در این مقاله سعی شده است با استفاده از روش
Powder Activated Carbon Treatment(PACT)
یا سیستم لجن فعال ـ پودر کربن اکتیو و روش
Bioaugmented Activated Sludge (BAS)
یا افزایش بیولوژیکی در لجن فعال تصفیه پذیری یک فاضلاب صنعتی ـ روغنی مورد بررسی قرار گیرد.
فاضلاب روغنی ـ صنعتی مورد استفاده، فاضلاب پالایشگاه نفت بهران می باشد. و ماده آروماتیک مورد نظر تولوئن می باشد که حاصل پروسس HVI (پروسه ضریب ویسکوزیته بالا) می باشد که در این پروسه لوبکاتهای نفتی (Lubcuts) در واحد فورفورال آروماتیک خود را برای افزایش گرانروی از دست می دهند و در واحد تفکیک بوسیله حلال M.E.K (متیل اتیل کتون) و تولوئن جدا می شوند. همچنین جهت جداسازی مواد پارافین واکس برش روغنی را با مخلوطی از حلالهایی مانند تولوئن و MEK یا MIBK مجاور می کنند.
از آنجائیکه همه انواع هیدروکربن های موجود در یک برش روغنی مطلوب نبوده و مهمترین این هیدروکربن ها ترکیبات آروماتیک هستند که به دلیل ایجاد پایداری کم در برابر اکسیداسیون موجب تغییر رنگ روغن و ایجاد ترکیبات (Deposits) مواد ته نشین شده در دماهای بالا و شاخص گرانروی پائین (Vicosity Index یا VI) و افت گرانروی پائین شده و تأثیرات نامطلوب بر روی لاستیک ها و آب بندها می گذارند امروزه فرآیندهای متعددی برای حذف این ترکیبات به منظور ساخت و بهبود کیفیت روغن های پایه مورد استفاده قرار می گیرد. البته روش PACT هزینه بالایی دارد که می توان بعد از مصرف کربن را احیاء نمود تا از نظر اقتصادی نیز قابل توجیه باشد
همچنین در این مقاله سعی شده است مقدار جذب سطحی کربن و ثوابت سنتیکی آن نیز محاسبه شود و با روش BAS مقایسه شود.
علاقه مندی ها (Bookmarks)