا یقول مناخ رکاب و مصارع شهداء لایسبقهم منکان قبلهم و لا یلحقهم من اتی بعدهم . (23)

امام صادق علیه السلام فرمودند حضرت علی علیه السلام با عده ای از شهر بیرون رفتندمقداری به کربلا مانده آن حضرت از رفقای خود پیشی گرفت و خود را به محل قتل شهداءرساند سپس فرمودند دویست پیامبر و دویست وصی پیامبر و دویست سبط در اینجا دفنهستند و اینجا شهید شده اند پس در حالی که سوار بر مرکب بودند طواف می کردند و اینشعر را زمزمه می کردند.

مناخ رکاب و مصارع شهداء لایسبقهم من کان قبلهم و لا یلحقهم من اتی بعدهم

محل پیاده شدن سواران و بر زمین افتادن شهیدانی است که از گذشتگان کسی از آنها جلونیفتاد از آیندگان هم کسی به مقام آنها نخواهد رسید.
3- قال الصادق علیه السلام : زوروا کربلا و لاتقطعوا فان خیر اولاد الانبیاءضمنته، الا و ان الملائکه زارت کربلا الف عام من قبل ان یسکنه جدّی الحسین علیهالسلام و ما من لیلة تمضی الاّ و جبرئیل و میکائیل یزورانه، فاجتهد یا یحیی انلاتفقد من ذلک المواطن . (24)

امام صادق می فرمایند زیارت کنید کربلا را و آن را ترک نکنید همانا زمین کربلابهترین اولاد انبیاء را در بر دارد. آگاه باشید که ملائکه هزار سال قبل از اینکهجدّم حسین علیه السلام در آنجا دفن شود کربلا را زیارت کردند. هیچ شبی نمی گذردمگر اینکه جبرائیل و مکائیل آن را زیارت می کنند پس بکوش ای یحیی که جایت در آنجاخالی نماند.

4- عن عبداللّه بن سنان عن ابی عبداللّه علیه السلام : قال: قبر الحسین بن علیعلیه السلام عشرون ذراعا فی عشرین ذراعا مکسّرا، روضة من ریاض الجنّة و منه معراجالملائکة الی السماء و لیس من مَلَک مقرّب و لانبّی مرسل الاّ و هو یسئل اللّه انیزُوره ففوج یهبط و فوج یصعَدُ . (25)

حضرت صادق علیه السلام فرمودند قبر جدم حسین بن علی علیه السلام 20 زراع در 20زراع از چهار طرف است، باغی از باغ های بهشت و محل صعود ملائکه به آسمان است و هیچملک مقربی و نبی مرسلی نیست مگر آنکه از خداوند می خواهد تا آن حضرت را زیارت کندپس گروهی از آنها برای زیارت پائین می آیند و گروهی بالا می روند.

5- عن مجاهد عن ابن عباس قال کنت مع امیرالمؤمنین علیه السلام فی خرجته الی صفینفلما نزل بنینوی و هو بشط الفرات قال بأعلی صوته یا ابن عباس اتعرف هذا الموضع قلتله ما اعرفه یا امیرالمؤمنین فقال علیه السلام لو عرفته کمعرفتی لم تکن تجوزه حتیتبکی کبکائی قال فبکی طویلا حتی اخضلت لحیته و سالت الدموع علی صدره و بکینا معا وهو یقول أوه أوه مالی و لآل ابی سفیان.

مرحوم شیخ صدوق به سند معتبر از ابن عباس روایت کرده است که گفت در جنگ صفین درخدمت علی علیه السلام بودم چون به کربلا رسیدیم حضرت فرمودند ابن عباس این زمین رامی شناسی گفتم نه امیرالمؤمنین فرمودند اگر این موضع را می شناختی از آن گذر نمیکردی تا همانند من گریه کنی آن بزرگوار خیلی گریه کرد تا اینکه محاسن مبارکشان ترشد و اشک بر سینه جاری شد حضرت فرمودند آه آه مرا با آل ابی سفیان چکار؟

سپس آب طلب کردند و وضو گرفتند چند رکعت نماز خواندند و بعد از نماز گریستند.

