دوران نامزدي




يکي از اموري که در زندگي مشترک نقش حساسي دارد، « دوران نامزدي» است . اگر با اين دوران ، با ظرافت و ماهرانه برخورد شود و به وظايف مخصوص آن عمل شود، مي تواند در بالندگي و پرباري و استحکام دوران هاي بعدي ، تأثيرعميقي داشته باشد.
سخن عاميانه اي بين مردم هست که مي گويد : «يک روز دوران نامزدي ، بهتر از يک سال دوران بعد از عروسي است !» اين سخن ، هر چند مبالغه آميز است، اما حقيقت مهمي را بيان مي کند ؛ واقعاً دوران نامزدي از جهاتي مهم تر و شيرين تر و پُر بارتر و لذت بخش تر و سازنده تر از دوران پس از عروسي است و مي توان در اين دوران ، شالوده و پايه هاي زندگي آينده را بنا نهاد .
منظور ما از « دوران نامزدي » ، فاصله ي بين عقد و عروسي است . يعني عقد صورت گرفته باشد و يا اگر طرفين براي عقد دائم آمادگي ندارند و مي خواهند در فرصت و مناسبتي خاص و با برپايي جشن، عقد کنند ، مي توانند عقد موقت بخوانند تا زمان عقد دائم فرا رسد . عقد موقت ، قانون و شرايط مخصوصي دارد که بايد رعايت شود و يکي از شرايط آن اين است که : حتماً بايد با اجازه ي پدر دختر باشد ( مانند عقد دائم ).

وظايف دختر و پسر در اين دوران

1- افزايش شناخت نسبت به يکديگر، براي تفاهم بيشتر
هر چند دختر و پسر، در مرحله ي گزينش ، بايد شناخت کافي نسبت به هم پيدا کرده باشند اما علاوه بر آن شناخت ، بايد در دوران نامزدي ، آشنايي ملموس تر و محسوس تر و بيشتري از يکديگر پيدا کنند و با روحيات و اخلاق و ديدگاه هاي هم بيشتر آشنا شوند. در حقيقت ، اين آشنايي و شناخت در دوران نامزدي ، تکميل کننده ي شناخت مرحله ي گزينشي است، آن گاه در پرتو اين آشنايي نزديک و کامل ، خود را براي تفاهم و سازگاري در زندگي مشترک ، آماده مي کنند. آن شناخت ، براي«انتخاب » بود و اين شناخت ، براي « تفاهم و سازگاري».

2- اصلاح و تربيت
اگر کسي صفت و خصوصيتي را در نامزدش مشاهده کند که مورد پسندش نباشد و بخواهد آن را برطرف و يا اصلاح کند ، يا صفت و حالتي را در او ايجاد کند، بهترين دوران براي اين « اصلاح و تغيير و تربيت »، دوران نامزدي است. چون هنوز روابطشان عادي نشده و نسبت به هم احترام و محبت خاصي قائلند . در نتيجه پذيرششان از همديگر بيشتر است و زمينه ي تحول و تغيير و اصلاح ، مساعدتر. ( اما نبايد از ياد برد که نمي توان فردي را که سال ها به شيوه و عادت خاصي خو گرفته ، اساساً و به طور کلي تغيير داد و متحول کرد؛ بنابراين ، منظور اصلاح و تغيير در اصول بنيادين فرد نيست)




3- افزايش محبت
از شرط هاي اصلي سعادت در زندگي زناشويي ،« محبت » است و زمينه ي آن بايد قبل از عقد فراهم شده باشد. اما دوران نامزدي ، بهترين فرصت براي افزايش و تحکيم محبت است. رفتار و گفتار و تمام اعمال نامزدها، در افزايش محبت و يا کاهش آن ، مؤثر است.
بنابراين ، دختر و پسر بايد کاملاً مواظب اعمال خود باشند و از هر عمل پسنديده اي که باعث افزايش محبت مي شود، کوتاهي نکنند و از کارهايي که موجب دلسردي و کاهش محبت مي شود، اجتناب کنند.

