در مطالعه جدیدی که در Nature Communication به چاپ رسیده است، دانشمندان دانشگاه Uppsala برای اولین بار مطالعه‌ای در ابعاد گستره برروی تاثیر عوامل ژنتیکی، بالینی و شیوه زندگی بر میزان پروتئین موجود در جریان خون انجام داده اند. نتایج این تحقیق نشان می دهد ژنتیک و شیوه زندگی، عواملی تعیین کننده در میزان سطح پروتئین می باشند. این یافته ها به میزان قابل توجهی استفاده از نشانگرهای زیستی برای شناسایی بیماری ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

نشانگرهای زیستی مورد استفاده برای تشخیص بیماری ها، باید تغییر در سطح پروتئینی را فقط برای افرادی که از بیماری خاصی رنج می برند نشان دهند. در صورت بیمار نبودن، این نشانگرها نباید تغییری پیدا کنند. با بررسی ۹۲ نشانگر پروتئینی برای سرطان و التهاب در یک مطالعه بالینی بین ۱۰۰۰ فرد سالم، دانشمندان دانشگاه Uppsala برای اولین بار اهمیت ژنتیک، بالین و شیوه زندگی را بر روی سطح پروتئین های موجود در جریان خون کشف کردند. نتایج این مطالعه نشان می دهد عوامل ارثی تاثیری بیش از ۷۵ درصد بر روی سطح پروتئین ها دارند و یک بررسی کلی ژنتیکی ۱۶ ژن موثر بر روی سطح پروتئین های خون را کشف کرد.

یکی از محققان بخش ایمونولوژی، ژنتیک و پاتولوژی دانشگاه Uppsala، Stefan Enroth، می گوید:

" این نتایج بسیار مهم می باشند زیرا نشان می دهند که کدام متغیرها برای ایجاد تغییر در مقادیر پروتئینی، با اهمیت هستند. اگر این عوامل شناسایی شوند، می توانیم این متغیرها را بهتر تفسیر کنیم و دید بهتری بین مقادیر افزایش یافته و مقادیر طبیعی به دست آوریم. با ادامه این مطالعات ممکن است نشانگرهای زیستی بیشتری را به صورت بالینی به کار بریم."

بر مبنای این مطالعه، ژنتیک و شیوه زندگی به همراه هم در بعضی موارد بیش از ۵۰ درصد تغییرات میزان پروتئین خون در بین افراد سالم را منجر شده اند. این بدان معنی است که اطلاعات در زمینه عوامل ژنتیک و شیوه زندگی باید در کنار هم برای تعیین نشانگرهای زیستی کاربردی مد نظر قرار بگیرند.




منبع



http://bionet.ir/%da%98%d9%86%d8%aa%...%db%8c-%d8%a7/