6- عن هرثمة بن سلیم قال: غزونا مع علی علیه السلام صفین فلما نزل بکربلاء صلی بنافلما سلم رفع الیه من تربتها فشمها ثم قال: و اهالک یا تربة لیحشرن معک قوم یدخلونالجنّة بغیر حساب . (26)

هرثمة بن سلیم می گوید در جنگ صفین با امیرالمؤمنین علی علیه السلام بودیم وقتی بهکربلا رسیدیم نماز خواندیم با حضرت بعد از نماز مقداری از خاک کربلا را حضرتبرداشتند بوئیدند سپس خطاب به خاک فرمودند. ای تربت با تو قومی محشور می شوند کهداخل بهشت می شوند بدون حساب.

7- عن مخرمة بن ربعی قال: قال ابو عبداللّه صلی الله علیه و آله «شاطی ء الوادیالایمن» الذی ذکره اللّه تعالی فی القرآن هو الفرات «و البقعة المبارکة» هی کربلا. (27)

کربلا بقعه مبارکی است که در قرآن یاد شده است چنانکه در حدیث امام صادق علیهالسلام می فرمایند (در تفسیرآیه 30 سوره قصص).
منظور از «شاطی ء الواد الایمن» در قرآن فرات است و منظور از «البقعة المبارکة»همان کربلا می باشد.

انبیاء و زیارت زمین کربلا

انبیاء سلف هم به برکت اینکه زمین کربلا مدفن حضرت أبی عبداللّه می شود. آنجا رازیارت کردند و به جهت موافقت امام حسین علیه السلام آنجا خون از بدنشان جاری شدهاست. و مأمور بودند که در این زمینه گریه کنند و گریه هم کردند که روایات فراواناست در این زمینه.

1- وروی مرسلا ان آدم لما هبط الی الأرض لم یرحوا فصار یطوف الأرض فی طلبها فمرّبکربلا فاغتم و ضاق صدره من غیر سبب، و عثر فی الموضع الذی قتل فیه الحسین علیهالسلام حتی سال الدم من رجله، فرفع رأسه الی السماء و قال: الهی هل حدث منّی ذنبآخر فعاقبتنی به؟ فانی طفت جمیع الارض و ما أصابنی سوء مثل ما اصابنی فی هذهالارض. فأوحی اللّه الیه یا آدم ما حدث منک ذنب، ولکن یقتل فی هذه الارض ولدکالحسین علیه السلام ظلما فسال دمک موافقة لدمه. فقال آدم: یا رب ایکون الحسین علیهالسلام نبیا قال: لا. ولکنه سبط النبی محمد صلی الله علیه و آله فقال: و من القاتلله؟ قال: قاتله یزید لعین اهل السماوات و الأرض .(28)

آدم وقتی آمد از زمین کربلا عبور کند تا رسید به زمین کربلا غمگین شد وقتی به محلشهادت امام حسین علیه السلام رسید پایش لغزید و بر زمین افتاد و خون از پایش جاریشد سر به آسمان بلند کرد و عرض کرد خدایا آیا گناهی از من سر زده وحی آمد کهفرزندت حسین در این مکان به شهادت می رسد و خون تو به جهت موافقت با خون حسین علیهالسلام است. آدم گفت آیا حسین نبی است خطاب آمد نه او سبط محمد صلی الله علیه وآله است آدم گفت قاتل حسین کیست وحی آمد که یزید ملعون اهل آسمان و زمین.