4- بها دادن به احساسات و عواطف يکديگر
نامزدها بايد مواظب عواطف و احساسات يکديگرباشند و به آن بها و جواب مناسب دهند. بعضي از نامزدها، به عواطف و احساسات لطيف نامزدشان ، بهاي لازم را نمي دهند و به او «بي اعتنايي» مي کنند و خيال مي کنند اين کارشان باعث عزيزتر شدنشان مي شود! حال آنکه کاملاً برعکس است و چنين رفتاري باعث جريحه دار شدن عواطف نامزدشان مي شود و در نتيجه کينه ي او را به دل مي گيرد و ممکن است لطمه هاي سنگيني به زندگي شان بزند.
خاطرات دوران نامزدي – معمولاً – تا آخر عمر در ذهن مي ماند و در زندگي آينده تأثير دارد ( چه خاطرات شيرين و چه تلخ ).
بنابراين ، رفتار نامزدها بايد کاملاً حساب شده باشد و از اعمالي که به غرور و شخصيت يکديگر لطمه مي زند، اجتناب گردد. بي اعتنايي و سرسنگيني و تکبر در مقابل نامزد، لطمه هاي سنگيني به عواطف و شخصيت او مي زند.
متأسفانه فراوان مشاهده مي شود که پسران جوان از بي اعتنايي و سرسنگيني نامزدشان گله و درد دل دارند و – مثلاً – مي گويند :« هديه اي براي نامزدم گرفتم و با هزار اميد و آرزو به ديدارش رفتم ، اما او بي اعتنايي و بي احترامي کرد و مرا تحويل نگرفت و با دلي شکسته و پر خون از منزلشان بيرون آمدم...»
دختران متدين و با عفت بدانند که اين کارها، لازمه ي تدين و عفت نيست ، بلکه حرام است.
معنا ندارد که دختر، در مقابل نامزدش که به او محرم است و در حقيقت شوهر اوست ، خود را مخفي کند و به او بي اعتنايي نمايد ! بله، اين را قبول داريم که : دختران عفيف و با حيا در اوايل دوران نامزدي ، خجالت مي کشند و نمي توانند با نامزدشان رفتاري خيلي صميمي و محبت آميز داشته باشند؛ پسران هم بايد رعايت حال آنان را بکنند؛ اما اين حالت و خجالت بايد به زودي برطرف گردد و رابطه شان صميمي و پر محبت ، و در عين حال همراه با احترام متقابل باشد .



5- هديه دادن
« هديه » در جلب دل ها و افزايش محبت ها ، نقش عجيبي دارد. بر نامزدها لازم است که از اين نکته ي زيبا و مهم غفلت نکنند.
لازم نيست که هديه ، گران قيمت باشد، بلکه لازم است زيبا و مورد علاقه ي طرف باشد و مهمتر آن که : « با ظرافت داده شود!». هديه دادن ، ظرافت و سليقه ي خاصي را مي طلبد!
اين هم فراموش نشود که : هديه دادن بايد از دو طرف باشد، نه اين که فقط پسر به دختر هديه بدهد . البته پسر بايد بيشتربدهد!

6- نامه نگاري هاي محبت آميز
نوشتن نامه هاي پر محبت و با صفا ، تأثير نکويي در افزايش محبت و استحکام رابطه ي بين نامزدها دارد. حتي اگر دو نامزد به هم نزديک باشند و هميشه يکديگر را ببينند، باز هم نوشتن نامه تأثير خود را دارد. نامزدها مي توانند نامه ها را بنويسند و پس از ملاقات و هنگام جدا شدن از هم ، نامه ها را به يکديگر بدهند. البته هرگاه مسافرتي پيش آمد و از هم دور شدند ، نامه ها بايد بيشتر و مفصل تر شود.
همسراني را مي شناسم که پس از گذشت سال ها از زمان ازدواجشان ، هنوز نامه هاي دوران نامزدي را نگه داشته و مطالعه مي کنند و برايشان خاطره انگيز و لذت بخش است !

7- ملاقات هاي صميمانه دو نامزد بايد در اين دوران شيرين و به ياد ماندني ، ديدارهاي دوستانه داشته باشند. اين ملاقات ها ، اميد و شور و علاقه را درهر دو تقويت مي کند. اين کار نه تنها خلاف عفت نيست ، بلکه باعث تقويت عفت در هر دو مي شود. در اين ملاقات ها ، با يکديگر صحبت هاي محبت آميز داشته باشند و به هم عشق و علاقه و محبت نشان دهند و درباره ي زندگي آينده شان گفت و گو کنند ؛ به هم دل گرمي و اميد بدهند و باهم به گردش و تفريح و مسافرت بروند.
منبع:سایت تبیان