ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز
ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز بزرگترین و سنگین ترین شناورهای جنگی ساخته شده در طول تاریخ هستند. ناوهای این کلاس رسما به عنوان دومین نسل ناوهای هواپیمابر اتمی طراحی شدند. اولین و تنها ناو هواپیمابر اینترپرایز امسال پس از نیم قرن بازنشسته شد و به این ترتیب ناوهای کلاس نیمیتز و ناوهواپیمابر شارل دوگل فرانسه تنها ناوهای هواپیمابر فعلی دنیا هستند که از پیشران اتمی استفاده می کنند.

ناوهای این کلاس با 100 تا 106 هزار تن وزن 332 متر طول دارند و عرض آنها در عریض ترین قسمت به 76 متر می رسد . این ناوها به صورت متوسط توان حمل 85 تا 90 هواگردبال ثابت یا بالگرد را با خود دارد. مجموعا ده ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز تولید شده که در آینده نمونه های قدیمی تولیدی از این کلاس با ناو های جدید کلاس فورد جایگزین خواهد شد .



تانک Panzer VIII Maus
بزرگترین تانک و سنگین ترین خودرو زرهی جهان به طول 10 متر و ارتفاع بیش از 3 متر را آلمانی ها با نام موش در اواخر جنگ جهانی دوم ساختند. این موش غول آسا 200 تنی وزن داشت و طرح اولیه اش را فردیناند پورشه به هیتلر پیشنهاد داده بود. قطر زره این تانک در زخیم ترین قسمت خود به 460 میلی متر می رسید و یک توپ 128 میلی متری با 32 گلوله به همراه سلاح ثانویه ای 75 میلی متری مجهز می شد.

با این حال بر خلاف ظاهر پر جلوه خود خودروی زرهی سنگینی بود که عملا هیچ موتور متعارفی نمی توانست نسبت به رانش به وزن مناسب را برای تحرک آن فراهم کند. تا پایان جنگ تنها دو پیش نمونه از این سوپر تانک سنگین تکمیل شد که هر دو پس از سقوط آلمان نازی به دست ارتش شوروی افتادند.



بمب افكن استراتژیك Convair B-36
بی 36 نخستین بمب افکن اتمی آمریکایی هاست که می شود گفت بزرگترین هواپیمای موتور پیستونی ساخته شده در تمام تاریخ هوانوردی بود. این هواپیما در عین حال با پهنای بالی برابر 70 متر عریض ترین هواپیمای نظامی ساخته شده تا به امروز نیز به شمار می رود.(البته با کنار گذاشتن هواپیماهای ترابری و سوخت رسان نظامی) این بمب افکن با برد رزمی حدود 9500 کیلومتر نخستین بمب افکن قاره پیمای دنیا نیز به شمار می رفت.

با این به خاطر نداشتن توان سوخت گیری هوایی برای پرواز در مسیر دور تر نیازمند پست های سوخت گیری در میانه مسیر پروازی خود بود . بی 36 تنها بمب افکنی که در سال های پایانی خود از ترکیب نامعمولی از 10 موتور شامل شش موتور پیستونی رو به عقب و چهار موتور توربوجت کمکی استفاده می کرد. مجموعا 384 فروند بی 36 تولید شد که بیشتر این هواپیماها کمتر از یک دهه در خدمت باقی ماندند تا در نهایت با بی 52 جایگزین شدند.



زیر دریایی کلاس تایفون
زیر دریایی های اتمی کلاس آکولای روسیه یا آن طور که ناتو آنها را خطاب می کند تایفون با 175 متر طول بزرگترین زیردریایی های ساخته شده تا به امروز به شمار می روند. این زیر دریایی های غول پیکر با ظرفیت 160 نفر و توان حمل 20 موشک بالستیک می توانستند برای 120 روز پیاپی زیر آب باقی بمانند. ارتش سرخ این زیردریایی ها را در آخرین سال های جنگ سرد به عنوان پاسخی به زیر دریایی های اتمی آمریکایی کلاس اوهایو سفارش داد. تا آن زمان موشک های بالستیک شوروی بزرگتر از انواع آمریکایی بودند. برای مثال موشک آر 39 تقریبا دو برابر بزرگ تر از موشک ترایدنت آمریکایی بود. در نتیجه برای جای دادن این موشک ها زیر دریایی بزرگ تری مورد نیاز بود و همین موضوع زمینه پیدایش تایفون را فراهم کرد.

مجموعا شش زیر دریایی کلاس تایفون سفارش داده شد که از این بین تنها 3 فروند توانستند از آشوب پس از فروپاشی شوروی جان سالم به در ببرند. از میان این 3 زیردریایی نیز امروزه تنها دیمیتری دونسکوی که نخستین زیردریایی ساخته شده از این کلاس بود همچنان در خدمت حضور دارد. نیروی دریایی روسیه سال پیش به خاطر هزینه بالای نگهداری و بازسازی برنامه به روزرسانی تمامی زیردریایی های باقی مانده از کلاس تایفون را لغو کرد تا در آینده نزدیک این زیردریایی را به طور کامل بازنشسته کند.



Schwere Gustav

این توپ 1350 تنی بزرگترین و سنگین ترین توپی است که در طول تاریخ ساخته شوده و طی شرایط رزمی استفاده شده است. این توپ را شرکت آلمانی کورپ طی آخرین سال های دهه 1930 به سفارش ستاد ارتش آلمان با هدف گلوله باران استحکامات ماژینو طراحی کرد.

با این حال زمانی که هنوز ساخت توپ به پایان نرسیده بود فرانسه خیلی راحت سقوط کرد و توپ عملا در جبهه های غربی مجالی برای استفاده و خود نمایی نیافت. کروپ در مجموع 2 نمونه از این توپ 47 متری تولید کرد که اولی اشویقر گوستاو(به معنی گوستاو سنگین) و دومی دورا نامیده شد. گوستاو در جریان عملیات بارباروسا به شکل موثری مورد استفاده قرار گرفت ؛ با این حال حمل و نقل پر دردسر آن از طریق خطوط ریلی و مدت زمان زیادی که برای سر هم کردن و آماده سازی اش بود نیاز بود که تا حد زیادی اهمیت این توپ را از بین برد.

گوستاو با کالیبری برابر 31 اینچ(80 سانتی متر)می توانست در هر دقیقه یک گلوله را تا فاصله 35 کیلومتری شلیک کند. این توپ در طول عقب نشینی طولانی مدت آلمانی ها از خاک شوروی نابود شد و دوراهم که تازه برای عملیات به شوروی آورده شده بود در نهایت به دست نیروهای آمریکایی افتاد.
منبع:http://hawax.blogfa.com/post/312