2- و روی ان نوحا لما رکب فی السفینة طافت به جمیع الدنیا فلما مرت بکربلا أخذتهالأرض، و خاف نوح الغرق فد عاربه و قال: إلهی طفت جمیع الدنیا و ما أصابنی فزع مثلما أصابنی فی هذه الأرض فنزل جبرئیل و قال: یا نوح فی هذا الموضع یقتل الحسین سبطمحمد خاتم الانبیاء. و ابن خاتم الأوصیاء قال: من القاتل له یا جبرئیل؟ قال: قاتلهلعین اهل سبع سماوات و سبع أرضین. فلعنه نوح أربع مرات فسارت السفینة حتی بلغتالجودی و استقرت علیه .(29)

حضرت نوح وقتی با کشتی سفر می کرد به زمین کربلا که رسید دریا طوفان شد و نوحترسید از غرق شدن علت را از خدا پرسید جبرئیل نازل شد و فرمود در این محل حسینعلیه السلام فرزندزاده محمد صلی الله علیه و آله خاتم الانبیاء کشته می شود. بعدنوح سؤال کرد از قاتل حسین علیه السلام جبرئیل فرمود قاتل او لعین هفت زمین و هفتآسمان است. نوح 4 مرتبه لعنت فرستاد تا اینکه کشتی آرام گرفت.

3- وروی ان ابراهیم علیه السلام مرّ فی ارض کربلا و هو راکی فرسا فعثرت به و سقطابراهیم و شَجَّ رأسه دمه، فاخذ فی الاستغفار و قال: الهی ای شیء حدث منی؟ فنزلالیه جبرئیل و قال: یا ابراهیم ما حدث منک ذنب ولکن هنا یقتل سبط خاتم الأنبیاء وابن خاتم الأوصیاء. فسالَ دمک موافقة لدمه .(30)

چون حضرت ابراهیم از کربلا عبور کرد پای اسبش لغزید و افتاد روی زمین سرش شکست وخون جاری شد عرض کرد خدایا چه گناهی از من سر زد که اینگونه مبتلا شدم جبرئیل نازلشد و فرمود در این زمین زاده رسول خدا خاتم انبیاء کشته می شود و خون تو به جهتموافقت آن عزیز است.
4- وروی ان اسماعیل کانت أغنامه ترعی بشط الفرات، فأخبره الداعی أنها لاتشرب الماءمن هذه المشرعة منذ کذا یوما فسأل ربه عن سبب ذلک فنزل جبرئیل و قال: یا اسماعیلسل غنمک فانها تجیبک عن سبب ذلک فقال لها: لم لا تشربین من هذا الماء؟ فقالت بلسانفصیح قد بلغنا ان ولدک الحسین علیه السلام سبط محمد صلی الله علیه و آله یقتل هناعطشانا فنحن لانشرب من هذه المشرعة حزنا علیه .(31)

وقتی که اسماعیل گوسفندان خود را به کنار فرات برده بود چوپان به او گفت که چندروز است گوسفندان آب نمی آشامند اسماعیل سبب و علت را از خدا پرسید جبرئیل نازل شدو گفت ای اسماعیل از گوسفندان خودت سؤال کن گوسفندان به زبان فصیح گفتند که فرزندپیامبر خاتم و سبط محمد صلی الله علیه و آله کشته می شود اینجا عطشان و تشنه و مابه خاطر حزن و همدردی با حسین علیه السلام آب نمی خوریم.

5- وروی ان موسی کان ذات یوم سائرا و معه یوشع بن نون، فلما جاء الی أرض کربلانخرق نعله، و انقطع شراکه ودخل الخسک فی رجلیه و سال دمه فقال: الهی أی شی ء حدثمنی؟ فأوحی الیه أن هنا یقتل الحسین علیه السلام و هنا یسفک دمه، فسالَ دمک موافقةلدمه .(32)

روزی موسی با یوشع بن نون سیر می کردند وقتی به زمین کربلا رسید کفش آن جناب پارهو بند آن باز شد و خار به پای موسی خورد و خون جاری گشت علت را پرسید وحی آمد کهدر این موضع حسین علیه السلام کشته می شود و خون تو به جهت موافقت خون حسین علیهالسلام جاری گشت.

