کانیهای فرومنیزین

بیوتیت که فراوانترین کانی فرومنیزین این سنگها است رنگش از قهوه‌ای در تراکیتهای معمولی تا تقریبا کدر در تراکیتهای قلیایی تغییر می‌نماید. بیوتیت تقریبا همیشه در این سنگ به صورت بلورهای درشت دیده می‌شود که معمولا قسمتی از آن به
منیتیت
و
پیروکسن
و کانی‌های دیگر تبدیل شده است.

پیروکسن که در تراکیتهای معمولی دیده می‌شود دیو سپید است و در تراکیتهای قلیایی دیو سپید ، اوژیت و اژرین دیده می‌شود. پیروکسن که در خمیره تراکیتهای قلیای یافت می‌شود اژرین است. در تراکیتهای معمولی
هیپرستن
نیز گاهی دیده می‌شود.
کانیهای فرعی

کانیهای فرعی که در تراکیتها دیده می‌شود عبارتست از منیتیت ، ایلمنیت ، اسفن ،
آپاتیت
و زیر کف. بعضی از انواع تراکیتها دارای مقدار کمی
کوارتز
می‌باشد و برخی نیز دارای تریدیمیت است. کانیهای ثانویه‌ای که در این سنگها وجود دارد عبارتست از
کلریت
،
کلسیت
، منیتیت ،
اپیدوت
و
اپال



ساخت و بافت تراکیتها

اکثر تراکیتها دارای بافت پورفیری و خمیره تمام بلورین هستند که بلورهای درشت اولیه آن اکثرا فلدسپاتهای پتاسیم ، بیوتیت و یا
آمفیبول
و بندرت پیروکسن می‌باشد و کانیهایی که خمیره سنگ را تشکیل می‌دهد معمولا از فلدسپاتهای پتاسیم ، پلاژیوکلاز ، آمفیبول ، پیروکسن‌های قلیایی تشکیل شده است. یکی از خمیره‌های خیلی معمولی خمیره‌ای است که از سانیدین تشکیل شده و دارای بافت جریانی می‌باشد.
محل تشکیل تراکیتها

تراکیتها به صورت سنگهای آتشفشانی ، توده‌های کوچک نفوذی و همچنین توده‌های فرعی در حاشیه بازالتهای اقیانوسی یافت می‌شود که در این حالت تدریجا به فنولیت تبدیل می‌شود و همچنین همراه با توده‌های بازالتی الیوین‌دار در خشکیها همراه با فنولیتها و ریولیت‌ها دیده می‌شود