جایگاه حلقه ازدواج از گذشته های بسیار دور تا امروز

[معمار حانیه]

صدای همهمه و شادی در فضای اتاق می پیچد و نقل و سکه روی سر عروس و داماد چون باران فرو می ریزد و اینک حلقه ها که نشانه پیوندی دائمی است بر انگشتان آن دو می درخشد و این یعنی پایبندی و تعهدی همیشگی برای یک زندگی مشترک، اما هیچ وقت به این فکر کرده اید که چرا حلقه به دست کردن، خود جزئی از مراسم با شکوه ازدواج است یا چرا حلقه در انگشت چپ باید قرار بگیرد؟

صدای همهمه و شادی در فضای اتاق می پیچد و نقل و سکه روی سر عروس و داماد چون باران فرو می ریزد و اینک حلقه ها که نشانه پیوندی دائمی است بر انگشتان آن دو می درخشد و این یعنی پایبندی و تعهدی همیشگی برای یک زندگی مشترک، اما هیچ وقت به این فکر کرده اید که چرا حلقه به دست کردن، خود جزئی از مراسم با شکوه ازدواج است یا چرا حلقه در انگشت چپ باید قرار بگیرد؟
با اندکی تحقیق و کاووش در تاریخچه حلقه به راحتی پاسخ این سوالات را در می یابید.
استفاده از حلقه، هم در دوره ازدواج و هم در دوره نامزدی تاریخچه ای طولانی دارد.
جایگاه حلقه در دیگر تمدن ها

در یونان مدرن، دو حلقه مورد استفاده قرار می گرفت، حلقه طلایی برای داماد و حلقه نقره برای عروس که به نشانه یگانگی و برابری مبادله می شد ولی در واقع ارزش بیشتر حلقه مردان نشان دهنده موقعیت آن ها بود.در میان یهودیان قدیمی انتخاب عروس همواره به وسیله بزرگ ترها و والدین انجام می شد و سپس این انتخاب با انجام عقد و پیمان زناشویی که همراه با هدایایی بود تثبیت می شد.در انجیل اشاره ای به حلقه نامزدی نشده است، اما در پیدایش حلقه به عنوان نماد وفاداری و دوستی اشاره شده است، عقیده ای نیز وجود دارد که در دوره حضرت موسی(ع) حلقه وجود نداشته اما در دوره های بعد به وجود آمده است.
در دوره ای نیز حلقه آهنی موسوم بوده که به نشانه تعهد برای عروس فرستاده می شده این حلقه آهنی به عنوان نماد دوام پایداری ازدواج ساخته می شده است.
البته در دوره های قبل حلقه هایی از جنس برنج و مس نیز دیده شده و از نظر شکلی نیز یک حلقه ساده همیشه تنها شکل حلقه ازدواج نبوده و گاهی اشکال مختلفی روی آن تراشیده و کنده کاری شده است مثل یک کلید برای نشان دادن اقتدار خانگی زن.در قرن های ۱۵ و ۱۶ ایتالیایی ها از حلقه ازدواجی استفاده می کردند که عمدتا از جنس نقره بود و با مینای سیاه مینا کاری می شد.
اروپاییان قرون وسطی نیز ازالماس برای حلقه استفاده می کردند و قدرت آن را حافظ پیمان ازدواج می دانستند.دهقانان ایرلندی نیز بر این عقیده بودند که ازدواج بدون حلقه ای از جنس طلا قانونی و مشروع نیست.
خورشید و ماه نیز نمادی از حلقه بود

در ارکنی (منطقه ای در اسکاتلند) دو میدان بزرگ به احترام ماه و خورشید وجود داشت. قرن ها پیش اگر دوشیزه ای قصد ازدواج داشت به گردش دور سنگ می پرداخت که به نام ماه نام گذاری شده بود و پسر نیز به دور حلقه خورشید می گشت؛ سپس هر دو در محل سنگی که نام آدین (خدای خدایان) نام گذاری شده بود به یکدیگر می رسیدند و آن ها به این وسیله وفاداری و تعهد نسبت به یکدیگر را اعلام کرده و زن و شوهر می شدند.
حلقه تنها در انگشت قرار نمی گرفت

در ایسلند که نامزدی و ازدواج هر دو به وسیله پول پذیرفته می شد حلقه، کمتر ضروری به نظر می رسید چرا که انتظار می رفت دختر هدایای خود را نقدی دریافت کند، با این حال حلقه در این کشور نیز استفاده می شد اما به سختی حلقه انگشت نام می گرفت چرا که به اشکال مختلف از استخوان، سنگ، کهربای سیاه، طلا و نقره ساخته می شود گاهی اوقات به حدی پهن بود که اجازه نمی داد دست از آن عبور کند.
در مراسم نامزدی داماد چهار انگشت و کف دست خود را از این حلقه عبور می داد و با این روش می توانست دست عروس خود را بگیرد.
حلقه و انگشتان رسم زده

انداختن حلقه در انگشت چهارم دست چپ بر اساس این اعتقاد قدیمی صورت می گیرد که رگ این انگشت به طور مستقیم به قلب می رسد.
این واقعیت هم وجود دارد که فلز کم استقامت تر در انگشت و دستی که کمتر از آن و انگشتان دیگر استفاده و کمتر دچار صدمه و آسیب می شود.
در میان بعضی از اقوام پیشین حلقه در دست راست انداخته می شد و بعدها به دست چپ تغییر کرد یعنی همان دستی که از لحاظ رتبه پایین تر است.همچنین عده ای معتقدند این انگشت به دلیل این رسم قدیمی بر دیگر انگشتان مرجع شده که انگشت اول (شست) را به نام پدر، انگشت دوم به نام پسر و انگشت سوم را به نام روح القدس نام گذاری کرده اند.
بنابراین داماد پس از این که سه انگشت را نام برد و از آن ها گذشت حلقه را به دست عروس می اندازد.قدیمی ترین گزارش از تبادل حلقه ازدواج از مصر باستان به دست آمده که مربوط به ۴۸۰۰ سال پیش است.
حلقه و جایگاه آن در جوامع فعلی

اکنون نیز حلقه و پذیرش آن بخشی از مراسم ازدواج است و بیشترمردم حلقه را در دست چپ خود می اندازند گر چه برخی زنان اروپایی در دست راست هم از آن استفاده می کنند.
در اسکاندیناوی هم رسمی است که برخی زنان از سه حلقه استفاده می کنند برای نامزدی، برای ازدواج و برای مادر شدن.
روس های یهودی نیز حلقه ازدواج را در انگشت سبابه می اندازند.استفاده مردان از حلقه نسبتا جدید است تا میانه قرن ۲۰ بیشتر زنان بودند که حلقه در دست می کردند که شاید یادآور روزهایی بود که زنان جزوی از املاک و دارایی همسرانشان بودند.بعد از جنگ جهانی دوم بسیاری از مردان با جدایی های طولانی مدت از همسران خود مواجه شدند و از آن زمان آن ها نیز شروع به استفاده از حلقه به عنوان نشانه ای از تاهل کردند یعنی آن چه موجب می شود همواره به یاد همسران خود باشند.


منبع: http://www.aftabir.com/articles/view...1-%D8%AA%D8%A7