6- وروی ان سلیمان کان یجلس علی بساطه و یسیر فی الهواء، فَمرّ ذات یوم و هو سائرفی أرض کربلا فأدارت الریح بساطه ثلاثه دورات حتی خاف السقوط فسکنت الریح و نزلالبساط فی أرض کربلا. فقال سلیمان للریح: لم سکنتی؟ فقالت: ان هنا یقتل الحسینعلیه السلام فقال و من یکون الحسین علیه السلام فقالت: هو سبط محمد المختار...(33)

حضرت سلیمان بر فرش سوار بود و در هوا سیر می کرد روزی هنگامی که در حرکت بود بهزمین کربلا رسید باد بساط او را سه دفعه دور داد. به طوری که سلیمان ترسید سقوطکند باد آرام شد و فرش در زمین کربلا فرود آمد از باد علت را سؤال کرد باد گفت دراین محل حسین علیه السلام کشته می شود. پرسید حسین علیه السلام کیست باد گفت سبطپیامبر مختار محمد صلی الله علیه و آله است.

7- وروی ان عیسی کان سائحا فی البواری و معه الحوارین فمروا بکربلا فرأوا أسداکاسرا قد أخذ الطریق فتقدم عیسی الی الأسد. فقال له: لم جلست فی هذا الطریق؟ وقال:لاتدعنا نمر فیه؟ فقال الأسد بلسان فصیح: انی لم أدع لکم الطریق حتی تلعنوا یزیدقاتل الحسین علیه السلام فقال عیسی علیه السلام و من یکون الحسین؟ قال: هو سبطمحمدالنبی صلی الله علیه و آله الأمّی و ابن علی الولی .(34)

روایت شده که حضرت عیسی با حواریون در بیابان در حال رفتن بودند که به زمین کربلارسیدند و دیدند که شیری خشمگین و ناراحت راه را گرفته پس حضرت عیسی جلو رفتند وگفتند چرا در این راه نشسته ای و نمی گذاری که ما عبور کنیم پس شیر با زبان فصیحگفت: من راه را برای شما باز نمی کنم تا اینکه قاتل امام حسین علیه السلام را کهیزید است لعن کنید پس عیسی علیه السلام گفت که حسین کیست.

شیر گفت او فرزند حضرت محمد صلی الله علیه و آله که پیغمبر امی (درس نخوانده) میباشد و پسر علی علیه السلام که ولی رسول خدا است می باشد.

ملائکه و تربت امام حسین علیه السلام

در نزد ملائکه مقرب خداوند تربت حضرت سیدالشهداء علیه السلام از جایگاه و منزلتبالائی برخوردار است و آنان هم احترام خاصی برای تربت آن حضرت قائل هستند کمااینکه در احادیث متعددی به این مسئله اشاره شده است.

عن ابی عبداللّه علیه السلام قال ان الحور العین اذا بصرن بواحدمن الاملاک یهبطالی الارض الأمر ما یستهدین منه السبح و التربة من طین قبر الحسین علیه السلام.(35)

امام صادق علیه السلام می فرمایند هر گاه ملائکه به زمین نازل می شوند حورالعین ازآنها خواهش می کنند تا تسبیح و تربت قبر حسین علیه السلام را برای آنان هدیهببرند.

تربت امام حسین علیه السلام دوای هر درد و امان از هر خوف

در احادیث متعددی بر این نکته تأکید شده است و بزرگان دین هم بسیار سفارش کرده اندکه برای دوای دردهایتان از تربت امام حسین علیه السلام کمک بگیرید و در طول تاریخبودند افرادی که به محضر ائمه معصومین صلوات الله می رسیدند و دردی لاعلاج داشتندامام معصوم علیه السلام مقداری از تربت حضرت علیه السلام به مریض می دادند و مریضشفاء می گرفت و دردش تسکین می یافت و سفارش می کردند که تربت امام حسین علیهالسلام شفای هر دردی است.

1- عن جابربن یزید الجعفی قال سمعت ابا جعفر محمدبن علی علیه السلام یقول: طین قبرالحسین علیه السلام شفاء من کل داء و أمان من کل خوف و هولمن أخذله .(54)

از امام باقر علیه السلام روایت شده که می فرمودند: خاک قبر امام حسین علیه السلامشفاء از هر دردی است و امان از هر خوف و ترسی است البته برای کسی که با این نیت وعقیده آن را بگیرد.

2- شکا رجل الی ابی عبداللّه علیه السلام البرص فأمر علیه السلام ان یأخذ طین قبرالحسین علیه السلام بماء السماء ففعل ذلک فبرء .(55)

مردی به امام صادق علیه السلام از مرض برص (پیسی) شکایت کرد. حضرت امر کردند که ازخاک قبر امام حسین با آب باران مقداری گل درست کند پس اینکار را انجام داد واستفاده کرد و خوب شد.

3- عن احمدبن ابی عبداللّه البرقی عن ابیه باسناده عن بعض اصحابنا قال دفعت الیامرأة غزلاً و قالت لی ادفعه بمکة لیخاط به کسوة الکعبه فکرهت ان ادفع الی الحجبهو انا اعرفهم فلما صرت الی المدینة دخلت علی ابی جعفر علیه السلام فقلت جعلت فداکان امرأة اعطتنی غزلا و امرتنی ان ادفعه بمکه لیخاط به کسوة الکعبه فکرهت ان ادفعهالی الحجبه فقال اشتر به عسلاً و زعفرانا و خذ طین قبر ابی عبدالله علیه السلام واعجنه بماء السماء و اجعل فیه شیئا من العسل و الزعفران و فرقه علی الشیعه لیداو وابه مرضاهم .(56)

راوی می گوید زنی پارچه دوخته شده ای را به من داد و گفت که آن را به مکه ببر تااینکه پرده کعبه با آن دوخته شود راوی می گوید کراهت داشتم که آن را به مأمورانکعبه بدهم چون می شناختم آنها را، وقتی که به مدینه آمدم به امام باقر علیه السلامعرض کردم فدایتان شوم زنی پارچه ای به من داد که به کعبه ببرم اما کراهت داشتم کهآن را به مأموران آنجا بدهم حضرت فرمودند: با آن پارچه مقداری عسل و زعفران بخرد وخاک قبر امام حسین علیه السلام و آن را با آب باران مخلوط کند و سپس مقداری عسل وزعفران به آن اضافه کند و بین شیعیان تقسیم کند تا مرض های خودشان را با آن مداواکنند.

توصیه به گذاشتن تربت در کفن میت

یکی از سنت هایی که ائمه معصومین هم به آن سفارش کرده اند همراه بودن تربت حضرتسیدالشهداء است با میت و در بعضی از روایات توصیه شده است که در وقت غسل دادن میتتربت را با آب کافور مخلوط کنند ومیت را با آن غسل بدهند همچنین وقتی میت را کفنمی کنید مقداری از تربت را روی سینه او و یا به پیشانی او مالیده و در کفن اوهمراه میت دفن کنید. که این کار امان است برای میت در داخل قبر و در فردای قیامت.
و یجعل معه شی ء من تربة الحسین علیه السلام فقد روی (69)

در روایتی دیگر دارد:

و یجعل معه فی اکفانه شی ء من طین القبر و تربة الحسین بن علی علیه السلام.

و در فقه شیعه هم سفارش شده است که مستحب است کمی از تربت حضرت سیدالشهداء میان دوچشم میت ریخته شود که این کار امان است برای میت در قبر.

کمااینکه در روایات است که روش ائمه علیهم السلام هم همین بود من جمله در احوالاتبی بی شطیطه که زن مؤمنه ای بود و در نیشابور زندگی می کرد ، اموالی را از مردم درداخل کیسه ای جمع کردند به محضر امام فرستادند که دارد حضرت امام موسی بن جعفرعلیه السلام فقط اموالی که از بی بی شطیطه بود را قبول کردند به خاطر پاکی مال وطهارت در مال او بعد امام به آن فرستاده اموال فرمودند که بی بی شطیطه چند روزدیگر بیشتر زنده نیست ، وقتی آن زن مؤمنه از دنیا رفت ، در روایت است که فتزاحمتالشیعة علی الصلاة علیها مردم تزاحم کردند در نمازگذاردن بر بدن پاک او ، جمع شدهبودند برای نماز خواندن ، فرأیت اباالحسن علیه السلام علی نجیب فنزل ، دیدند امامموسی بن جعفر که سوار بر مرکبی بودند آمدند و بر بدن او نماز خواندند. این پاکی وطهارت او را می رساند که امام علیه السلام بیایند و بر بدن او نماز بخوانند وقتیاو را کفن کردند و در داخل قبر به دستور امام گذاشتند.

و طرح فی قبرها من تراب قبر ابی عبدالله.

مقداری از خاک قبر حضرت امام حسین علیه السلام راداخل قبر او و یا روی کفن اوگذاشتند یا پاشیدند. (70)

توقیع امام زمان علیه السلام

مرحوم آیت الله شهید دستغیب نقل می کند: در توقیع مبارک حضرت مهدی علیه السلام نیزاذن داده شده است که یکی از شیعیان در زمان غیبت صغری می نویسد آیا جایز است ماتربت حضرت سیدالشهداء را با میت در قبر بگذاریم یا با تربت روی کفن بنویسیم. حضرتدر پاسخ فرمودند هر دو جایز است و کار پسندیده ای است.

(یوضع فی القبر مع المیت و یخلط بحنوطه انشاءالله) (71)

البته باید رعایت احترام تربت بشود که مهر یا تربت مقابل یا زیر صورت میت باشدبلکه به برکت خاک قبر حسین علیه السلام قبر میت محل امن باشد ، از هر بلا و آفت وعذابی در امان گردد و اگر در خود خاک کربلا دفن شود چه بهتر.

تربت امام حسین علیه السلام موجب برکت

یکی از آداب که توصیه فراوان شده است به آن ، همراه داشتن تربت حضرت سیدالشهداءاست چه در سفر و چه در غیر سفر و در خانه و مال و غیره.

که در روایت هم تصریح به این شده است که موجب حفظ از خطر و موجب برکت است. «قراردهید خاک قبر امام حسین علیه السلام را در میان اموالتان که این موجب برکت است وبه مالتان برکت می دهد». (72)

مرحوم حاج شیخ عبدالحسین امینی علیه السلام صاحب کتاب ارزشمند الغدیر ضمن توصیههایی درباره تربت حضرت سیدالشهداء علیه السلام می فرمایند خوب است انسان تربت رادر پارچه ای قرار دهد و در خانه به عنوان یادبود از ریحانه رسول خدا صلی الله علیهو آله نگهداری کند. (73)
در مسافرت هم توصیه شده است که تربت را همراه داشته باشید که این انسان را حفظ میکند از خطرات، عن الکاظم علیه السلام انه قال: انا ضامن لمن یخرج یرید سفرا معتماتحت حنکه ان لایصیبه السرق و لاالغرق و لااحرق و تأخذ معک شیئا من تربة الحسینعلیه السلام.

امام موسی بن جعفر علیه السلام می فرمایندمن ضمانت می کنم برای کسی که به مسافرتمی رود که اصابت نکند به او نه دزدی و نه اینکه غرق شود و نه این که مالش آتشبگیرد در صورتی که همراهش مقداری تربت امام حسین علیه السلام داشته باشد.

امام می فرمایند من این را ضمانت می کنم.

فضیلت افطار با تربت امام حسین علیه السلام

در باب افطار کردن روزه سفارش شده در روایات که با خرما و یا نمک و غیره باشد. ولیمهمتر و بالاتر از این ها که خیلی تأکید شده است افطار کردن به وسیله تربت حضرتسیدالشهداء است.

قال علی بن محمد النوفلی لابی الحسن علیه السلام (حضرت امام هادی علیه السلام )انی أفطرت یوم الفطر علی طین القبر و تمر. فقال له: جمعت بین البرکة و السنة (74)

علی بن محمد نوفلی می گوید به امام هادی علیه السلام گفتم من با تربت امام حسین وخرما افطار می کنم امام علیه السلام فرمودند: جمع می کنی بین برکت و سنت که تربتامام حسین برکت است و خرما سنت است که به واسطه آن افطار می کنند.

وروی عن العالم: افضل ما یفطر علیه طین قبر الحسین علیه السلام .(75)

برترین چیزی که افطار می شود به واسطه آن تربت قبر امام حسین علیه السلام است.

---

منابع:

(20) - بحارالانوار، ج 45، ص 89.
(21) - کامل الزیارات ص 267، ج 33 ؛ بحارالانوار: 101 ص 106 ؛ وسائل الشیعه 14ص514.
(22) - تهذیب الاحکام: 6ص 72 ؛ کامل الزیارات: 268 ح 4 ؛ وسائل 14 ص 516 ؛ بحار:101ص 107.
(23) - کامل الزیارات: 270 ح 12 ؛ بحارالانوار: 101 ص 116 ح 42 ؛ وسائل الشیعه:14ص 516 ، ج 6.
(24) - کامل الزیارات: 269 ؛ بحارالانوار: 101ص 109 16 ؛ مستدرک الوسائل: 10 ، ص262.
(25) - کامل الزیارات: 112، ح 3 ؛ مستدرک الوسائل: 10 ، ص 320 ؛ بحارالانوار: 101، ص 106، ح 1.
(26) - بحارالانوار، 29، ص 419.
(27) - المزار: 1 ، ص 27 ؛ تهذیب: 6 ، ص 38 24 ؛ کامل الزیارات: 48.
(28) - بحارالانوار: ج 44، ص 242- العوالم، الامام الحسین، ص 101، ح 1.
(29) - بحارالانوار: 40 ، ص 243 38 ؛ العوالم ، الامام الحسین علیه السلام : 120 ،ص 3.
(30) - بحارالانوار: 40 ، ص 243 39 ؛ العوام: الامام الحسین علیه السلام : 102 ، ص3.
(31) - بحارالانوار: 40 ، ص243 40 ؛ العوالم: الامام الحسین علیه السلام : 102 ، ص4.
(32) - بحارالانوار: 40 ، ص 244 41 ؛ العوالم: الامام الحسین علیه السلام : 103 ،ص 5.
(33) - بحارالانوار: 40 ، ص 244 42 ؛ العوالم: الامام الحسین علیه السلام : 103 ،ص 6.
(34) - بحارالانوار: 44 ، ص 244 ، ص 43 ؛ العوالم: الامام الحسین علیه السلام :103 ، ص 7.
(35) - مکارم الاخلاق: ص 281 ؛ بحارالأنوار: 101، ص 134 ؛ وسائل الشیعه: 40 ، ص1033 ؛ جواهر الکلام: 10 ، ص 405.
(36) - المزار: 1 ، ص 133 ؛ وسائل الشیعه: 4 ، ص 1033 ؛ مستدرک الوسائل: 4 ، ص 13؛ بحارالانوار: 85 ، ص 333 ؛ مکارم الاخلاق: ص 326.
(37) - دارالسلام عراقی: ص 518.
(38) - تاریخ دمشق: 14 ، ص 244.
(39) - تاریخ دمشق: 14 ، ص 244 ؛ سیر الأعلام: 3 ، ص 317.
(40) - گناهان کبیره: ج 2 ، ص 390.
(41) - امالی طوسی 320.
(42) - مفاتیح الجنان: باب آداب تربت امام حسین علیه السلام ، ص 475.
(43) - مجلسی : تاریخ چهارده معصوم ص: 528 نقلاً از امالی شیخ طوسی ص 310.
(44) - تهذیب الاحکام: ج 6 ، ص 74 ؛ وسائل الشیعة: 10 ، ص 414 ؛ المزار: ص 146.
(45) - الوسیلة: ص 363.
(46) - النهایة: ص 590.
(47) - السرائر: ج 3، ص 124.
(48) - کشف الرموز: ج 2، ص 370.
(49) - ذکری، ص 161، لمعه: ص 219.
(50) - حدائق الناظرة: ج 10، ص 275.
(51) - مستند الشیعة: ج 2، 416.
(52) - جواهر الکلام: ج 36، ص 358.
(53) - جامع المدارک: ج 5، ص 167.
(54) - کافی: ج 6، ص 378- تهذیب الاحکام: ج 9، ص 89، وسائل الشیعه، ج 10، ص 411المزار: ص 149.
(55) - مکارم الاخلاق: ص 384 - بحارالانوار: ج 95، ص 80، ح 5.
(56) - کافی: ج 4، ص 243- وسائل الشیعة. ج 17، ص 75- بحارالانوار: ج 99، ص 68، عللالشرایع: ج 2، ص 410.
(57) - مکارم الاخلاق: ص 166 - وسائل الشیعة: ج 16، ص 397، بحارالانوار: ج 101، ص132.
(58) - کامل الزیارات: ص 465، ح 8، مصباح المتهجد: ص 732.
(59) - مکارم الاخلاق: ص 167.
(60) - تهذیب الاحکام: ج 6، ص 74- بحارالانوار: ج 101، ص 118، ح 2، بشارة المصطفی:ص 214.
(61) - کامل الزیارات: ص 278- بحارالانوار: ج 101، ص 124، ح 23.
(62) - گناهان کبیرة: ج 2، ص 565، نقلا عن کامل الزیارات: ص 276 اختصاص مفید: ص52.
(63) - جامع الاحادیث الشیعه: ج 12، ص 533.
(64) - فوائد الرضویه: ص 695.
(65) - کرامات الاولیاء، ص 128.
(66) - تهذیب الاحکام: ج 6، ص 74.
(67) - فضائل و معجزات: ج 3 ، ص 70.
(68) - منتهی المطلب: 1 ، ص 461 ؛ وسائل الشیعه: 2 ، ص 742 ؛ بحارالانوار: 82 ، ص45.
(69) - مستدرک الوسائل: 2، ص 216.
(70) - مدینة المعاجز: ج 6، ص 420، مستدرک الوسائل: ج 2، ص 216. الامام علی: ص461.
(71) - تهذیب الاحکام: 6 ، ص 76 ؛ بحارالانوار: 53 ، ص 165.
(72) - کامل الزیارات: 278.
(73) - راه و روش ما راه و روش پیامبر: ص 226.
(74) - من لایحضر الفقیه: 2 ، ص 174 ؛ تحت القول ، ص 448 ؛ منتهی المطلب: 2 ، ص628 ؛ بحارالانوار: 71 ، ص 342.
(75) - فقه الرضا علیه السلام : 210 ؛ مستدرک الوسائل: 6 ، ص 130 ؛ بحارالانوار91، ص 133 ، ح 33.
(76) - کامل الزیارات: 286 ؛ وسائل: 16، ص 397، ح 5 ؛ بحارالانوار: 101 ، ص 130 ،ح 49.